1
Παυλος και Τιμοθεος, δουλοι του Ιησου Χριστου, προς παντας τους αγιους εν Χριστω Ιησου τους οντας εν Φιλιπποις μετα των επισκοπων και διακονων.
2
χαρις ειη υμιν και ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου.
3
Ευχαριστω τον Θεον μου οσακις σας ενθυμουμαι,
4
παντοτε εν παση προσευχη μου υπερ παντων υμων δεομενος μετα χαρας,
5
δια την εις το ευαγγελιον κοινωνιαν σας απο της πρωτης ημερας μεχρι του νυν,
6
βεβαιος ων εις αυτο τουτο, οτι εκεινος οστις ηρχισεν εις εσας καλον εργον θελει επιτελεσει αυτο μεχρι της ημερας του Ιησου Χριστου,
7
καθως ειναι δικαιον εις εμε να φρονω τουτο περι παντων υμων, διοτι σας εχω εν τη καρδια μου, και εισθε παντες σεις και εις τα δεσμα μου και εις την απολογιαν και εις την βεβαιωσιν του ευαγγελιου συγκοινωνοι μου της χαριτος.
8
Διοτι μαρτυς μου ειναι ο Θεος, οτι σας επιποθω παντας με σπλαγχνα Ιησου Χριστου.
9
Και τουτο προσευχομαι, να περισσευση η αγαπη σας ετι μαλλον και μαλλον εις επιγνωσιν και εις πασαν νοησιν,
10
δια να διακρινητε τα διαφεροντα, ωστε να ησθε ειλικρινεις και απροσκοποι μεχρι της ημερας του Χριστου,
11
πληρεις καρπων δικαιοσυνης των δια του Ιησου Χριστου εις δοξαν και επαινον Θεου.
12
Θελω δε να εξευρητε, αδελφοι, οτι τα συμβαντα εις εμε συνετρεξαν μαλλον εις προοδον του ευαγγελιου,
13
ωστε τα δια τον Χριστον δεσμα μου εγειναν φανερα εις ολον το πραιτωριον και εις παντας τους λοιπους,
14
και οι πλειοτεροι των εν Κυριω αδελφων πεποιθοτες εις τα δεσμα μου τολμωσι περισσοτερον να κηρυττωσιν αφοβως τον λογον.
15
Τινες μεν και δια φθονον και εριδα, τινες δε και απο καλης θελησεως κηρυττουσι τον Χριστον·
16
οι μεν κηρυττουσιν εξ αντιζηλιας τον Χριστον, ουχι εν καθαροτητι, νομιζοντες οτι προσθετουσι θλιψιν εις τα δεσμα μου·
17
οι δε εξ αγαπης, εξευροντες οτι ειμαι τεταγμενος εις απολογιαν του ευαγγελιου.
18
Τι λοιπον πλην κατα παντα τροπον, ειτε επι προφασει ειτε τη αληθεια, ο Χριστος κηρυττεται· και εις τουτο χαιρω αλλα και θελω χαιρει.
19
Διοτι εξευρω οτι τουτο θελει αποβη εις εμε προς σωτηριαν δια της δεησεως σας και δια της βοηθειας, του Πνευματος του Ιησου Χριστου,
20
κατα την σταθεραν προσδοκιαν και ελπιδα μου οτι δεν θελω αισχυνθη εις ουδεν, αλλα μετα πασης παρρησιας ως παντοτε και τωρα θελει μεγαλυνθη ο Χριστος εν τω σωματι μου ειτε δια ζωης ειτε δια θανατου.
21
Διοτι εις εμε το ζην ειναι ο Χριστος και το αποθανειν κερδος.
22
Αλλ' εαν το να ζω εν σαρκι τουτο συμβαλλη εις καρποφοριαν του εργου μου, και τι να εκλεξω δεν γνωριζω.
23
Διοτι στενοχωρουμαι υπο των δυο, εχων μεν την επιθυμιαν να αναχωρησω και να ειμαι με τον Χριστον· διοτι ειναι πολυ πλεον καλητερον·
24
το να μενω ομως εν τη σαρκι ειναι αναγκαιοτερον δια σας.
25
Και τουτο εξευρω εν πεποιθησει οτι θελω μεινει και συμπαραμεινει μετα παντων υμων δια την εις την πιστιν προκοπην σας και χαραν,
26
δια να περισσευη δι' εμου το καυχημα σας εις τον Ιησουν Χριστον δια της εμης παλιν παρουσιας προς εσας.
27
Μονον πολιτευεσθε αξιως του ευαγγελιου του Χριστου, δια να ακουσω, ειτε οταν ελθω και σας ιδω ειτε ενω ειμαι απων, την καταστασιν σας, οτι στεκεσθε εις εν πνευμα, συναγωνιζομενοι εν μια ψυχη δια την πιστιν του ευαγγελιου,
28
και μη φοβιζομενοι εις ουδεν απο των εναντιων, το οποιον εις αυτους μεν ειναι ενδειξις απωλειας, εις εσας δε σωτηριας, και τουτο απο Θεου·
29
διοτι εις εσας εχαρισθη το υπερ Χριστου, ου μονον το να πιστευητε εις αυτον, αλλα και το να πασχητε υπερ αυτου,
30
εχοντες τον αυτον αγωνα, οποιον ειδετε εν εμοι και τωρα ακουετε εν εμοι.
