ანგელოზთა სიბრძნე ღვთიური სიყვარულის და ღვთიური სიბრძნის შესახებ # 254

254. IV. როგორია ბუნებრივი ადამიანი ისაც სულიერი დონე სრულიად დაკეტილი აქვს. სულიერი დონე დაკეტილი აქვ თ მათ ვინც იმყოფებიან სიცოცხლისას ბოროტებაში და უფრო მეტად კი მათ რომელბიც ბოროტებით სიცრუეშიც იმყოფებიან. ასეთ შემთხვევაში ეს დონე იკეტება იმის მსგავსად, როგორც იძაბება ნერვის ფიბრა მასზე უცხო საგნის მიკარებისას, ანდა როგორც ყველა სხვა მამოძრავებელი ფიბრა კუნთისა და თვით კუნთი სხეულიც კი მასზე რაიმე უხეშს შეხებისას ანდა ცივის შეხებისას. ეს ემართება ადამიანს სუბსტანციებით და ფორმებით, რომელიც სულიერებაც მდის ბოროტებიდან და სიცრუიდან, წარმოშობილი ბოროტებისაგან ვინაიდან ისინი მასში მრავალგვაროვანია; სულიერი დონე გარეგნობით ზეცის ფორმაში მყოფი არ უშვებს თავისთან არაფერს სიკეთიდან, წარმოქმნილი სიკეთის გარდა და ჭეშმარიტების გარდა; ვინაიდან მხოლოდ ისინი არიან მისი თანაგვარნი; ბოროტება და ბოროტებისათვის კუთვნილი სიცრუე კი მისგან განსხვავებულია. ეს დონე კუმშება და შეკუმშვით იხურება, განსაკუთრებით მათში ვინ ამქვეყნად თავის თავის სიყვარულიდან იმყოფებიან ბატონობის სიყვარულში ვინაიდან ეს სიყვარული ღმერთის სიყვარულის საწინააღმდეგოა; ის იხურება ასევე მათში ვისაც ცხოვრების სიყვარულით გააჩნიათ ძლიერი ჟინი სხვისი ქონების დასაკუთრებისა; მაგრამ ამ უკანასკნელებში არც თუ მთლად დახურულია. მზეზი იმისა რომ ეს სიყვარული კეტავს სულიერ დონეს ისაა რომ ისინი - საწყისია ბოროტისა. მერე შეკუმშვა ანდა დაუხრვა ამ დონისა წააგავს სპირალის მიმართვას საკუთარი თავისკენ; რის გამოც ამ დონის დაკეტვით ის აირეკლავს სასუფევლის სინათლეს რისგანაც წარმოიქმნება სიბნელე სინათლის ანცვად და აქედანვე ჭეშმარიტება როგორც ზეციურ სინათლეში მყოფი ხდება უსიამოვნო. ყველა ასეთში არამარტო ეს დონე არის დახურული არამედ ასევე იხურება ბუნებრივი დონის უმაღლესი ადგილი რომელიც იწოდება განცალკევებულად. და ისეთნაირად რომ გაღებული რჩება მხოლოდ ყველაზე უმდაბლესი ადგილი ბუნებრივი დონისა, რომელი იწოდება ხორციელად, ვინაიდან ის არის ყველაზე ახლოს სამყაროსთან და სხეულის გარეგან გრძნობებთან, რის შემდეგაც ასეთი ადამიანი ამ ერთით ფიქრობს ლაპარაკობს და სჯის. ბუნებრივი ადამიანი რომელიც გახდა ხორციელი ბოროტებით და მისგან წარმოქმნილი სიცრუით, ხდება ხილული სულიერ სამყაროში, ზეცის შუქში, არა როგორც ადამიანი არამედ როგორც ურჩხული, ანდა როგორც ადამიანი ცხვირის გარეშე. და ცხივირის გარეშე ის ჩანს იმიტომ რომ ცხვირი შეესაბამება ჭეშმარიტების ჩაწვდომას, ხოლო ასსეთ სულს არ შეუძლია აიტანოს ზეციური სინათლის სხივი გარდა იმის მსგავსისა, როგორიც აქვს გავარვარებულ ნაკვერჩხალს. საიდანაც ჩანს ვინ და როგორები არიან ისინი ვისაც სულიერი დონე დახშული აქვს.