¹ Initium Evangelii Jesu Christi, Filii Dei.

² Sicut scriptum est in Isaia propheta : Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam, qui præparabit viam tuam ante te.

³ Vox clamantis in deserto : Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus.

⁴ Fuit Joannes in deserto baptizans, et prædicans baptismum pœnitentiæ in remissionem peccatorum.

⁵ Et egrediebatur ad eum omnis Judææ regio, et Jerosolymitæ universi, et baptizabantur ab illo in Jordanis flumine, confitentes peccata sua.

⁶ Et erat Joannes vestitus pilis cameli, et zona pellicea circa lumbos ejus, et locustas et mel silvestre edebat.

⁷ Et prædicabat dicens : Venit fortior post me, cujus non sum dignus procumbens solvere corrigiam calceamentorum ejus.

⁸ Ego baptizavi vos aqua, ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto.

⁹ Et factum est : in diebus illis venit Jesus a Nazareth Galilææ : et baptizatus est a Joanne in Jordane.

¹⁰ Et statim ascendens de aqua, vidit cælos apertos, et Spiritum tamquam columbam descendentem, et manentem in ipso.

¹¹ Et vox facta est de cælis : Tu es Filius meus dilectus, in te complacui.

¹² Et statim Spiritus expulit eum in desertum.

¹³ Et erat in deserto quadraginta diebus, et quadraginta noctibus : et tentabatur a Satana : eratque cum bestiis, et angeli ministrabant illi.

¹⁴ Postquam autem traditus est Joannes, venit Jesus in Galilæam, prædicans Evangelium regni Dei,

¹⁵ et dicens : Quoniam impletum est tempus, et appropinquavit regnum Dei : pœnitemini, et credite Evangelio.

¹⁶ Et præteriens secus mare Galilææ, vidit Simonem, et Andream fratrem ejus, mittentes retia in mare (erant enim piscatores),

¹⁷ et dixit eis Jesus : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.

¹⁸ Et protinus relictis retibus, secuti sunt eum.

¹⁹ Et progressus inde pusillum, vidit Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem ejus, et ipsos componentes retia in navi :

²⁰ et statim vocavit illos. Et relicto patre suo Zebedæo in navi cum mercenariis, secuti sunt eum.

²¹ Et ingrediuntur Capharnaum : et statim sabbatis ingressus in synagogam, docebat eos.

²² Et stupebant super doctrina ejus : erat enim docens eos quasi potestatem habens, et non sicut scribæ.

²³ Et erat in synagoga eorum homo in spiritu immundo : et exclamavit,

²⁴ dicens : Quid nobis et tibi, Jesu Nazarene ? venisti perdere nos ? scio qui sis, Sanctus Dei.

²⁵ Et comminatus est ei Jesus, dicens : Obmutesce, et exi de homine.

²⁶ Et discerpens eum spiritus immundus, et exclamans voce magna, exiit ab eo.

²⁷ Et mirati sunt omnes, ita ut conquirerent inter se dicentes : Quidnam est hoc ? quænam doctrina hæc nova ? quia in potestate etiam spiritibus immundis imperat, et obediunt ei.

²⁸ Et processit rumor ejus statim in omnem regionem Galilææ.

²⁹ Et protinus egredientes de synagoga, venerunt in domum Simonis et Andreæ, cum Jacobo et Joanne.

³⁰ Decumbebat autem socrus Simonis febricitans : et statim dicunt ei de illa.

³¹ Et accedens elevavit eam, apprehensa manu ejus : et continuo dimisit eam febris, et ministrabat eis.

³² Vespere autem facto cum occidisset sol, afferebant ad eum omnes male habentes, et dæmonia habentes :

³³ et erat omnis civitas congregata ad januam.

³⁴ Et curavit multos, qui vexabantur variis languoribus, et dæmonia multa ejiciebat, et non sinebat ea loqui, quoniam sciebant eum.

³⁵ Et diluculo valde surgens, egressus abiit in desertum locum, ibique orabat.

³⁶ Et prosecutus est eum Simon, et qui cum illo erant.

³⁷ Et cum invenissent eum, dixerunt ei : Quia omnes quærunt te.

³⁸ Et ait illis : Eamus in proximos vicos, et civitates, ut et ibi prædicem : ad hoc enim veni.

³⁹ Et erat prædicans in synagogis eorum, et in omni Galilæa, et dæmonia ejiciens.

⁴⁰ Et venit ad eum leprosus deprecans eum : et genu flexo dixit ei : Si vis, potes me mundare.

⁴¹ Jesus autem misertus ejus, extendit manum suam : et tangens eum, ait illi : Volo : mundare.

⁴² Et cum dixisset, statim discessit ab eo lepra, et mundatus est.

⁴³ Et comminatus est ei, statimque ejecit illum,

⁴⁴ et dicit ei : Vide nemini dixeris : sed vade, ostende te principi sacerdotum, et offer pro emundatione tua, quæ præcepit Moyses in testimonium illis.

⁴⁵ At ille egressus cœpit prædicare, et diffamare sermonem, ita ut jam non posset manifeste introire in civitatem, sed foris in desertis locis esset, et conveniebant ad eum undique.

¹ Et iterum intravit Capharnaum post dies,

² et auditum est quod in domo esset, et convenerunt multi, ita ut non caperet neque ad januam, et loquebatur eis verbum.

³ Et venerunt ad eum ferentes paralyticum, qui a quatuor portabatur.

⁴ Et cum non possent offerre eum illi præ turba, nudaverunt tectum ubi erat : et patefacientes submiserunt grabatum in quo paralyticus jacebat.

⁵ Cum autem vidisset Jesus fidem illorum, ait paralytico : Fili, dimittuntur tibi peccata tua.

⁶ Erant autem illic quidam de scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis :

⁷ Quid hic sic loquitur ? blasphemat. Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus ?

⁸ Quo statim cognito Jesus spiritu suo, quia sic cogitarent intra se, dicit illis : Quid ista cogitatis in cordibus vestris ?

⁹ Quid est facilius dicere paralytico : Dimittuntur tibi peccata tua : an dicere : Surge, tolle grabatum tuum, et ambula ?

¹⁰ Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata (ait paralytico),

¹¹ tibi dico : Surge, tolle grabatum tuum, et vade in domum tuam.

¹² Et statim surrexit ille : et, sublato grabato, abiit coram omnibus, ita ut mirarentur omnes, et honorificent Deum, dicentes : Quia numquam sic vidimus.

¹³ Et egressus est rursus ad mare, omnisque turba veniebat ad eum, et docebat eos.

¹⁴ Et cum præteriret, vidit Levi Alphæi sedentem ad telonium, et ait illi : Sequere me. Et surgens secutus est eum.

¹⁵ Et factum est, cum accumberet in domo illius, multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Jesu et discipulis ejus : erant enim multi, qui et sequebantur eum.

¹⁶ Et scribæ et pharisæi videntes quia manducaret cum publicanis et peccatoribus, dicebant discipulis ejus : Quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit Magister vester ?

¹⁷ Hoc audito Jesus ait illis : Non necesse habent sani medico, sed qui male habent : non enim veni vocare justos, sed peccatores.

¹⁸ Et erant discipuli Joannis et pharisæi jejunantes : et veniunt, et dicunt illi : Quare discipuli Joannis et pharisæorum jejunant, tui autem discipuli non jejunant ?

¹⁹ Et ait illis Jesus : Numquid possunt filii nuptiarum, quamdiu sponsus cum illis est, jejunare ? Quanto tempore habent secum sponsum, non possunt jejunare.

²⁰ Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus : et tunc jejunabunt in illis diebus.

²¹ Nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri : alioquin aufert supplementum novum a veteri, et major scissura fit.

²² Et nemo mittit vinum novum in utres veteres : alioquin dirumpet vinum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt : sed vinum novum in utres novos mitti debet.

²³ Et factum est iterum Dominus sabbatis ambularet per sata, et discipuli ejus cœperunt progredi, et vellere spicas.

²⁴ Pharisæi autem dicebant ei : Ecce, quid faciunt sabbatis quod non licet ?

²⁵ Et ait illis : Numquam legistis quid fecerit David, quando necessitatem habuit, et esuriit ipse, et qui cum eo erant ?

²⁶ quomodo introibit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi sacerdotibus, et dedit eis qui cum eo erant ?

²⁷ Et dicebat eis : Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter sabbatum.

²⁸ Itaque Dominus est Filius hominis, etiam sabbati.

¹ Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam.

² Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.

³ Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium.

⁴ Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant.

⁵ Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super cæcitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.

⁶ Exeuntes autem pharisæi, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.

⁷ Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilæa et Judæa secuta est eum,

⁸ et ab Jerosolymis, et ab Idumæa, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quæ faciebat, venerunt ad eum.

⁹ Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum :

¹⁰ multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas.

¹¹ Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes :

¹² Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.

¹³ Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum.

¹⁴ Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos prædicare.

¹⁵ Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi dæmonia.

¹⁶ Et imposuit Simoni nomen Petrus :

¹⁷ et Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui :

¹⁸ et Andræam, et Philippum, et Bartholomæum, et Matthæum, et Thomam, et Jacobum Alphæi, et Thaddæum, et Simonem Cananæum,

¹⁹ et Judas Iscariotem, qui et tradidit illum.

²⁰ Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.

²¹ Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est.

²² Et scribæ, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe dæmoniorum ejicit dæmonia.

²³ Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ?

²⁴ Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.

²⁵ Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.

²⁶ Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.

²⁷ Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet.

²⁸ Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiæ quibus blasphemaverint :

²⁹ qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in æternum, sed reus erit æterni delicti.

³⁰ Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.

³¹ Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,

³² et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quærunt te.

³³ Et respondens eis, ait : Quæ est mater mea et fratres mei ?

³⁴ Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei.

³⁵ Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.