¹¹ Zijt wijs, mijn zoon, en verblijd mijn hart; opdat ik mijn smader wat te antwoorden heb.

¹² De kloekzinnige ziet het kwaad, en verbergt zich; de slechten gaan henen door, en worden gestraft.

¹³ Als iemand voor een vreemde borg geworden is, neem zijn kleed, en pand hem voor een onbekende vrouw.

¹⁴ Die zijn vriend zegent met luider stem, zich des morgens vroeg opmakende, het zal hem tot een vloek gerekend worden.

¹⁵ Een gedurige druiping ten dage des slagregens en een kijfachtige huisvrouw zijn even gelijk.

¹⁶ Elkeen, die haar verbergt, zou den wind verbergen, en de olie zijner rechterhand, die roept.

¹⁷ Ijzer scherpt men met ijzer; alzo scherpt een man het aangezicht zijns naasten.

¹⁸ Die den vijgeboom bewaart, zal zijn vrucht eten; en die zijn heer waarneemt, zal geeerd worden.

¹⁹ Gelijk in het water het aangezicht is tegen het aangezicht, alzo is des mensen hart tegen den mens.

²⁰ De hel en het verderf worden niet verzadigd; alzo worden de ogen des mensen niet verzadigd.

²¹ De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; alzo is een man naar zijn lof te proeven.

²² Al stiet gij den dwaas in een mortier met een stamper, in het midden van het gestoten graan, zijn dwaasheid zou van hem niet afwijken.

²³ Zijt naarstig, om het aangezicht uwer schapen te kennen; zet uw hart op de kudden.

²⁴ Want de schat is niet tot in eeuwigheid; of zal de kroon van geslacht tot geslacht zijn?

²⁵ Als het gras zich openbaart, en de grasscheuten gezien worden, laat de kruiden der bergen verzameld worden.

²⁶ De lammeren zullen zijn tot uw kleding, en de bokken de prijs des velds.

²⁷ Daartoe zult gij genoegzaamheid van geitenmelk hebben tot uw spijze, tot spijze van uw huis, en leeftocht uwer maagden.

¹ De goddelozen vlieden, waar geen vervolger is; maar elk rechtvaardige is moedig, als een jonge leeuw.

² Om de overtreding des lands zijn deszelfs vorsten vele; maar om verstandige en wetende mensen zal insgelijks verlenging wezen.

³ Een arm man, die de geringen verdrukt, is een wegvagende regen, zodat er geen brood zij.

⁴ Die de wet verlaten, prijzen de goddelozen; maar die de wet bewaren, mengen zich in strijd tegen hen.

⁵ De kwade lieden verstaan het recht niet; maar die den HEERE zoeken, verstaan alles.

⁶ De arme, wandelende in zijn oprechtheid, is beter, dan die verkeerd is van wegen, al is hij rijk.

⁷ Die de wet bewaart, is een verstandig zoon; maar die der vraten metgezel is, beschaamt zijn vader.

⁸ Die zijn goed vermeerdert met woeker en met overwinst, vergadert dat voor dengene, die zich des armen ontfermt.

⁹ Die zijn oor afwendt van de wet te horen, diens gebed zelfs zal een gruwel zijn.

¹⁰ Die de oprechten doet dwalen op een kwaden weg, zal zelf in zijn gracht vallen; maar de vromen zullen het goede beerven.

¹¹ Een rijk man is wijs in zijn ogen; maar de arme, die verstandig is, doorzoekt hem.

¹² Als de rechtvaardigen opspringen van vreugde, is er grote heerlijkheid; maar als de goddelozen opkomen, wordt de mens nauw gezocht.

¹³ Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen.

¹⁴ Welgelukzalig is de mens, die geduriglijk vreest; maar die zijn hart verhardt, zal in het kwaad vallen.

¹⁵ De goddeloze, heersende over een arm volk, is een brullende leeuw, en een beer, die ginds en weder loopt.

¹⁶ Een vorst, die van alle verstand gebrek heeft, is ook veelvoudig in verdrukkingen; maar die de gierigheid haat, zal de dagen verlengen.

¹⁷ Een mens, gedrukt om het bloed ener ziel, zal naar den kuil toevlieden; men ondersteune hem niet!

¹⁸ Die oprecht wandelt, zal behouden worden; maar die zich verkeerdelijk gedraagt in twee wegen, zal in den enen vallen.

¹⁹ Die zijn land bouwt, zal met brood verzadigd worden; maar die ijdele mensen volgt, zal met armoede verzadigd worden.

²⁰ Een gans getrouw man zal veelvoudig zijn in zegeningen; maar die haastig is, om rijk te worden, zal niet onschuldig wezen.

²¹ De aangezichten te kennen, is niet goed; want een man zal om een stuk broods overtreden.

²² Die zich haast naar goed, is een man van een boos oog; maar hij weet niet, dat het gebrek hem overkomen zal.

²³ Die een mens bestraft, zal achterna gunst vinden, meer dan die met de tong vleit.

²⁴ Wie zijn vader of zijn moeder berooft, en zegt: Het is geen overtreding; die is des verdervenden mans gezel.

²⁵ Die grootmoedig is, verwekt gekijf; maar die op den HEERE vertrouwt, zal vet worden.

²⁶ Die op zijn hart vertrouwt, die is een zot; maar die in wijsheid wandelt, die zal ontkomen.

²⁷ Die den armen geeft, zal geen gebrek hebben; maar die zijn ogen verbergt, zal veel vervloekt worden.

²⁸ Als de goddelozen opkomen, verbergt zich de mens; maar als zij omkomen, vermenigvuldigen de rechtvaardigen.

¹ Een man, die, dikwijls bestraft zijnde, den nek verhardt, zal schielijk verbroken worden, zodat er geen genezen aan zij.

² Als de rechtvaardigen groot worden, verblijdt zich het volk; maar als de goddeloze heerst, zucht het volk.

³ Een man, die de wijsheid bemint, verblijdt zijn vader; maar die een metgezel der hoeren is, brengt het goed door.

⁴ Een koning houdt het land staande door het recht; maar een, die tot geschenken genegen is, verstoort hetzelve.

⁵ Een man, die zijn naaste vleit, spreidt een net uit voor deszelfs gangen.

⁶ In de overtreding eens bozen mans is een strik; maar de rechtvaardige juicht en is blijde.

⁷ De rechtvaardige neemt kennis van de rechtzaak der armen; maar de goddeloze begrijpt de wetenschap niet.

⁸ Spotdrijvende lieden blazen een stad aan brand; maar de wijzen keren den toorn af.

⁹ Een wijs man, met een dwaas man in rechten zich begeven hebbende, hetzij dat hij beroerd is of lacht, zo is er toch geen rust.

¹⁰ Bloedgierige lieden haten den vrome; maar de oprechten zoeken zijn ziel.

¹¹ Een zot laat zijn gansen geest uit, maar de wijze wederhoudt dien achterwaarts.

¹² Een heerser, die op leugentaal acht geeft, al zijn dienaars zijn goddeloos.

¹³ De arme en de bedrieger ontmoeten elkander; de HEERE verlicht hun beider ogen.

¹⁴ Een koning, die de armen in trouw recht doet, diens troon zal in eeuwigheid bevestigd worden.

¹⁵ De roede, en de bestraffing geeft wijsheid; maar een kind, dat aan zichzelf gelaten is, beschaamt zijn moeder.

¹⁶ Als de goddelozen velen worden, wordt de overtreding veel; maar de rechtvaardigen zullen hun val aanzien.

¹⁷ Tuchtig uw zoon, en hij zal u gerustheid aandoen, en hij zal uw ziel vermakelijkheden geven.

¹⁸ Als er geen profetie is, wordt het volk ontbloot; maar welgelukzalig is hij, die de wet bewaart.

¹⁹ Een knecht zal door de woorden niet getuchtigd worden; hoewel hij u verstaat, nochtans zal hij niet antwoorden.

²⁰ Hebt gij een man gezien, die haastig in zijn woorden is? Van een zot is meer verwachting dan van hem.

²¹ Als men zijn knecht van jongs op weeldig houdt, hij zal in zijn laatste een zoon willen zijn.

²² Een toornig man verwekt gekijf; en de grammoedige is veelvoudig in overtreding.

²³ De hoogmoed des mensen zal hem vernederen; maar de nederige van geest zal de eer vasthouden.

²⁴ Die met een dief deelt, haat zijn ziel; hij hoort een vloek, en hij geeft het niet te kennen.

²⁵ De siddering des mensen legt een strik; maar die op den HEERE vertrouwt, zal in een hoog vertrek gesteld worden.

²⁶ Velen zoeken het aangezicht des heersers; maar een ieders recht is van den HEERE.

²⁷ Een ongerechtig man is den rechtvaardige een gruwel; maar die recht is van weg, is den goddeloze een gruwel.

¹ De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.

² Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;

³ En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.

⁴ Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?

⁵ Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.

⁶ Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.

⁷ Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve:

⁸ Ijdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;

⁹ Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.

¹⁰ Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.

¹¹ Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;

¹² Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;

¹³ Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;

¹⁴ Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.

¹⁵ De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!

¹⁶ Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg!

¹⁷ Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.

¹⁸ Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:

¹⁹ De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.

²⁰ Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!

²¹ Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:

²² Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;

²³ Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.

²⁴ Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.

²⁵ De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.

²⁶ De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.

²⁷ De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.

²⁸ De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.

²⁹ Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;

³⁰ De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;

³¹ Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.

³² Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!

³³ Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.

¹ De woorden van de koning Lemuel; de last, maarmede zijn moeder hem onderwees.

² Wat, o mijn zoon, en wat, o zoon mijns buiks? ja, wat, o zoon mijner geloften?

³ Geeft aan de vrouwen uw vermogen niet, noch uw wegen, om koningen te verdelgen.

⁴ Het komt den koningen niet toe, o Lemuel! het komt den koningen niet toe wijn te drinken, en den prinsen, sterken drank te begeren;

⁵ Opdat hij niet drinke, en het gezette vergete, en de rechtzaak van alle verdrukten verandere.

⁶ Geeft sterken drank dengene, die verloren gaat, en wijn dengenen, die bitterlijk bedroefd van ziel zijn;

⁷ Dat hij drinke, en zijn armoede vergete, en zijner moeite niet meer gedenke.

⁸ Open uw mond voor den stomme, voor de rechtzaak van allen, die omkomen zouden.

⁹ Open uw mond; oordeel gerechtelijk, en doe den verdrukte en nooddruftige recht.

¹⁰ Aleph. Wie zal een deugdelijke huisvrouw vinden? Want haar waardij is verre boven de robijnen.

¹¹ Beth. Het hart haars heren vertrouwt op haar, zodat hem geen goed zal ontbreken.

¹² Gimel. Zij doet hem goed en geen kwaad, al de dagen haars levens.

¹³ Daleth. Zij zoekt wol en vlas, en werkt met lust harer handen.

¹⁴ He. Zij is als de schepen eens koopmans; zij doet haar brood van verre komen.

¹⁵ Vau. En zij staat op, als het nog nacht is, en geeft haar huis spijze, en haar dienstmaagden het bescheiden deel.

¹⁶ Zain. Zij denkt om een akker, en krijgt hem; van de vrucht harer handen plant zij een wijngaard.

¹⁷ Cheth. Zij gordt haar lenden met kracht, en zij versterkt haar armen.

¹⁸ Teth. Zij smaakt, dat haar koophandel goed is; haar lamp gaat des nachts niet uit.

¹⁹ Jod. Zij steekt haar handen uit naar de spil, en haar handpalmen vatten den spinrok.

²⁰ Caph. Zij breidt haar handpalm uit tot den ellendige; en zij steekt haar handen uit tot den nooddruftige.

²¹ Lamed. Zij vreest voor haar huis niet vanwege de sneeuw; want haar ganse huis is met dubbele klederen gekleed.

²² Mem. Zij maakt voor zich tapijtsieraad; haar kleding is fijn linnen en purper.

²³ Nun. Haar man is bekend in de poorten, als hij zit met de oudsten des lands.

²⁴ Samech. Zij maakt fijn lijnwaad en verkoopt het; en zij levert den koopman gordelen.

²⁵ Ain. Sterkte en heerlijkheid zijn haar kleding; en zij lacht over den nakomenden dag.

²⁶ Pe. Zij doet haar mond open met wijsheid; en op haar tong is leer der goeddadigheid.

²⁷ Tsade. Zij beschouwt de gangen van haar huis; en het brood der luiheid eet zij niet.

²⁸ Koph. Haar kinderen staan op, en roemen haar welgelukzalig; ook haar man, en hij prijst haar, zeggende:

²⁹ Resch. Vele dochteren hebben deugdelijke gehandeld; maar gij gaat die allen te boven.

³⁰ Schin. De bevalligheid is bedrog, en de schoonheid ijdelheid; maar een vrouw, die den HEERE vreest, die zal geprezen worden.

³¹ Thau. Geef haar van de vrucht harer handen, en laat haar werken haar prijzen in de poorten.