¹ Vocavit autem Moysen, et locutus est ei Dominus de tabernaculo testimonii, dicens :

² Loquere filiis Israël, et dices ad eos : Homo, qui obtulerit ex vobis hostiam Domino de pecoribus, id est, de bobus et ovibus offerens victimas,

³ si holocaustum fuerit ejus oblatio, ac de armento : masculum immaculatum offeret ad ostium tabernaculi testimonii, ad placandum sibi Dominum :

⁴ ponetque manum super caput hostiæ, et acceptabilis erit, atque in expiationem ejus proficiens.

⁵ Immolabitque vitulum coram Domino, et offerent filii Aaron sacerdotes sanguinem ejus, fundentes per altaris circuitum, quod est ante ostium tabernaculi :

⁶ detractaque pelle hostiæ, artus in frusta concident.

⁷ Et subjicient in altari ignem, strue lignorum ante composita :

⁸ et membra quæ sunt cæsa, desuper ordinantes, caput videlicet, et cuncta quæ adhærent jecori,

⁹ intestinis et pedibus lotis aqua : adolebitque ea sacerdos super altare in holocaustum et suavem odorem Domino.

¹⁰ Quod si de pecoribus oblatio est, de ovibus sive de capris holocaustum, masculum absque macula offeret :

¹¹ immolabitque ad latus altaris, quod respicit ad aquilonem, coram Domino : sanguinem vero illius fundent super altare filii Aaron per circuitum :

¹² dividentque membra, caput, et omnia quæ adhærent jecori, et ponent super ligna, quibus subjiciendus est ignis :

¹³ intestina vero et pedes lavabunt aqua. Et oblata omnia adolebit sacerdos super altare in holocaustum et odorem suavissimum Domino.

¹⁴ Si autem de avibus, holocausti oblatio fuerit Domino, de turturibus, aut pullis columbæ,

¹⁵ offeret eam sacerdos ad altare : et retorto ad collum capite, ac rupto vulneris loco, decurrere faciet sanguinem super crepidinem altaris :

¹⁶ vesiculam vero gutturis, et plumas projiciet prope altare ad orientalem plagam, in loco in quo cineres effundi solent,

¹⁷ confringetque ascellas ejus, et non secabit, neque ferro dividet eam, et adolebit super altare, lignis igne supposito. Holocaustum est et oblatio suavissimi odoris Domino.

¹ Anima cum obtulerit oblationem sacrificii Domino, simila erit ejus oblatio ; fundetque super eam oleum, et ponet thus,

² ac deferet ad filios Aaron sacerdotes : quorum unus tollet pugillum plenum similæ et olei, ac totum thus, et ponet memoriale super altare in odorem suavissimum Domino.

³ Quod autem reliquum fuerit de sacrificio, erit Aaron et filiorum ejus, Sanctum sanctorum de oblationibus Domini.

⁴ Cum autem obtuleris sacrificium coctum in clibano : de simila, panes scilicet absque fermento, conspersos oleo, et lagana azyma oleo lita.

⁵ Si oblatio tua fuerit de sartagine, similæ conspersæ oleo et absque fermento,

⁶ divides eam minutatim, et fundes super eam oleum.

⁷ Sin autem de craticula fuerit sacrificium, æque simila oleo conspergetur :

⁸ quam offerens Domino, trades manibus sacerdotis.

⁹ Qui cum obtulerit eam, tollet memoriale de sacrificio, et adolebit super altare in odorem suavitatis Domino :

¹⁰ quidquid autem reliquum est, erit Aaron, et filiorum ejus, Sanctum sanctorum de oblationibus Domini.

¹¹ Omnis oblatio quæ offeretur Domino, absque fermento fiet, nec quidquam fermenti ac mellis adolebitur in sacrificio Domino.

¹² Primitias tantum eorum offeretis ac munera : super altare vero non imponentur in odorem suavitatis.

¹³ Quidquid obtuleris sacrificii, sale condies, nec auferes sal fœderis Dei tui de sacrificio tuo : in omni oblatione tua offeres sal.

¹⁴ Si autem obtuleris munus primarum frugum tuarum Domino de spicis adhuc virentibus, torrebis igni, et confringes in morem farris, et sic offeres primitias tuas Domino,

¹⁵ fundens supra oleum, et thus imponens, quia oblatio Domini est :

¹⁶ de qua adolebit sacerdos in memoriam muneris partem farris fracti, et olei, ac totum thus.

¹ Quod si hostia pacificorum fuerit ejus oblatio, et de bobus voluerit offerre, marem sive feminam, immaculata offeret coram Domino.

² Ponetque manum super caput victimæ suæ, quæ immolabitur in introitu tabernaculi testimonii, fundentque filii Aaron sacerdotes sanguinem per altaris circuitum.

³ Et offerent de hostia pacificorum in oblationem Domino, adipem qui operit vitalia, et quidquid pinguedinis est intrinsecus :

⁴ duos renes cum adipe quo teguntur ilia, et reticulum jecoris cum renunculis.

⁵ Adolebuntque ea super altare in holocaustum, lignis igne supposito, in oblationem suavissimi odoris Domino.

⁶ Si vero de ovibus fuerit ejus oblatio et pacificorum hostia, sive masculum obtulerit, sive feminam, immaculata erunt.

⁷ Si agnum obtulerit coram Domino,

⁸ ponet manum suam super caput victimæ suæ : quæ immolabitur in vestibulo tabernaculi testimonii : fundentque filii Aaron sanguinem ejus per circuitum altaris.

⁹ Et offerent de pacificorum hostia sacrificium Domino : adipem et caudam totam

¹⁰ cum renibus, et pinguedinem quæ operit ventrem atque universa vitalia, et utrumque renunculum cum adipe qui est juxta ilia, reticulumque jecoris cum renunculis.

¹¹ Et adolebit ea sacerdos super altare in pabulum ignis et oblationis Domini.

¹² Si capra fuerit ejus oblatio, et obtulerit eam Domino,

¹³ ponet manum suam super caput ejus : immolabitque eam in introitu tabernaculi testimonii, et fundent filii Aaron sanguinem ejus per altaris circuitum.

¹⁴ Tollentque ex ea in pastum ignis dominici, adipem qui operit ventrem, et qui tegit universa vitalia :

¹⁵ duos renunculos cum reticulo, quod est super eos juxta ilia, et arvinam jecoris cum renunculis :

¹⁶ adolebitque ea super altare sacerdos in alimoniam ignis, et suavissimi odoris. Omnis adeps, Domini erit

¹⁷ jure perpetuo in generationibus, et cunctis habitaculis vestris : nec sanguinem nec adipem omnino comedetis.

¹ Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

² Loquere filiis Israël : Anima, quæ peccaverit per ignorantiam, et de universis mandatis Domini, quæ præcepit ut non fierent, quippiam fecerit :

³ si sacerdos, qui unctus est, peccaverit, delinquere faciens populum, offeret pro peccato suo vitulum immaculatum Domino :

⁴ et adducet illum ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino, ponetque manum super caput ejus, et immolabit eum Domino.

⁵ Hauriet quoque de sanguine vituli, inferens illum in tabernaculum testimonii.

⁶ Cumque intinxerit digitum in sanguine, asperget eo septies coram Domino contra velum sanctuarii.

⁷ Ponetque de eodem sanguine super cornua altaris thymiamatis gratissimi Domino, quod est in tabernaculo testimonii : omnem autem reliquum sanguinem fundet in basim altaris holocausti in introitu tabernaculi.

⁸ Et adipem vituli auferet pro peccato, tam eum qui vitalia operit quam omnia quæ intrinsecus sunt :

⁹ duos renunculos et reticulum quod est super eos juxta ilia, et adipem jecoris cum renunculis,

¹⁰ sicut aufertur de vitulo hostiæ pacificorum : et adolebit ea super altare holocausti.

¹¹ Pellem vero et omnes carnes, cum capite et pedibus et intestinis et fimo,

¹² et reliquo corpore, efferet extra castra in locum mundum, ubi cineres effundi solent : incendetque ea super lignorum struem, quæ in loco effusorum cinerum cremabuntur.

¹³ Quod si omnis turba Israël ignoraverit, et per imperitiam fecerit quod contra mandatum Domini est,

¹⁴ et postea intellexerit peccatum suum, offeret pro peccato suo vitulum, adducetque eum ad ostium tabernaculi.

¹⁵ Et ponent seniores populi manus super caput ejus coram Domino. Immolatoque vitulo in conspectu Domini,

¹⁶ inferet sacerdos, qui unctus est, de sanguine ejus in tabernaculum testimonii,

¹⁷ tincto digito aspergens septies contra velum.

¹⁸ Ponetque de eodem sanguine in cornibus altaris, quod est coram Domino in tabernaculo testimonii : reliquum autem sanguinem fundet juxta basim altaris holocaustorum, quod est in ostio tabernaculi testimonii.

¹⁹ Omnemque ejus adipem tollet, et adolebit super altare :

²⁰ sic faciens et de hoc vitulo quomodo fecit et prius : et rogante pro eis sacerdote, propitius erit eis Dominus.

²¹ Ipsum autem vitulum efferet extra castra, atque comburet sicut et priorem vitulum : quia est pro peccato multitudinis.

²² Si peccaverit princeps, et fecerit unum e pluribus per ignorantiam, quod Domini lege prohibetur :

²³ et postea intellexerit peccatum suum, offeret hostiam Domino, hircum de capris immaculatum.

²⁴ Ponetque manum suam super caput ejus : cumque immolaverit eum loco ubi solet mactari holocaustum coram Domino, quia pro peccato est,

²⁵ tinget sacerdos digitum in sanguine hostiæ pro peccato, tangens cornua altaris holocausti, et reliquum fundens ad basim ejus.

²⁶ Adipem vero adolebit supra, sicut in victimis pacificorum fieri solet : rogabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

²⁷ Quod si peccaverit anima per ignorantiam, de populo terræ, ut faciat quidquam de his, quæ Domini lege prohibentur, atque delinquat,

²⁸ et cognoverit peccatum suum, offeret capram immaculatam.

²⁹ Ponetque manum super caput hostiæ quæ pro peccato est, et immolabit eam in loco holocausti.

³⁰ Tolletque sacerdos de sanguine in digito suo : et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

³¹ Omnem autem adipem auferens, sicut auferri solet de victimis pacificorum, adolebit super altare in odorem suavitatis Domino : rogabitque pro eo, et dimittetur ei.

³² Sin autem de pecoribus obtulerit victimam pro peccato, ovem scilicet immaculatam :

³³ ponet manum super caput ejus, et immolabit eam in loco ubi solent cædi holocaustorum hostiæ.

³⁴ Sumetque sacerdos de sanguine ejus digito suo, et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus.

³⁵ Omnem quoque adipem auferens, sicut auferri solet adeps arietis, qui immolatur pro pacificis, cremabit super altare in incensum Domini : rogabitque pro eo, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.