മത്തായിയുടെ അർത്ഥം പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യുക 24

അധ്യായം 24.

യേശു ദേവാലയം വിടുന്നു

---

1. യേശു ദേവാലയത്തിൽനിന്നു പുറപ്പെട്ടു; അവന്റെ ശിഷ്യന്മാർ ദൈവാലയത്തിന്റെ കെട്ടിടങ്ങൾ കാണിച്ചുതരുവാൻ അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു.

---

ജനക്കൂട്ടത്തിന്റെ ആർപ്പുവിളികൾക്കിടയിൽ യേശു യെരൂശലേമിലേക്ക് വണ്ടികയറിയപ്പോൾ ആളുകൾ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: "കർത്താവിന്റെ നാമത്തിൽ വരുന്നവൻ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവൻ" (21:9). തൊട്ടുപിന്നാലെ, യേശു ദൈവാലയത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു, പണമിടപാടുകാരെ പുറത്താക്കി, മതനേതാക്കളുടെ കപട ആചാരങ്ങളെ അപലപിച്ചു. യേശു എന്തു പറഞ്ഞാലും ചെയ്‌താലും, മതനേതാക്കന്മാർ അവന്റെ സന്ദേശം കേൾക്കാനോ അവന്റെ അത്ഭുതങ്ങളാൽ പ്രേരിതനാകാനോ വിസമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് അചഞ്ചലരായി തുടർന്നു. യേശുവിന്റെ വാക്കുകളും പ്രവൃത്തികളും അവരുടെ കഠിനഹൃദയങ്ങളെ സ്വാധീനിച്ചില്ല. ദുരിതങ്ങളുടെ പട്ടിക പോലും - അവൻ അവർക്ക് നൽകുന്ന അവസാനത്തെ നേരിട്ടുള്ള സന്ദേശം - ഒരു ഫലവുമില്ല. അവരുടെ മനസ്സ് നേരത്തെ തന്നെ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നതിനാൽ അവരെ പഠിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ധാർഷ്ട്യമുള്ള മതനേതാക്കളെപ്പോലെ, കർത്താവിനെ അംഗീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുന്ന ഇടങ്ങൾ നമ്മിലുണ്ട്. മാനസാന്തരപ്പെടാൻ നാം വിസമ്മതിക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളാണിവ; ഇവ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയ ശാഠ്യങ്ങളും പെരുമാറ്റ രീതികളുമാണ്, അവയിൽ നിന്ന് ഒരിക്കലും മോചനം നേടാൻ കഴിയില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു. നമ്മുടെ ജീവിതം മാറ്റാനും, നമ്മുടെ വഴികൾ മാറ്റാനും, പഴയ ശീലങ്ങളിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാനും തീരുമാനിക്കുമ്പോൾ പോലും, നമുക്ക് അത് സ്വയം ചെയ്യാൻ കഴിയുമെന്ന് ഞങ്ങൾ വിശ്വസിക്കുന്നു. നിർബന്ധിത ആസക്തിയോ അക്ഷമ മനോഭാവമോ കോപത്തിന്റെ പൊട്ടിത്തെറി നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മയോ ആകട്ടെ - ആവശ്യത്തിന് “ഇച്ഛാശക്തി” ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് എന്തിനെയും മറികടക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതിന്റെ രൂപമാണിത്. ഇത്, “എനിക്ക് കർത്താവിനെയോ അവന്റെ സത്യത്തെയോ അവന്റെ ശക്തിയെയോ ആവശ്യമില്ല. എനിക്ക് അത് സ്വയം ചെയ്യാൻ കഴിയും. ”

എപ്പോഴൊക്കെ നമ്മൾ ഇത്തരം ചിന്തകൾക്ക് വഴങ്ങുന്നുവോ അപ്പോഴെല്ലാം നമ്മുടെ കീഴ്വഴക്കത്തിന് നിയന്ത്രണമുണ്ട്. കർത്താവിന്റെ സത്യം നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ഇല്ലെങ്കിൽ, വിജയസാധ്യതകൾ ഇരുളടഞ്ഞതാണ്, കാരണം അവന്റെ വചനത്തിന് പുറമെ, കർത്താവിന് നമ്മെ നയിക്കാനും നയിക്കാനും കഴിയില്ല. യേശു നേരത്തെ പറഞ്ഞതുപോലെ, "മനുഷ്യപുത്രന് തലചായ്ക്കാൻ ഒരിടമില്ല" (8:20). ¹

യേശു ദേവാലയത്തിനു ചുറ്റും നോക്കുമ്പോൾ തനിക്കു പറയാനുള്ളതൊന്നും സ്വീകരിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണ്. കർത്താവിന്റെ പഠിപ്പിക്കലുകൾക്ക് താമസിക്കാൻ ഇടമില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ, അടുത്ത എപ്പിസോഡ് ആരംഭിക്കുന്നത് "യേശു ദേവാലയത്തിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ടു" എന്ന വാക്കുകളോടെയാണ് (24:1).

<ശക്തം>ക്ഷേത്രത്തിന്റെ നാശം

---

2. യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു: നിങ്ങൾ ഇതെല്ലാം കാണുന്നില്ലേ? ആമേൻ ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, ഇവിടെ ഒരു കല്ലിന്മേൽ ഒരു കല്ലും ശേഷിക്കുകയില്ല, അത് അഴിച്ചുമാറ്റപ്പെടുകയില്ല.

3. ഒലിവുമലയിൽ ഇരുന്നു ശിഷ്യന്മാർ തനിയെ അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു പറഞ്ഞു: പറയൂ, ഇവ എപ്പോൾ സംഭവിക്കും? നിന്റെ ആഗമനത്തിന്റെയും യുഗത്തിന്റെ പൂർത്തീകരണത്തിന്റെയും അടയാളം എന്തായിരിക്കും?

4. യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു: നോക്കൂ, ആരും നിങ്ങളെ വഴിതെറ്റിക്കാതിരിക്കട്ടെ.

5. എന്തെന്നാൽ, ‘ഞാൻ ക്രിസ്തുവാണ്’ എന്ന് പറഞ്ഞ് പലരും എന്റെ നാമത്തിൽ വന്ന് പലരെയും വഞ്ചിക്കും.

6. നിങ്ങൾ യുദ്ധങ്ങളെയും യുദ്ധങ്ങളുടെ കിംവദന്തികളെയും കുറിച്ച് കേൾക്കാൻ പോകുകയാണ്. നിങ്ങൾ പരിഭ്രാന്തരാകാതിരിക്കാൻ നോക്കു; [ഇവയെല്ലാം] സംഭവിക്കേണ്ടതാകുന്നു;

7. ജനത ജനതയ്‌ക്കെതിരെയും രാജ്യം രാജ്യത്തിനെതിരെയും എഴുന്നേൽക്കും. ക്ഷാമവും മഹാമാരിയും ഭൂകമ്പവും പല സ്ഥലങ്ങളിൽ ഉണ്ടാകും.

8. ഇവയെല്ലാം ദുഃഖങ്ങളുടെ തുടക്കമാണ്.

9. അപ്പോൾ അവർ നിങ്ങളെ കഷ്ടതയിൽ ഏല്പിക്കും; എന്റെ നാമം നിമിത്തം നിങ്ങൾ എല്ലാ ജനതകളാലും വെറുക്കപ്പെടും.

10. അപ്പോൾ അനേകർ ഇടറിവീഴുകയും അന്യോന്യം ഒറ്റിക്കൊടുക്കുകയും അന്യോന്യം വെറുക്കുകയും ചെയ്യും.

11. അനേകം കള്ളപ്രവാചകന്മാർ എഴുന്നേറ്റു പലരെയും വഞ്ചിക്കും.

12. അധർമ്മം പെരുകുമ്പോൾ പലരുടെയും സ്നേഹം തണുത്തുപോകും.

13. എന്നാൽ അവസാനം വരെ സഹിച്ചുനിൽക്കുന്നവൻ രക്ഷിക്കപ്പെടും.

14. രാജ്യത്തിന്റെ ഈ സുവിശേഷം എല്ലാ ജനതകൾക്കും ഒരു സാക്ഷ്യമായി ലോകമെമ്പാടും പ്രസംഗിക്കപ്പെടും. അപ്പോൾ അവസാനം വരും.

---

യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാർ, മതനേതാക്കന്മാരിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, അവനിൽ നിന്ന് പഠിക്കാൻ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു. യേശു ഇപ്പോൾ ഇറങ്ങിപ്പോയ ആലയത്തിലേക്ക് യേശുവിന്റെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു, ഒരുപക്ഷേ അവസാനമായി, അവർ ചോദിക്കുന്നതായി തോന്നുന്നു, “ആലയത്തിന് എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത്?” ആലയം നശിപ്പിക്കപ്പെടാൻ പോകുകയാണെന്ന് യേശു അവരോട് പറഞ്ഞു. “ഇവിടെ ഒരു കല്ലിന്മേൽ മറ്റൊരു കല്ലും അവശേഷിക്കുകയില്ല, എറിഞ്ഞുകളയപ്പെടുകയില്ല” എന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പായും നിങ്ങളോട് പറയുന്നു.24:2).

ശിഷ്യന്മാർ ജിജ്ഞാസുക്കളാണ്; അവർ കൂടുതൽ അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് അവർ അവന്റെ അടുക്കൽ വന്ന് പറഞ്ഞു: പറയൂ, ഇവ എപ്പോൾ സംഭവിക്കും? നിന്റെ വരവിന്റെയും യുഗാന്ത്യത്തിന്റെയും അടയാളം എന്തായിരിക്കും? (24:3). യേശു ഒലിവ് പർവതത്തിൽ ഇരുന്നു, തന്റെ ശിഷ്യന്മാരെ വിളിച്ചുകൂട്ടി, ആഴത്തിലുള്ള പ്രതീകാത്മക ഭാഷയിൽ അവരോട് സംസാരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളിൽ ശക്തമായ മുന്നറിയിപ്പുകളും വിനാശകരമായ പ്രവചനങ്ങളും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. തന്റെ നാമത്തിൽ വരാനിരിക്കുന്ന അനേകം "കള്ളക്രിസ്തുക്കളെ" കുറിച്ച് അവൻ അവർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. ശിഷ്യന്മാർ അവരെ വിശ്വസിക്കരുത്. അവൻ "യുദ്ധങ്ങളെയും യുദ്ധ കിംവദന്തികളെയും" കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു. ഈ കാര്യങ്ങളിൽ ശിഷ്യന്മാർ അസ്വസ്ഥരാകരുത്. “ജാതി ജനതയ്‌ക്കെതിരെയും രാജ്യം രാജ്യത്തിനെതിരെയും ഉയരും” എന്ന് അവൻ പറയുന്നു. ശിഷ്യന്മാർ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല. “ക്ഷാമങ്ങളും മഹാമാരികളും ഭൂകമ്പങ്ങളും” ഉണ്ടാകും എന്ന് അവൻ പറയുന്നു. "അവർ നിങ്ങളെ കഷ്ടതയിൽ ഏൽപ്പിക്കുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്യും" (24:4-9). അപ്പോഴും അവർ തളരാതെ നിൽക്കണം.

ഇത് തീർച്ചയായും ഏറ്റവും മോശം സമയമായിരിക്കും. ആളുകൾ “പരസ്‌പരം ഒറ്റിക്കൊടുക്കുകയും അന്യോന്യം വെറുക്കുകയും ചെയ്യും” എന്ന് യേശു അവരോട് പറയുന്നു.24:10). “നിയമലംഘനം പെരുകുകയും അനേകരുടെ സ്നേഹം തണുത്തുപോകുകയും ചെയ്യും” (അദ്ദേഹം പറയുന്നു.24:12). ഇവയെല്ലാം ആഴത്തിലുള്ള പ്രതീകാത്മക പദപ്രയോഗങ്ങളാണ്, അവയിൽ ഓരോന്നിനും അർത്ഥ സമ്പത്ത് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇതെല്ലാം ആരംഭിക്കുന്നത് ദൈവാലയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള യേശുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്നാണ്, "ഇവിടെ ഒരു കല്ലിന്മേൽ മറ്റൊന്നും അവശേഷിക്കുകയില്ല, അത് താഴെയിടുകയില്ല."24:2).

ഈ ഘട്ടത്തിൽ, ചില ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം ആവശ്യമാണ്. യേശുവിന്റെ ജനനത്തിന് ഏകദേശം ആയിരം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് സോളമൻ രാജാവാണ് ആദ്യത്തെ ക്ഷേത്രം നിർമ്മിച്ചത്. മുപ്പതിനായിരം തൊഴിലാളികൾ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഈ ക്ഷേത്രം പതിമൂന്ന് വർഷം കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചത്. എഴുതിയിരിക്കുന്നതുപോലെ, സോളമൻ ആലയത്തിന്റെ പണി പൂർത്തിയാക്കിയപ്പോൾ, "കർത്താവിന്റെ ഉടമ്പടിയുടെ പെട്ടകം അവിടെ സ്ഥാപിക്കാൻ അവൻ ആലയത്തിനുള്ളിൽ അന്തർമന്ദിരം ഒരുക്കി" (1 രാജാക്കന്മാർ 6:19). ഈ അകത്തെ സങ്കേതം "അതിവിശുദ്ധ സ്ഥലം" എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു, കാരണം "പെട്ടകത്തിൽ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, യഹോവ യിസ്രായേൽമക്കളോട് ഉടമ്പടി ചെയ്തപ്പോൾ മോശെ ഹോരേബിൽ വെച്ച രണ്ട് കൽപ്പലകകൾ മാത്രം" (1 രാജാക്കന്മാർ 8:9).

ആഘോഷ ദിനത്തിൽ, പുരോഹിതന്മാർ പത്തു കൽപ്പനകൾ അടങ്ങിയ പെട്ടകം ദൈവാലയത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നപ്പോൾ, കട്ടിയുള്ളതും ഇരുണ്ടതുമായ ഒരു മേഘം കർത്താവിന്റെ ആലയത്തിൽ നിറഞ്ഞു. താൻ ഇരുണ്ട മേഘത്തിൽ വസിക്കുമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത കർത്താവിൽ നിന്നുള്ള അത്ഭുതകരമായ അടയാളമാണിതെന്ന് സോളമൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ക്ഷേത്രം ദൈവസാന്നിദ്ധ്യം അനുഭവിച്ചറിയാനുള്ള ഇടമാകുമെന്നതിന്റെ തെളിവായിരുന്നു ക്ഷേത്രത്തിൽ നിറഞ്ഞുനിന്ന കാർമേഘം. ശലോമോൻ പറഞ്ഞതുപോലെ, അത് “കർത്താവിന് എന്നേക്കും വസിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു സ്ഥല”മായിരിക്കും (1 രാജാക്കന്മാർ 8:13).

ദുഃഖകരമെന്നു പറയട്ടെ, ക്രിസ്തുവിന്റെ ജനനത്തിനുമുമ്പ് ആറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ബാബിലോണിയർ യെരൂശലേമിനെ ആക്രമിക്കുകയും ആളുകളെ തടവുകാരായി കൊണ്ടുപോയി ആലയം ചുട്ടുകളയുകയും ചെയ്തു. എഴുപത് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, പേർഷ്യ, ബാബിലോൺ കീഴടക്കിയപ്പോൾ, തടവുകാർക്ക് ജറുസലേമിലേക്ക് മടങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞു, അവിടെ അവർ ക്ഷേത്രം പുനർനിർമിക്കാൻ ഒമ്പത് വർഷമെടുത്തു. ഈ രണ്ടാമത്തെ ആലയമാണ് - യഥാർത്ഥത്തിൽ കർത്താവിന്റെ വാസസ്ഥലമാകാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് - ഒരു കല്ലും മറ്റൊരു കല്ലിന്മേൽ വയ്ക്കാത്തവിധം പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന് യേശു പറയുന്നു.

"അതിവിശുദ്ധം" എന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന പത്ത് കൽപ്പനകൾക്ക് വിശ്രമസ്ഥലമായി വർത്തിക്കുക എന്നതായിരുന്നു ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ലക്ഷ്യം എന്നത് ഓർമ്മിക്കേണ്ടതാണ്. അതിനാൽ, ക്ഷേത്രത്തിലെ കല്ലുകൾ തന്നെ, കൽപ്പനകളെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അനേകം സത്യങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, അങ്ങനെ അവ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും അവ എന്നേക്കും ലഭ്യമാകും. ഈ കൽപ്പനകൾ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാനും ജനങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കാനും ദൈവാലയത്തിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ച മതനേതാക്കന്മാർക്ക് പ്രത്യേക ഉത്തരവാദിത്തമുണ്ട്.

അപ്പോൾ, "ഒരു കല്ലും മറ്റൊരു കല്ലിന് മുകളിൽ നിലനിൽക്കില്ല" എന്ന യേശുവിന്റെ പ്രവചനം, ആ സമയത്തെ സത്യത്തിന്റെ സമ്പൂർണ നാശത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു - പ്രത്യേകിച്ച് ആ ഏക സത്യത്തിന്റെ നാശത്തെ, അത് മുഖ്യ മൂലക്കല്ലാണ്. ക്ഷേത്രം - ഭഗവാന്റെ സാന്നിധ്യത്തിലുള്ള വിശ്വാസം. ²

ദൈവസാന്നിദ്ധ്യത്തിന്റെ നിഷേധവും ദൈവിക സത്യത്തിന്റെ അനന്തരഫലമായ തിരസ്കരണവും മനുഷ്യരാശിയുടെ സമ്പൂർണ നാശത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. യേശു പറഞ്ഞതുപോലെ, ആളുകൾ “പരസ്‌പരം ഒറ്റിക്കൊടുക്കുകയും അന്യോന്യം വെറുക്കുകയും ചെയ്യും” (24:10). ദൈവിക സത്യത്തിന്റെ മാർഗനിർദേശം ഇല്ലെങ്കിൽ, “അധർമ്മം പെരുകും.” ആളുകൾ അവർക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളതെന്തും ചെയ്യും. ദൈവിക സ്നേഹത്തിന്റെ സാന്നിധ്യമില്ലാതെ, "അനേകരുടെ സ്നേഹം തണുത്തുപോകും" (24:12). എന്നിരുന്നാലും, ഈ സമയങ്ങൾ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതാണെങ്കിലും, ഇപ്പോഴും പ്രതീക്ഷയുണ്ട്. “അവസാനം വരെ സഹിച്ചുനിൽക്കുന്നവൻ രക്ഷിക്കപ്പെടും” എന്ന് യേശു പറയുന്നു. തുടർന്ന് യേശു ഈ പ്രോത്സാഹജനകമായ ഉറപ്പ് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു: "രാജ്യത്തിന്റെ ഈ സുവിശേഷം എല്ലാ ജനതകൾക്കും സാക്ഷിയായി ലോകമെമ്പാടും പ്രസംഗിക്കപ്പെടും" (24:14).

വിജനതയുടെ മ്ലേച്ഛത

---

15. "അതിനാൽ, ദാനിയേൽ പ്രവാചകൻ പ്രഖ്യാപിച്ച ശൂന്യമാക്കുന്ന മ്ലേച്ഛത വിശുദ്ധസ്ഥലത്ത് നിൽക്കുന്നത് നിങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ (വായിക്കുന്നവൻ പരിഗണിക്കട്ടെ)"

---

പ്രതീക്ഷയുടെ ഈ തിളക്കം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, പ്രവചനം ഇരുണ്ടതാണ്. വാസ്തവത്തിൽ, യേശു അതിനെ "വിനാശത്തിന്റെ മ്ലേച്ഛത" എന്നാണ് പരാമർശിക്കുന്നത് (24:15) ദാനിയേൽ പ്രവാചകൻ പറഞ്ഞു. ബിസി 168-ൽ ക്ഷേത്രം കൊള്ളയടിക്കുകയും വിശുദ്ധ സ്ഥലത്ത് പുറജാതീയ ദൈവമായ സിയൂസിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്ത സിറിയയിലെ രാജാവായ അന്തിയോക്കസ് എപ്പിഫേനസിനെക്കുറിച്ചുള്ള പരാമർശമാണിത്. എഴുതിയിരിക്കുന്നതുപോലെ, "അന്നുമുതൽ, ദൈനംദിന യാഗം നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുകയും ശൂന്യമാക്കുന്ന മ്ളേച്ഛത സ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു" (ദാനീയേൽ12:11).

അധിനിവേശ രാഷ്ട്രങ്ങൾ കീഴടക്കപ്പെട്ട ജനതയുടെ പവിത്രമായ പ്രതിമകൾക്ക് പകരം സ്വന്തം വിഗ്രഹങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ച് അവരുടെ വിജയത്തെ പ്രതീകപ്പെടുത്തുന്നത് ഒരു പതിവായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, കീഴടക്കിയ യഹൂദ ജനതയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഇത് വെറും കീഴടക്കലിന്റെ പ്രതീകം മാത്രമല്ല. ദാനിയേലിന്റെ വാക്കുകളിൽ, അവരുടെ വിശുദ്ധ സ്ഥലത്തെ അശുദ്ധമാക്കുന്നത് "ശൂന്യമാക്കലിന്റെ മ്ലേച്ഛത" ആയി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. അതുപോലെ, കർത്താവിന്റെ സ്നേഹവും ജ്ഞാനവും നിരസിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, മ്ലേച്ഛമായ കാര്യങ്ങൾ ഒഴുകിയെത്തും. കാരണം, അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയും ജ്ഞാനത്തിന്റെയും അഭാവം മനുഷ്യ മനസ്സിനെ മ്ലേച്ഛമായ കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ട് മാത്രം നിറയ്ക്കാൻ കഴിയുന്ന വിജനമായ സ്ഥലമാക്കി മാറ്റുന്നു. ഇത് ശൂന്യതയിൽ നിന്ന് വരുന്ന മ്ലേച്ഛതയാണ്. കഴിഞ്ഞ അധ്യായത്തിന്റെ അവസാനത്തിൽ യേശു പരാമർശിച്ച ശൂന്യത ഇതാണ്. തന്നെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ മതനേതാക്കന്മാരോട് യേശു പറഞ്ഞു, “നോക്കൂ! നിങ്ങളുടെ വീട് നിങ്ങൾക്ക് വിജനമായി അവശേഷിക്കുന്നു" (23:38). ഇപ്പോൾ, ഈ അധ്യായത്തിൽ, അത്തരം ശൂന്യതയെ തുടർന്നുള്ള മ്ലേച്ഛതകളെ യേശു വിശദമായി വിവരിക്കുന്നു. ³

ഈ മ്ലേച്ഛതകൾ യേശുവിന്റെ നാളിലെ ദുഷിച്ച മതസ്ഥാപനത്തിന് അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ബാധകമാകുമ്പോൾ, അവ നമുക്കോരോരുത്തർക്കും ബാധകമാണ്. സത്യം എന്താണെന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ ബോധവും, നമ്മുടെ അയൽക്കാരന്റെ ആവശ്യങ്ങളിലുള്ള എല്ലാ ഉത്കണ്ഠയും, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ അവബോധവും നഷ്‌ടപ്പെടത്തക്കവിധം നാം നമ്മിൽത്തന്നെ വളരെയധികം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, നാം ശൂന്യമായ ഒരു അവസ്ഥയിലേക്ക് വരുന്നു.

ഈ ഘട്ടത്തിലാണ് നമ്മുടെ ജീവിതം യഥാർത്ഥ ആത്മീയതയിൽ നിന്ന് ശൂന്യമാകുന്നത്. അന്തിയോക്കസ് എപ്പിഫാനസ് യെരൂശലേമിലെ ദേവാലയം കൊള്ളയടിക്കുകയും സത്യദൈവത്തിനുള്ള എല്ലാ യാഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുകയും വിഗ്രഹാരാധന സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തതുപോലെ, നാം മറ്റ് ദൈവങ്ങളെ, പ്രത്യേകിച്ച് സ്വാർത്ഥതാൽപര്യത്തിന്റെയും അത്യാഗ്രഹത്തിന്റെയും നീരസത്തിന്റെയും ഭയത്തിന്റെയും ദൈവങ്ങളെ ആരാധിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സമയങ്ങളുണ്ട്. ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ച് വിഷമിക്കുകയും ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ഉത്കണ്ഠാകുലരാകുകയും ചെയ്യുന്ന നാം ദൈവത്തിന്റെ പൂർണ്ണമായ നേതൃത്വത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. അതിനാൽ, നമ്മുടെ മതപരമായ ആചാരങ്ങളിൽ കർത്തവ്യം നടിക്കുകയും സിവിൽ നിയമത്തിന് അനുസൃതമായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോഴും ഞങ്ങൾ സ്വന്തം നിയമങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുകയും സ്വന്തം നിയമങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ മാനസികാവസ്ഥകളിൽ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ദൈവത്തോടോ നമ്മുടെ അയൽക്കാരനോടോ സ്നേഹമില്ല എന്നതാണ് വസ്തുത. മതനേതാക്കന്മാരുടെ ഭരണത്തിൻ കീഴിലുള്ള യെരൂശലേമിലെ വിശുദ്ധ ദേവാലയം ശൂന്യമായിരുന്നതുപോലെ, ദൈവത്തിൽനിന്നും സ്വയത്തിലേക്കും തിരിഞ്ഞ മനുഷ്യഹൃദയവും അങ്ങനെതന്നെ. കർത്താവ് ഇല്ലാതാകുമ്പോഴെല്ലാം, മനുഷ്യ മനസ്സ് യഥാർത്ഥ ആത്മീയമായ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു വിജനമായ സ്ഥലമായി മാറുന്നു - മ്ലേച്ഛമായ ചിന്തകളും വികാരങ്ങളും ഒഴുകാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ഇടം.

യെരുശലേമിലെ ദേവാലയത്തിൽ സിയൂസിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിച്ച് അന്തിയോക്കസ് എപ്പിഫാനസ് പ്രതിദിന ബലിക്ക് പകരം വച്ചിരിക്കാം; പരീശന്മാർ തങ്ങളുടെ സ്വാർത്ഥ പാരമ്പര്യങ്ങളിലൂടെ ആരാധനയെ ദുഷിപ്പിച്ചിരിക്കാം; എന്നാൽ നമ്മുടെ മനസ്സും ഹൃദയവും ദൈവത്തിന്റെ ഗുണങ്ങളാൽ നിറയ്ക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, നാമും മ്ലേച്ഛമായ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിക്കുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുമെന്ന് ഇതെല്ലാം നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ആലയത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ശാരീരിക അശുദ്ധീകരണത്തെക്കാളും, അല്ലെങ്കിൽ പരീശന്മാരുടെ ആചാരത്തെക്കാളും, ഇത് യഥാർത്ഥത്തിൽ "വിജനതയുടെ മ്ലേച്ഛത"യാണ്.

നാശത്തിൽ നിന്ന് പലായനം ചെയ്യുക

---

16. “അപ്പോൾ യഹൂദ്യയിലുള്ളവർ മലകളിലേക്ക് ഓടിപ്പോകട്ടെ;

17. വീടിന് മുകളിലുള്ളവൻ തന്റെ വാസസ്ഥലത്ത് നിന്ന് ഒന്നും എടുക്കാൻ ഇറങ്ങരുത്;

18. വയലിലുള്ളവൻ തന്റെ വസ്‌ത്രങ്ങൾ എടുക്കാൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കരുത്‌.

19. ആ നാളുകളിൽ ഉദരത്തിലുള്ളവർക്കും മുലയൂട്ടുന്നവർക്കും അയ്യോ കഷ്ടം!

20. എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ പലായനം ശീതകാലത്തോ ശബ്ബത്തിലോ ആകാതിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുക.

---

വിജനതയുടെ മ്ലേച്ഛത നാം അനുഭവിക്കുമ്പോൾ - നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു യഥാർത്ഥ താഴ്ച്ച - നമ്മുടെ ഏക പ്രതീക്ഷ ഓടിപ്പോകുക എന്നതാണ്: "യഹൂദ്യയിലുള്ളവർ മലകളിലേക്ക് ഓടിപ്പോകട്ടെ" (24:16). പാഴാക്കാൻ സമയം ഉണ്ടാകില്ല. ഒരു മടിയും കൂടാതെ വിമാനം ഉടൻ തന്നെ ആയിരിക്കണം: “വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒന്നും എടുക്കാൻ വീടിന് മുകളിലുള്ളവൻ ഇറങ്ങരുത്, വയലിലുള്ളവൻ വസ്ത്രം എടുക്കാൻ തിരികെ പോകരുത്” (24:17-18). ഈ ഇമേജറി വലിയ അടിയന്തിരതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, വളരെ ആഴത്തിലുള്ള പ്രാധാന്യവുമുണ്ട്.

ഇവിടെ വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന മൂന്ന് തരം ഫ്ലൈറ്റുകൾ തുടർച്ചയായി താഴ്ന്ന സ്ഥലങ്ങളെ പരാമർശിക്കുന്നു: പർവതങ്ങൾ, ഒരു വീടിന്റെ മുകൾഭാഗം, ഒരു വയൽ. ഇവ മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ മൂന്ന് ഡിഗ്രികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു: ഏറ്റവും ഉയർന്ന ബിരുദം ഒരു പർവതനിരയിലെ ഒരു വ്യക്തിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു; അടുത്ത ഏറ്റവും ഉയർന്ന ബിരുദം ഒരു ഹൗസ് ടോപ്പിലെ ഒരു വ്യക്തിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു; ഏറ്റവും താഴ്ന്ന ബിരുദം ഒരു ഫീൽഡിലെ ഒരു വ്യക്തിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. നാം ആത്മീയമായി എവിടെയായിരുന്നാലും, ഒരു പർവതത്തിന്റെ മുകളിലോ, ഒരു വീടിന്റെ മുകളിലോ, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വയലിലോ ആകട്ടെ, പൊതുവായ സന്ദേശം എല്ലായ്പ്പോഴും ഒന്നുതന്നെയാണ്: തിന്മയിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുക. ⁴

എന്നിരുന്നാലും, നമ്മുടെ ആത്മീയ വികാസത്തിൽ നാം എവിടെയാണ് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ച്, നിരീക്ഷിക്കേണ്ട പ്രധാന വ്യത്യാസങ്ങളുണ്ട്. നാം ആത്മീയ ബോധത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന പോയിന്റിൽ ആയിരിക്കുന്ന സമയങ്ങളുണ്ട്. ഇതിനെ ഒരു "പർവതനിര" യുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ, ദൈവഹിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധജന്യവും ഗ്രഹണാത്മകവുമായ ഒരു ബോധം നമുക്കുണ്ട്. കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ കൽപ്പനകൾ പാലിക്കുന്നത്, അവയെക്കുറിച്ച് ന്യായവാദം ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമില്ല. അത്തരം സമയങ്ങളിൽ, കർത്താവിന്റെ ഇഷ്ടം നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ അവസ്ഥയെ നമ്മിൽത്തന്നെ സംരക്ഷിക്കാനും അതിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് വീഴാതിരിക്കാനും, യഹൂദയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട് പർവതങ്ങളിലേക്ക് ഓടിപ്പോകാൻ ഞങ്ങളോട് പറയുന്നു. യെരൂശലേമിന് ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശമാണ് യഹൂദ്യ എന്നതിനാൽ (ദുഷിച്ച ആലയത്തിന്റെ ഇരിപ്പിടം) “യഹൂദ്യയിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുന്നത്” നമ്മിലുള്ള തിന്മയും വ്യാജവുമായ എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഓടിപ്പോകുന്നതിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അതിനാൽ, “യഹൂദ്യയിലുള്ളവർ മലകളിലേക്ക് ഓടിപ്പോകട്ടെ” എന്ന് നാം വായിക്കുന്നു.24:16). ⁵

മനസ്സിന്റെ അടുത്ത തലം ഒരു "വീടിന്റെ മുകളിൽ" താരതമ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. “വീടിന്റെ മുകളിലെ” അവസ്ഥയിൽ, നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ കർത്താവിനെ സ്നേഹിക്കുന്നതിലും അയൽക്കാരനെ സേവിക്കുന്നതിലും കുറവാണ്. ഇതാണ് മനസ്സിന്റെ ആത്മീയ ബിരുദം. കർത്താവിന്റെ വചനത്തിന്റെ സത്യം നാം മനസ്സിലാക്കുന്നതിനാൽ, വചനം പഠിപ്പിക്കുന്നതനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കർത്താവിന്റെ ഇഷ്ടം ഇതുവരെ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ (ഉയർന്ന അവസ്ഥയിൽ) എഴുതിയിട്ടില്ലെങ്കിലും, അത് നമ്മുടെ മനസ്സിലാണ്. ഒരു “വീടിന്റെ മുകളിൽ” ഒരു “പർവതനിര”യോളം ഉയരമില്ലെങ്കിലും, അത് ഇപ്പോഴും ഒരു നല്ല സ്ഥലമാണ്. നമ്മുടെ സ്വന്തം സ്വാർത്ഥ യുക്തിയെ (സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുന്നത്) ആശ്രയിച്ച ബോധത്തിന്റെ താഴ്ന്ന അവസ്ഥകൾക്ക് ഇത് വളരെ മുകളിലാണ്. അതുകൊണ്ട് നാം വായിക്കുന്നു, "വീടിന്റെ മുകളിൽ ഇരിക്കുന്നവൻ തന്റെ വാസസ്ഥലത്ത് നിന്ന് ഒന്നും എടുക്കാൻ ഇറങ്ങരുത്" (24:17). ⁶

അവസാനമായി, ഞങ്ങൾ ഈ പരമ്പരയിലെ മൂന്നാം ലെവലിലേക്ക് വരുന്നു - ഫീൽഡിന്റെ ലെവൽ. ഇത് ഒരു പർവതത്തേക്കാൾ വളരെ താഴ്ന്നതും വീടിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തെക്കാൾ താഴ്ന്നതുമാണെങ്കിലും, ആത്മീയ വികസനത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ഇത് ഒരു നല്ല സ്ഥലമാണ്. നാം “വയലിൽ” ആയിരിക്കുമ്പോൾ, കർത്താവ് പറയുന്നതുകൊണ്ട് നാം ശരിയായ കാര്യം ചെയ്യുന്നു. ഈ അവസ്ഥയിൽ, ഞങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കുന്നത് സ്നേഹത്തിൽ നിന്നോ (പർവ്വതത്തിൽ) നിന്നോ മനസ്സിലാക്കുന്നതിൽ നിന്നോ അല്ല (വീടിന്റെ മുകളിൽ); മറിച്ച്, ഞങ്ങൾ അനുസരണയിൽ നിന്ന് പ്രവർത്തിക്കുകയാണ് (ഫീൽഡ്). നമ്മൾ “വയലിൽ” ആയിരിക്കുമ്പോൾ, നമുക്ക് ദൈവത്തിൽ സങ്കീർണ്ണമല്ലാത്ത, അനുസരണയുള്ള ഒരു വിശ്വാസമുണ്ട്. നല്ല, അനുസരണയുള്ള ജീവിതം നയിക്കുന്നതിൽ നിന്നും അല്ലെങ്കിൽ സംശയത്തിന്റെ മുൻ അവസ്ഥകളിലേക്ക് മടങ്ങുന്നതിൽ നിന്നും നമ്മെ അകറ്റുന്ന ഏതെങ്കിലും പഠിപ്പിക്കലുകളാൽ നമ്മെത്തന്നെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്നതിനെതിരെ നമുക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. അതിനാൽ, “വയലിലുള്ളവൻ തന്റെ വസ്ത്രം തിരികെ എടുക്കാൻ മടങ്ങിപ്പോകരുത്” (24:18). ⁷

യേശു കൂടുതൽ മുന്നറിയിപ്പുകൾ കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു: “ആ നാളുകളിൽ ഗർഭിണികൾക്കും മുലയൂട്ടുന്നവർക്കും അയ്യോ കഷ്ടം! നിങ്ങളുടെ വിമാനം മഞ്ഞുകാലത്തോ ശബ്ബത്തിലോ ആകാതിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുക” (24:19-20). ഒരു പഴയ വിശ്വാസ സമ്പ്രദായം തകരുകയും പുതിയൊരു വിശ്വാസ സമ്പ്രദായം പിറവിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മനുഷ്യാത്മാവിൽ സംഭവിക്കുന്ന വലിയ പ്രക്ഷോഭങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ് യേശു സംസാരിക്കുന്നത്. ദൈവത്തെ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാം, അയൽക്കാരനെ എങ്ങനെ സേവിക്കാം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള പുതിയ ആശയങ്ങൾ നമ്മിൽ വിഭാവനം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ, നമ്മൾ ഒരു പുതിയ സങ്കൽപ്പത്തിൽ ഗർഭിണിയായതുപോലെയാണ്. ആ പുതിയ ആശയങ്ങളുടെ ടെൻഡർ, പ്രാരംഭ ഘട്ടങ്ങളിൽ, ഞങ്ങൾ അവയെ പൂർണ്ണമായ വികസനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നതുപോലെയാണ്. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ആത്മീയ പുനർജന്മ പ്രക്രിയയിൽ നാം പുതിയ ആളുകളായി മാറുന്നു.

ഇത് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു പ്രക്രിയയാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും നമ്മുടെ പഴയ വഴികളിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാൻ ശ്രമിക്കുകയാണെങ്കിൽ. സ്നേഹമോ നിഷ്കളങ്കതയോ തൊട്ടുതീണ്ടാത്ത, മറ്റുള്ളവരോട് നമുക്ക് തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെടുമ്പോൾ, നമ്മൾ

"ശീതകാല യാത്ര"- ആത്മീയ വളർച്ചയ്ക്ക് നല്ല കാലാവസ്ഥയല്ല. ആത്മസ്നേഹത്തിന്റെ കൊടുംചൂട് അനുഭവിക്കുമ്പോൾ സ്നേഹമോ നിഷ്കളങ്കതയോ നമ്മെ സ്പർശിക്കാൻ കഴിയില്ല. “ശബത്തിൽ ഓടിപ്പോകുന്നതിനെതിരെ” യേശു മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുമ്പോൾ, ശബത്തിൽ ആരാധിക്കുന്നതൊഴിച്ചാൽ എന്തും ചെയ്യുന്നതിലെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവൻ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നതായി തോന്നുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, കൂടുതൽ ആന്തരികമായി, നാം ബാഹ്യഭക്തിയുടെയും സ്വയനീതിയുടെയും കപടമായ അവസ്ഥകളിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ ആത്മീയമായി വളരുക എന്നത് എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് അവൻ സംസാരിക്കുന്നു. എല്ലാ വളർച്ചയും ആരംഭിക്കുന്നത്, ഒരു കുട്ടിയുടെ വളർച്ച പോലെ, സ്നേഹത്തിന്റെയും നിഷ്കളങ്കതയുടെയും അവസ്ഥകളിലാണ്. കൊടും തണുപ്പും ചൂടും പുതിയ ജീവിതത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു. ⁸

നക്ഷത്രങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു രാത്രി പോലെ

---

21. “ലോകാരംഭം മുതൽ ഇന്നുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ലാത്തതും ഇനിയൊരിക്കലും ഉണ്ടാകാത്തതുമായ വലിയ കഷ്ടത അപ്പോൾ ഉണ്ടാകും.

22. ആ ദിവസങ്ങൾ ചുരുക്കിയില്ലെങ്കിൽ എല്ലാ ജഡവും രക്ഷിക്കപ്പെടുമായിരുന്നില്ല. എന്നാൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരുടെ നിമിത്തം ആ ദിവസങ്ങൾ ചുരുങ്ങും.

23. അപ്പോൾ ആരെങ്കിലും നിങ്ങളോട്, ‘ഇതാ, ക്രിസ്തു ഇതാ, അല്ലെങ്കിൽ അവിടെ’ എന്നു പറഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കരുത്.

24. എന്തെന്നാൽ, കള്ളക്രിസ്തുക്കളും കള്ളപ്രവാചകന്മാരും ഉണ്ടാകും, സാധ്യമെങ്കിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരെപ്പോലും വഞ്ചിക്കാൻ വലിയ അടയാളങ്ങളും അത്ഭുതങ്ങളും നൽകും.

25. ഇതാ, ഞാൻ നിങ്ങളോട് നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

26. അപ്പോൾ അവർ നിന്നോടു: ഇതാ, അവൻ മരുഭൂമിയിൽ എന്നു പറഞ്ഞാൽ പുറത്തുപോകരുത്; ‘ഇതാ, [അവൻ] കിടപ്പുമുറിയിൽ!’ നിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കരുത്.

27. മിന്നൽ കിഴക്ക് നിന്ന് പുറപ്പെട്ട് പടിഞ്ഞാറോട്ട് ദൃശ്യമാകുന്നതുപോലെ മനുഷ്യപുത്രന്റെ ആഗമനവും ആയിരിക്കും.

28. ശവം എവിടെയുണ്ടോ അവിടെ കഴുകന്മാർ കൂടും.

29. ആ നാളുകളിലെ കഷ്ടത കഴിഞ്ഞയുടനെ സൂര്യൻ ഇരുണ്ടുപോകും, ചന്ദ്രൻ പ്രകാശം തരികയില്ല, നക്ഷത്രങ്ങൾ ആകാശത്തുനിന്നു വീഴും, ആകാശത്തിന്റെ ശക്തികൾ ഇളകിപ്പോകും.

---

ഈ പലായനത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളിലുടനീളം, ശത്രുതയുള്ള ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ ശക്തികൾ കാരണം നന്മ ചെയ്യാൻ കൊതിക്കുന്ന ആളുകൾ അനുഭവിക്കുന്ന ഭയാനകമായ കഷ്ടതകളെയാണ് യേശു പരാമർശിക്കുന്നത്. മതനേതാക്കന്മാരുടെ തെറ്റായ പഠിപ്പിക്കലുകൾ, എല്ലാത്തരം തിന്മകളിലേക്കും പാരമ്പര്യമായി ലഭിച്ച പ്രവണതകൾ, എല്ലായിടത്തും നരക സ്വാധീനങ്ങളുടെ വ്യാപകമായ ആക്രമണം, ശരിയായത് ചെയ്യുന്നത് ആർക്കും പ്രായോഗികമായി അസാധ്യമാക്കുന്നു. യേശു ഭൂമിയിൽ ജനിച്ചപ്പോൾ അങ്ങനെയായിരുന്നു അവസ്ഥ.

യേശു വിവരിക്കുന്ന അക്രമാസക്തമായ ബാഹ്യസംഭവങ്ങൾ - രാഷ്ട്രങ്ങൾക്കെതിരെ ഉയരുന്ന രാഷ്ട്രങ്ങൾ, ക്ഷാമങ്ങൾ, ഭൂകമ്പങ്ങൾ - എല്ലാം മനുഷ്യാത്മാവിന്റെ അദൃശ്യ മണ്ഡലങ്ങളിൽ നടക്കുന്ന ആന്തരിക പ്രക്ഷോഭങ്ങളുടെയും പോരാട്ടങ്ങളുടെയും പ്രതിനിധികളാണ്. യേശുവിന്റെ ദൗത്യത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തിൽ, ഈ അദൃശ്യവും ശത്രുതാപരമായ ശക്തികളുമായുള്ള ഒരു യുദ്ധമായിരുന്നു, അതിനാൽ ആളുകൾക്ക് വീണ്ടും സത്യം പഠിക്കാനും അതനുസരിച്ച് ജീവിക്കാനും കഴിയും. അതിനാൽ, യേശു യുദ്ധത്തിൽ പ്രവേശിക്കുകയും നരകങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അനിവാര്യമായിരുന്നു. അതുവഴി മനുഷ്യരാശിയെ നരക സ്വാധീനങ്ങളിലേക്കുള്ള അടിമത്തത്തിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കാൻ അവനു കഴിഞ്ഞു. യേശുവിന്റെ നിർണ്ണായകവും വിജയകരവുമായ പോരാട്ടം ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഒരു ആത്മാവും രക്ഷിക്കപ്പെടുമായിരുന്നില്ല. "ലോകാരംഭം മുതൽ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത മഹാകഷ്ടം അപ്പോൾ ഉണ്ടാകും ... ആ നാളുകൾ ചുരുക്കിയില്ലെങ്കിൽ ഒരു ജഡവും രക്ഷിക്കപ്പെടുകയില്ല" എന്ന വാക്കുകളിൽ ഇതെല്ലാം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.24:21-22). ⁹

മനുഷ്യരാശിയെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ നശിപ്പിക്കുന്ന തിന്മകളെ ഏറ്റെടുക്കുന്നതിനും കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതിനും ദൈവം വ്യക്തിപരമായി ജഡത്തിൽ വരണമെന്ന് അക്കാലത്തെ അമിതമായ ആത്മീയ ആക്രമണം ആവശ്യമായിരുന്നു. സ്നേഹത്തിന്റെയും കാരുണ്യത്തിന്റെയും അവസാന അവശിഷ്ടങ്ങൾ, ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസത്തിന്റെയും അയൽക്കാരനോടുള്ള ദയയുടെയും അവസാന അവശിഷ്ടങ്ങൾ, ദൈവഹിതം മനസ്സിലാക്കുന്നതിന്റെ അവസാന അവശിഷ്ടങ്ങൾ എന്നിവ വംശനാശത്തിന്റെ വക്കിലായിരുന്നു. മാനുഷിക ധാരണയെ പ്രകാശിപ്പിക്കാൻ നൽകപ്പെട്ട ദൈവവചനം, സ്വയം സേവിക്കുന്ന ഒരു മതസ്ഥാപനവും സംശയരഹിതമായ ഒരു സാധാരണക്കാരും ചേർന്ന് അതിന്റെ അർത്ഥം മറിച്ചിടുകയും ചെയ്തു.

അതിനാൽ കള്ള പ്രവാചകന്മാരെയും വ്യാജക്രിസ്തുക്കളെയും സൂക്ഷിക്കാൻ യേശു തന്റെ ശിഷ്യന്മാരെ ഉപദേശിക്കുന്നു (24:24). "മരുഭൂമിയിൽ" (മത സ്ഥാപനത്തിന്റെ വിജനമായ അവസ്ഥ) സത്യം കണ്ടെത്തില്ലെന്നും "അകത്തെ മുറികളിൽ" (വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം) കണ്ടെത്തില്ലെന്നും അവൻ അവരെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ലോകത്തെ ("മരുഭൂമി"), അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ സ്വന്തം മനസ്സിൽ ("അകത്തെ മുറികൾ") തെറ്റായ അധ്യാപകരാൽ ആളുകൾ വഞ്ചിക്കപ്പെടരുത്. പകരം, അവർ മനുഷ്യപുത്രന്റെ വരവിൽ ആശ്രയിക്കണം: “അവർ നിങ്ങളോട് ‘നോക്കൂ, അവൻ മരുഭൂമിയിലാണെന്ന്’ പറഞ്ഞാൽ പുറത്തുപോകരുത്; അല്ലെങ്കിൽ ‘നോക്കൂ, അവൻ അകത്തെ മുറികളിലാണ്!’ വിശ്വസിക്കരുത്. എന്തെന്നാൽ, മിന്നൽ കിഴക്ക് നിന്ന് വന്ന് പടിഞ്ഞാറോട്ട് മിന്നിമറയുന്നതുപോലെ മനുഷ്യപുത്രന്റെ വരവും ആയിരിക്കും ”(24:26-27).

മതപഠനവും അനുഷ്ഠാനവും എല്ലാ സത്യവും ഇല്ലാത്ത ഒരു തരിശുഭൂമിയായി മാറിയിരുന്നു - വരണ്ടതും തരിശായതുമായ മരുഭൂമി. അതിനുള്ളിൽ ഒന്നും വസിക്കുന്നില്ല, അതിനാൽ വാഗ്ദാനം ചെയ്യാൻ ഒന്നുമില്ല. മനുഷ്യരാശിയുടെ ആത്മീയ നവോന്മേഷത്തിനായി സേവിക്കേണ്ട ജീവസത്യത്തിന്റെ ശുദ്ധജലം നിലച്ചു. ആ മരുഭൂമിയിൽ അവശേഷിച്ചത് ഒരു ചത്ത ശവം മാത്രമായിരുന്നു - ചീഞ്ഞഴുകിപ്പോകുന്ന ലോകത്തിന്. യേശു പറഞ്ഞതുപോലെ, "ശവം എവിടെയാണോ അവിടെ കഴുകന്മാർ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടും" (24:28).

അത് വാസ്‌തവത്തിൽ ഏറ്റവും ഇരുണ്ട സമയമായിരുന്നു, യേശു അതിനെ ആഴത്തിലുള്ള പ്രതീകാത്മക ഭാഷയിൽ വിവരിക്കുന്നു: “സൂര്യൻ ഇരുണ്ടുപോകും,” യേശു പറയുന്നു, അതായത് സ്നേഹവും ദാനവും എല്ലാം നിരസിക്കപ്പെടും. "ചന്ദ്രൻ പ്രകാശം തരില്ല," അതായത് എല്ലാ വിശ്വാസവും നശിക്കും. അവസാനമായി, "നക്ഷത്രങ്ങൾ സ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്ന് വീഴും," അതായത് ഇനിമുതൽ സത്യമായതിന്റെ നേരിയ വെളിച്ചം പോലും ആളുകൾക്ക് ഉണ്ടാകില്ല (24:29). ഇനി കർത്താവിനെ അംഗീകരിക്കുകയോ അവനോടുള്ള സ്‌നേഹമോ അയൽക്കാരനോടുള്ള സ്നേഹമോ ഉണ്ടാകില്ല. തിന്മയും അജ്ഞതയും ഭൂമിയെ പൂർണ്ണമായും സൂര്യപ്രകാശമില്ലാത്ത ലോകം പോലെ, നക്ഷത്രങ്ങളില്ലാത്ത രാത്രി പോലെ വലയം ചെയ്യും. ¹⁰

<സ്വർഗ്ഗത്തിലെ മേഘങ്ങൾ

---

30. “അപ്പോൾ മനുഷ്യപുത്രന്റെ അടയാളം സ്വർഗത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടും; അപ്പോൾ ഭൂമിയിലെ സകല ഗോത്രങ്ങളും വിലപിക്കും; മനുഷ്യപുത്രൻ ശക്തിയോടും മഹത്വത്തോടുംകൂടെ ആകാശമേഘങ്ങളിൽ വരുന്നതു കാണും.

31. അവൻ തന്റെ ദൂതന്മാരെ വലിയ കാഹളനാദത്തോടെ അയക്കും; അവർ അവന്റെ തിരഞ്ഞെടുത്തവരെ ആകാശത്തിന്റെ അറ്റംമുതൽ അവസാനംവരെ നാലു ദിക്കുകളിൽനിന്നും ഒരുമിച്ചുകൂട്ടും.

---

എന്നിട്ടും, ഭൂമിയെ മൂടുന്ന അന്ധകാരം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, പുതിയതും മഹത്തായതുമായ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉദിക്കും. യേശു വീണ്ടും വരും! തന്നെത്തന്നെ "മനുഷ്യപുത്രൻ" എന്ന് പരാമർശിച്ചുകൊണ്ട് യേശു പറയുന്നു, "ആ നാളുകളിലെ കഷ്ടതയ്ക്ക് തൊട്ടുപിന്നാലെ . . . മനുഷ്യപുത്രൻ ശക്തിയോടും മഹത്വത്തോടുംകൂടെ ആകാശമേഘങ്ങളിൽ വരുന്നതു അവർ കാണും” (24:29-30).

താൻ വീണ്ടും “ആകാശമേഘങ്ങളിൽ” വരുമെന്ന് യേശു വ്യക്തമായി പറയുന്നു. എന്നാൽ നമുക്ക് ഇത് എങ്ങനെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാകും? കമന്റേറ്റർമാർ വിയോജിച്ചു. ചിലർ ഈ സംഭവത്തെ വളരെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ മേഘങ്ങളിൽ വരുന്നതായി കാണുന്നു. അവന്റെ ശക്തിയും മഹത്വവും എങ്ങനെയെങ്കിലും വെളിപ്പെടുത്തുന്ന നാടകീയമായ ഒരു രംഗത്തിൽ യേശു ആകാശത്ത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. മറ്റുചിലർ പറയുന്നത്, അവന്റെ ആദ്യ വരവ് സത്യം പഠിപ്പിക്കാനായിരുന്നെങ്കിൽ, അവന്റെ രണ്ടാമത്തെ വരവ് ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിക്കും ഉദ്ദേശ്യത്തിനും അനുസൃതമായി സമൂഹത്തെ പുനഃസംഘടിപ്പിക്കുന്നതായിരിക്കുമെന്ന്. ആദ്യ വരവ് ഒരു ആത്മീയ രാജ്യം സ്ഥാപിക്കുമ്പോൾ, രണ്ടാമത്തെ വരവ് ഒരു താൽക്കാലിക രാജ്യം സ്ഥാപിക്കും.

പ്രാരംഭ ആത്മീയ വിടുതൽ എന്ന ആശയം, തുടർന്നുള്ള രാഷ്ട്രീയ വിടുതൽ, കൗതുകകരമാണ്, എന്നാൽ യേശു പഠിപ്പിച്ച ശാശ്വത തത്വങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല. മറിച്ചായി ചിന്തിക്കുന്നത്, തൻറെ ജനത്തെ വിടുവിക്കാൻ യേശു വന്ന അതേ ചിന്താഗതിയിലേക്ക് വീഴുകയായിരിക്കും - സന്തോഷം എന്നത് താൽക്കാലികമായ അഭിവൃദ്ധിയിലാണ്. അതുകൊണ്ട്, “മനുഷ്യപുത്രൻ ശക്തിയോടും മഹത്വത്തോടുംകൂടെ ആകാശമേഘങ്ങളിൽ വരുന്നതു കാണുന്നത്” എന്നതിന്റെ അർത്ഥം എന്താണെന്ന് സൂക്ഷ്മമായി പരിശോധിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്.

“മനുഷ്യപുത്രൻ” എന്ന പദം താൻ ലോകത്തിന് നൽകാൻ വന്ന ദൈവിക സത്യത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നതെന്നും എന്നാൽ “അതിന്റെ തല ചായ്ക്കാൻ ഒരിടത്തും ഇല്ല” എന്നും യേശു സ്ഥിരമായി തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, യേശു ദേവാലയം വിട്ടുപോയെങ്കിലും, അവൻ മനുഷ്യത്വത്തെ കൈവിട്ടില്ല. “മനുഷ്യപുത്രൻ,” അവൻ പറയുന്നു, അടുത്ത തവണ “ആകാശ മേഘങ്ങളിൽ” വീണ്ടും വരും. ഈ പ്രതീകാത്മക വാചകം മനസിലാക്കാൻ, ഭൂമിയിലെ മേഘങ്ങൾ ജലത്താൽ നിർമ്മിതമാണെന്ന് നാം ഓർക്കേണ്ടതുണ്ട്. ദൈവവചനത്തിലുടനീളം, "ജലം" എന്നത് "സത്യം" സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടു. "ആകാശത്തിലെ മേഘങ്ങൾ" എന്ന പദം സ്വർഗ്ഗീയ ജലത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന തിരുവെഴുത്തുകളുടെ ചിത്രമാണ് - അതായത്, ആത്മീയ സത്യം. അതുകൊണ്ട്, വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ ദൈവവചനം "സ്വർഗ്ഗീയ ജലം" ആണെന്ന് പറയാം. അല്ലെങ്കിൽ, മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, വചനത്തിന്റെ അക്ഷരീയ സത്യങ്ങൾ "ആകാശത്തിലെ മേഘങ്ങൾ" ആണ്.

ഭൂമിയിലെ മേഘങ്ങൾ സൂര്യന്റെ ശക്തിയോടും മഹത്വത്തോടും നേരിട്ടുള്ള സമ്പർക്കത്തിൽ നിന്ന് നമ്മെ സംരക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ, സ്വർഗ്ഗത്തിലെ മേഘങ്ങൾ - വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ അക്ഷരസത്യങ്ങൾ - അവർ മറച്ചുവെക്കുന്ന കൂടുതൽ ആന്തരിക സത്യങ്ങളുടെ ശക്തിയും മഹത്വവുമായുള്ള നേരിട്ടുള്ള സമ്പർക്കത്തിൽ നിന്ന് നമ്മെ സംരക്ഷിക്കുന്നു. . ഈ സത്യം മറയ്ക്കുന്നത് നമ്മുടെ സംരക്ഷണത്തിനാണ്. നമുക്ക് നിലനിർത്താൻ കഴിയാത്ത ഒരു ജീവിതരീതിയും പിന്തുടരാനുള്ള നമ്മുടെ കഴിവിനെ മറികടക്കുന്ന സത്യങ്ങളും തുറന്നുകാട്ടപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ അത് നമ്മെ ആത്മീയമായി വേർപെടുത്തും. അതിനാൽ, വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ അക്ഷരീയ മേഘങ്ങളിൽ ദൈവം കരുണാപൂർവം നമ്മിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ ആന്തരിക സത്യങ്ങൾ മറയ്ക്കുന്നു; എന്നിട്ടും, അവ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ നാം തയ്യാറാകുമ്പോൾ അവൻ അവ നമുക്ക് വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. തീർച്ചയായും, ആകാശത്തിലെ മേഘങ്ങളിലൂടെ അവൻ നമ്മുടെ അടുക്കൽ വരുന്നു. ¹¹

അപ്പോൾ, വാഗ്ദത്തം ചെയ്യപ്പെട്ട “കർത്താവിന്റെ രണ്ടാം വരവ്” ഇതാണ്. അവൻ ഒരിക്കൽ ജഡത്തിൽ, യേശുക്രിസ്തുവായി മനുഷ്യത്വത്തിലേക്ക് വന്നു, അവന്റെ വചനത്തിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥത്തിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തലിലൂടെ അവൻ വീണ്ടും ആത്മാവിൽ വരും. അവൻ ദൈവിക സത്യമായി വരും - അനന്തമായ ദൈവിക സത്യമായി മനുഷ്യനെ മനസ്സിലാക്കുന്നു. വചനത്തിന്റെ അക്ഷരസത്യങ്ങളിലൂടെ - "ആകാശത്തിന്റെ മേഘങ്ങൾ" വഴി നമ്മിലേക്ക് വരുന്ന മനുഷ്യപുത്രൻ ഇതാണ്.

ഇതിനെയാണ് "കർത്താവിന്റെ രണ്ടാം വരവ്" എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. തൻറെ വചനത്തിൻ്റെ ഉജ്ജ്വലമായ തേജസ്സും തേജസ്സും നമുക്ക് തുറന്നുതരാൻ കർത്താവ് വരുന്നു എന്നതിനാൽ അത് മഹത്വത്തിൽ വരുന്നതാണ്. അധികാരത്തിൽ വരുന്നതും കൂടിയാണ്; അവന്റെ സത്യത്തിനനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ കർത്താവ് നമുക്ക് നൽകുന്ന ശക്തിയാണിത്. ¹²

അവസാനമായി, യേശു ഈ മഹത്തായ വാഗ്ദത്തം ഉപസംഹരിച്ചപ്പോൾ, മനുഷ്യപുത്രൻ തന്റെ ദൂതൻമാരെ വലിയ കാഹളനാദത്തോടെ അയയ്‌ക്കുമെന്നും അവർ അവന്റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട നാലു ദിക്കുകളിൽനിന്നും സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ ഒരറ്റം മുതൽ മറ്റേ അറ്റം വരെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടുമെന്നും കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നു. ” (24:31). കർത്താവിന്റെ രണ്ടാം വരവിന്റെ സമയത്ത് വെളിപ്പെട്ട സത്യം അത് കേൾക്കാൻ തയ്യാറുള്ള എല്ലാവരെയും ഒരുമിപ്പിക്കും എന്ന മനോഹരമായ വാഗ്ദത്തം ഈ വാക്കുകളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു - കാഹളനാദം ആളുകളെ ഒരുമിച്ച് വിളിക്കുന്നതുപോലെ. കർത്താവ് മോശയോട് പറഞ്ഞതുപോലെ, “രണ്ട് വെള്ളി കാഹളം ഉണ്ടാക്കുക. അസംബ്ലി വിളിക്കാൻ നിങ്ങൾ അവ ഉപയോഗിക്കണം. അവർ അവ ഊതുമ്പോൾ, സർവ്വസഭയും സമാഗമനകൂടാരത്തിന്റെ വാതിൽക്കൽ ഒരുമിച്ചുകൂടും” (സംഖ്യാപുസ്തകം1:1-8).

“കാഹളത്തിന്റെ മഹത്തായ ശബ്ദം, ”അപ്പോൾ, ദൈവിക സത്യത്തിന്റെ ശബ്ദമാണ്, പ്രത്യേകിച്ച് കർത്താവിന്റെ രണ്ടാം വരവിന്റെ സമയത്ത് വചനത്തിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥത്തിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തൽ. അതിന്റെ മനോഹരമായ ശബ്ദം ഹൃദയത്തെ ഉണർത്തുകയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ജ്ഞാനത്തിന്റെയും ആന്തരിക കൂടാരത്തിൽ കർത്താവിനെ ആരാധിക്കാൻ എല്ലാവരേയും വിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ദൈവിക സത്യത്തിന്റെ കാഹളം വിളി എല്ലാ ജനങ്ങളിലേക്കും എല്ലാ രാജ്യങ്ങളിലേക്കും വ്യാപിക്കുന്നു. ആ വിളി കേൾക്കാൻ തയ്യാറുള്ളവർ അവരുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള അസ്തിത്വത്തോടെ പ്രതികരിക്കും, അതായത് "സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ ഒരറ്റം മുതൽ മറ്റേ അറ്റം വരെ". ¹³

അത്തിമരത്തിന്റെ ബഡ്ഡിംഗ്

---

32. “എന്നാൽ അത്തിവൃക്ഷത്തിൽനിന്ന് ഉപമ പഠിക്കുക: അതിന്റെ കൊമ്പ് ഇളകി ഇലകൾ പൊഴിക്കുമ്പോൾ, വേനൽക്കാലം അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം.

33. അതുപോലെ നിങ്ങളും ഇതെല്ലാം കാണുമ്പോൾ, അത് അടുത്ത്, വാതിൽക്കൽ ആണെന്ന് അറിയുക.

34. ആമേൻ ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, ഇതെല്ലാം സംഭവിക്കുവോളം ഈ തലമുറ ഒഴിഞ്ഞുപോകയില്ല.

35. ആകാശവും ഭൂമിയും ഒഴിഞ്ഞുപോകും, എന്നാൽ എന്റെ വാക്കുകൾ ഒഴിഞ്ഞുപോകയില്ല.

36. എന്നാൽ ആ നാളും നാഴികയും സംബന്ധിച്ചു സ്വർഗ്ഗത്തിലെ ദൂതന്മാർക്കല്ല, എന്റെ പിതാവല്ലാതെ മറ്റാർക്കും അറിയില്ല.

37. എന്നാൽ നോഹയുടെ നാളുകൾ പോലെ മനുഷ്യപുത്രന്റെ ആഗമനവും സംഭവിക്കും.

38. വെള്ളപ്പൊക്കത്തിനു മുമ്പുള്ള നാളുകളിൽ നോഹ പെട്ടകത്തിൽ കയറിയ ദിവസം വരെ അവർ തിന്നും കുടിച്ചും വിവാഹം കഴിച്ചും വിവാഹത്തിന്നു കൊടുത്തും ഇരുന്നു.

39. വെള്ളപ്പൊക്കം വന്ന് എല്ലാവരെയും പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോകുന്നത് വരെ അറിഞ്ഞില്ല. മനുഷ്യപുത്രന്റെ വരവും അങ്ങനെയായിരിക്കും.

40. അപ്പോൾ രണ്ടുപേർ വയലിലായിരിക്കും; ഒരുത്തനെ കൈക്കൊള്ളും, ഒരുവനെ ഉപേക്ഷിക്കും.

41. രണ്ടു (സ്ത്രീകൾ) മില്ലിൽ ധാന്യം പൊടിക്കുന്നു; ഒരുത്തനെ എടുക്കും, ഒരുവനെ ഉപേക്ഷിക്കും.

42. നിങ്ങളുടെ കർത്താവ് ഏതു നാഴികയിൽ വരുന്നു എന്നു നിങ്ങൾ അറിയായ്കകൊണ്ടു സൂക്ഷിച്ചുകൊൾവിൻ.

43. എന്നാൽ, കള്ളൻ ഏതു കാവലിലാണ് വരുന്നതെന്ന് വീട്ടുടമസ്ഥൻ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അവൻ നോക്കിനിൽക്കുമായിരുന്നു.

44. നിങ്ങൾ വിചാരിക്കാത്ത നാഴികയിൽ മനുഷ്യപുത്രൻ വരുന്നു എന്നതിനാൽ നിങ്ങളും ഒരുങ്ങിയിരിക്കുവിൻ.

45. ആകയാൽ, തൻറെ വീട്ടുകാർക്ക് തക്കസമയത്ത് ഭക്ഷണം കൊടുക്കാൻ തൻറെ കർത്താവ് നിയമിച്ച വിശ്വസ്തനും വിവേകിയുമായ ദാസൻ ആരാണ്?

46. തന്റെ കർത്താവ് വരുമ്പോൾ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതായി കാണുന്ന ദാസൻ ഭാഗ്യവാൻ.

47. ആമേൻ, ഞാൻ നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, അവൻ തന്റെ എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും മേൽ അവനെ നിയമിക്കും.

48. എന്നാൽ ആ ദുഷ്ട ദാസൻ തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ: എന്റെ കർത്താവ് വരാൻ താമസിക്കുന്നു;

49. സഹഭൃത്യന്മാരെ അടിക്കാനും മദ്യപിച്ചവരോടൊപ്പം തിന്നാനും കുടിക്കാനും തുടങ്ങും.

50. ആ ദാസന്റെ കർത്താവ് അവൻ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു ദിവസത്തിലും അവൻ അറിയാത്ത ഒരു മണിക്കൂറിലും വരും;

51. അവനെ രണ്ടായി വിഭജിക്കുകയും അവന്റെ ഓഹരി കപടനാട്യക്കാരുടെ അടുക്കൽ വെക്കുകയും ചെയ്യും, അവിടെ കരച്ചിലും പല്ലുകടിയും ഉണ്ടാകും.

---

സംഭവിക്കാൻ പോകുന്ന മഹാകഷ്ടത്തെക്കുറിച്ചും യുഗാന്ത്യത്തെക്കുറിച്ചും മനുഷ്യപുത്രന്റെ വരവിനെക്കുറിച്ചുമാണ് യേശു സംസാരിച്ചത്. ഈ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് ശിഷ്യന്മാർ ഇതിനകം ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്: “ഇവ എപ്പോൾ സംഭവിക്കും?” അവർ പറഞ്ഞു: നിന്റെ വരവിന്റെയും യുഗാന്തത്തിന്റെയും അടയാളം എന്തായിരിക്കും? (24:3). അത്തിവൃക്ഷത്തിന്റെ ഉപമ അവരോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് യേശു ഇപ്പോൾ ഉത്തരം നൽകുന്നു: “ഇപ്പോൾ അത്തിമരത്തിൽ നിന്ന് ഈ ഉപമ പഠിക്കൂ,” അവൻ പറയുന്നു. “അതിന്റെ കൊമ്പ് ഇളകി ഇലകൾ പൊഴിക്കുമ്പോൾ വേനൽ അടുത്തിരിക്കുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാം. അതിനാൽ നിങ്ങളും ഇതെല്ലാം കാണുമ്പോൾ, അത് അടുത്താണ്, വാതിൽക്കൽ ആണെന്ന് അറിയുക” (24:32).

അത്തിമരത്തിന്റെ മുകുളങ്ങൾ, അതിന്റെ മൃദുത്വവും ആർദ്രതയും, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ തുടക്കത്തിലും ഒരു പുതിയ മതയുഗത്തിന്റെ തുടക്കത്തിലും മനുഷ്യനന്മയുടെ ഗുണനിലവാരവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു. പഴയ മതസ്ഥാപനം അവസാനിക്കുകയാണെങ്കിലും, പുതിയത് ആരംഭിക്കാൻ പോകുകയാണെന്ന് അത്തിമരത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ യേശു നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, ഇത് ഇതിനകം തന്നെ അതിന്റെ ആദ്യഘട്ടത്തിലാണ്, ഇലകൾ പുറപ്പെടുവിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു.

മതപഠനത്തിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളിലേക്ക് യേശു തന്റെ ശിഷ്യന്മാരെ ആഴത്തിൽ ആരംഭിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും, അവർക്ക് അത്യാവശ്യമായ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഇതിനകം തന്നെ ഒരു നേർക്കാഴ്ച നൽകിയിട്ടുണ്ട്: ഒരു തരത്തിൽ അവൻ ദൈവപുത്രനാണെന്ന് അവർക്കറിയാം; കൽപ്പനകൾ പാലിക്കുന്നത് രക്ഷയ്ക്ക് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണെന്ന് അവർക്കറിയാം; പ്രതിഫലത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതെ ഉപകാരപ്രദമായ സേവന ജീവിതമാണ് മതജീവിതം ഉൾക്കൊള്ളുന്നതെന്ന് അവർക്കറിയാം. ഇത് താരതമ്യേന പൊതുവായ ഒരു ധാരണയാണെങ്കിലും, ഇത് സുപ്രധാനവും ആർദ്രവുമായ തുടക്കമാണ്. വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ ഭാഷയിൽ, "ശാഖ ഇതിനകം ഇളംതായി മാറുകയും ഇലകൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു ... വേനൽക്കാലം അടുത്തിരിക്കുന്നു ... വാതിൽക്കൽ തന്നെ" (24:32-33).

വേനൽക്കാലം അടുത്തിരിക്കുന്നു എന്ന ചിത്രം - വളരെ വാതിലുകളിൽ പോലും ശക്തമാണ്. ഈ അധ്യായത്തിന്റെ അവസാന എപ്പിസോഡിൽ, ഒരു വീടിന്റെ വാതിലിനുള്ളിൽ ഞങ്ങൾ സ്വയം കണ്ടെത്തുന്നു, വീട്ടിലെ എല്ലാ സാധനങ്ങളും ഓർഡർ ചെയ്യുന്ന തിരക്കിലായിരിക്കേണ്ട ജോലിക്കാരുമായി ഞങ്ങൾ സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നു. നമ്മൾ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ ഒരു "വീട്" നമ്മുടെ മനസ്സാണ്, കർത്താവ് നമ്മുടെ വീടിന്റെ യജമാനനായിരിക്കണം. അങ്ങനെയിരിക്കെ, യജമാനൻ എപ്പോൾ വാതിൽക്കൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമെന്ന് നമുക്ക് കൃത്യമായി അറിയില്ലല്ലോ, കാര്യങ്ങൾ ക്രമത്തിൽ സൂക്ഷിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിൽ നാം നിരന്തരം ഉണ്ടായിരിക്കണം. യേശു പറഞ്ഞതുപോലെ, "ഉണരുക, നിങ്ങളുടെ കർത്താവ് ഏത് നാഴികയിൽ വരുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾ അറിയുന്നില്ലല്ലോ" (24:42). ¹⁴

പരമ്പരാഗതമായി, ഈ ഭാഗം അവസാനത്തെ ന്യായവിധി എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് - നമ്മുടെ മരണ സമയം, ലോകത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ നാം ചിന്തിച്ചതും പറഞ്ഞതും ചെയ്തതുമായ എല്ലാത്തിനും നാം വിധിക്കപ്പെടും. ഇത് നടക്കുന്ന ദിവസമോ നാഴികയോ ആർക്കും അറിയില്ലെന്നും ഇത് അപ്രതീക്ഷിതമായി വരുമെന്നും പറയപ്പെടുന്നു. എന്തെന്നാൽ, “ഒരുങ്ങിയിരിക്കുവിൻ, നിങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു നാഴികയിൽ മനുഷ്യപുത്രൻ വരുന്നു” എന്ന് യേശു പറഞ്ഞു.24:44).

യേശു ഉപമ തുടരുമ്പോൾ, യജമാനന്റെ വീട്ടുകാരെ പരിപാലിക്കുക, കുടുംബത്തിന് ഉചിതമായ ഭക്ഷണം നൽകുക, കള്ളന്മാർ കടന്നുകയറാതിരിക്കാൻ കാവൽനിൽക്കുക എന്നിവയുള്ള "ദുഷ്ട ദാസന്മാരെ" കുറിച്ച് അവൻ സംസാരിക്കുന്നു. ഈ ഉപമയിൽ, " ഗൃഹം” എന്നത് മനുഷ്യ മനസ്സാണ്;

ഉചിതമായ ഭക്ഷണം ദൈവവചനമാണ്; കൂടാതെ "കള്ളന്മാർ കടന്നുകയറുന്നത് തടയുക" എന്നത് ദുഷിച്ച ആഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്നും നമ്മെ തകർത്ത് നശിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന തെറ്റായ ചിന്തകളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ദുഷ്ട ദാസന്മാർ യജമാനൻ "അവന്റെ വരവ് വൈകിപ്പിച്ചു" എന്ന് വിശ്വസിച്ചതിനാൽ അവർ തങ്ങളുടെ വീട്ടുജോലികൾ അവഗണിച്ചു. പകരം "അവർ മറ്റ് വേലക്കാരെ അടിക്കുകയും തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും മറ്റ് മദ്യപാനികളോടൊപ്പം മദ്യപിക്കുകയും ചെയ്തു" (24:49).

ഇതുപോലുള്ള ആളുകൾക്ക്, പെട്ടെന്നുള്ളതും അപ്രതീക്ഷിതവുമായ "അവസാന വിധി" ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഒരു സാധ്യതയാണ്. ദൈവം - വീടിന്റെ യജമാനൻ - എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് കാണാൻ പെട്ടെന്ന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാൽ, അവർ ഗുരുതരമായ കുഴപ്പത്തിലാകും. യേശു പറയുന്നതുപോലെ, “ആ ദാസന്റെ യജമാനൻ അവനെ പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു ദിവസത്തിലും അവൻ അറിയാത്ത ഒരു മണിക്കൂറിലും വരും. അവൻ അവനെ വെട്ടി കഷണങ്ങളാക്കി, കരച്ചിലും പല്ലുകടിയും ഉള്ള കപടനാട്യക്കാരുടെ ഇടയിൽ അവനെ നിയമിക്കും” (24:510.

സമ്മതിക്കുന്നു, ഇത് വളരെ ഭയാനകമാണെന്ന് തോന്നുന്നു - പ്രത്യേകിച്ചും കോപാകുലനായ ദൈവം മനുഷ്യരാശിയെ വിധിക്കാനും എല്ലാവരേയും നരകത്തിലേക്ക് തള്ളിവിടാനും വരുന്നു എന്ന ആശയം ഉയർത്തുന്ന ആർക്കും - നാം ഉടനടി അനുതപിക്കുകയും പരിഷ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ. എന്നാൽ ഇത് കോപാകുലനായ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഴയ ആശയമാണ്. ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പുതിയ ആശയത്തിലും, യേശു സ്ഥാപിക്കാൻ വന്ന പുതിയ മതത്തിലും, കർത്താവിന്റെ വരവ് അനുഗ്രഹീതമായ ഒരു സംഭവമാണ്. അത്തിവൃക്ഷം തളിർക്കാനിരിക്കുന്നതുപോലെ പുലരാൻ പോകുന്ന ഈ പുതിയ മതത്തിൽ, ദൈവം നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കാനും എല്ലാ സന്തോഷത്തിലേക്കും നയിക്കാനും വരുന്നു. നാം പോകേണ്ട വഴി മാത്രമല്ല, വഴിയിലെ അനേകം പ്രതിബന്ധങ്ങളും വെളിപ്പെടുത്തുന്ന സത്യം വാഗ്ദാനം ചെയ്യാൻ അവൻ വരുന്നു - ഔദാര്യത്തെ അടയ്‌ക്കുന്ന അത്യാഗ്രഹം, വിശ്വാസത്തെ അടയ്‌ക്കുന്ന ഉത്കണ്ഠ, സ്‌നേഹത്തെ അടയ്‌ക്കുന്ന വിദ്വേഷം. ഒരു വ്യക്തി നരകത്തിലോ നരകാവസ്ഥയിലോ അകപ്പെട്ടാൽ, അത് കോപാകുലനായ ദൈവം ആ വ്യക്തിയെ അവിടെ നിർത്തിയതുകൊണ്ടല്ല. ആ വ്യക്തി അവിടെയായിരിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തതുകൊണ്ടാണ്. ¹⁵

ഇതെല്ലാം അർത്ഥമാക്കുന്നത് "മനുഷ്യപുത്രൻ, ആദ്യം ഭൂമിയിൽ മനുഷ്യരൂപത്തിൽ ദൈവമായി, പിന്നെ വീണ്ടും, "ആകാശ മേഘങ്ങളിൽ" അവന്റെ വചനത്തിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥത്തിന്റെ വെളിപ്പെടുത്തലിലൂടെയാണ്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, മതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പുതിയ ധാരണ നമ്മിൽ ഓരോരുത്തരിലും എങ്ങനെ ഉടലെടുക്കും എന്നതിന്റെ മഹത്തായ പ്രവചനമാണ് കർത്താവിന്റെ രണ്ടാം വരവ്. യേശു പറയുന്നതുപോലെ, അത് അപ്രതീക്ഷിതമായി നമ്മുടെ അടുക്കൽ വരും: "ആരും നാളും നാഴികയും അറിയുന്നില്ല." പക്ഷേ, തീർച്ചയായും, നമ്മൾ സങ്കൽപ്പിക്കാത്ത വിധത്തിൽ അത് വരും. നമ്മുടെ ജോലി തയ്യാറാവുക മാത്രമാണ് - ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നത് തുടരുക, വചനം വായിക്കുക, കൽപ്പനകൾ നാം മനസ്സിലാക്കുന്നതുപോലെ പാലിക്കുക.

ഈ പ്രക്രിയയിൽ, നമുക്ക് ആത്മീയ സത്യത്തിന്റെ അത്ഭുതകരമായ കാഴ്ചകൾ ലഭിക്കും. ഇതുവരെ നമുക്ക് മനസ്സിലാകാത്ത കാര്യങ്ങൾ കാണാനും മനസ്സിലാക്കാനും നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നിരിക്കും. ഈ ഉൾക്കാഴ്ചകൾ നമുക്ക് ഒരു വലിയ അനുഗ്രഹമായി വരും. അതിനാൽ, നാം വായിക്കുന്നു: “യജമാനൻ വരുമ്പോൾ, അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതായി കാണുന്ന ദാസൻ ഭാഗ്യവാൻ ... ആ ദാസന്റെ യജമാനൻ അവനെ അന്വേഷിക്കാത്ത ഒരു ദിവസത്തിലും അവൻ അറിയാത്ത ഒരു മണിക്കൂറിലും വരും. "(24:44, 46, 50).

വിശ്വാസികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, മനുഷ്യപുത്രന്റെ വരവ് ഭയപ്പെടേണ്ട ഒന്നല്ല; മറിച്ച് അത് വലിയ സന്തോഷത്തോടെയാണ് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടത്. ആ ദിവസം, വചനത്തിന്റെ പുതിയതും ആഴമേറിയതുമായ ഗ്രാഹ്യത്തിലേക്ക് വിശ്വാസികളുടെ കണ്ണുകൾ തുറക്കപ്പെടും. ശീതകാലത്തിന്റെ തണുത്തതും ഇരുണ്ടതും വന്ധ്യവുമായ അവസ്ഥകൾ അവസാനിക്കും; ഉപയോഗപ്രദമായ സേവനത്തിന്റെ അത്തിവൃക്ഷം തളിർക്കാൻ തുടങ്ങും. വേനൽക്കാലം അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്നും യജമാനൻ വാതിൽക്കൽ ഉണ്ടെന്നും അന്ന് നാം അറിയും.

Note a piè di pagina: