¹ Paulus vocatus Apostolus Jesu Christi per voluntatem Dei, et Sosthenes frater,

² ecclesiæ Dei, quæ est Corinthi, sanctificatis in Christo Jesu, vocatis sanctis, cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Jesu Christi, in omni loco ipsorum et nostro.

³ Gratia vobis, et pax a Deo Patre nostro, et Domino Jesu Christo.

⁴ Gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei, quæ data est vobis in Christo Jesu :

⁵ quod in omnibus divites facti estis in illo, in omni verbo, et in omni scientia.

⁶ Sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis :

⁷ ita ut nihil vobis desit in ulla gratia, exspectantibus revelationem Domini nostri Jesu Christi,

⁸ qui et confirmabit vos usque in finem sine crimine, in die adventus Domini nostri Jesu Christi.

⁹ Fidelis Deus : per quem vocati estis in societatem filii ejus Jesu Christi Domini nostri.

¹⁰ Obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Jesu Christi : ut idipsum dicatis omnes, et non sint in vobis schismata : sitis autem perfecti in eodem sensu, et in eadem sententia.

¹¹ Significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab iis, qui sunt Chloës, quia contentiones sunt inter vos.

¹² Hoc autem dico, quod unusquisque vestrum dicit : Ego quidem sum Pauli : ego autem Apollo : ego vero Cephæ : ego autem Christi.

¹³ Divisus est Christus ? numquid Paulus crucifixus est pro vobis ? aut in nomine Pauli baptizati estis ?

¹⁴ Gratias ago Deo, quod neminem vestrum baptizavi, nisi Crispum et Caium :

¹⁵ ne quis dicat quod in nomine meo baptizati estis.

¹⁶ Baptizavi autem et Stephanæ domum : ceterum nescio si quem alium baptizaverim.

¹⁷ Non enim misit me Christus baptizare, sed evangelizare : non in sapientia verbi, ut non evacuetur crux Christi.

¹⁸ Verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est : iis autem qui salvi fiunt, id est nobis, Dei virtus est.

¹⁹ Scriptum est enim : Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium reprobabo.

²⁰ Ubi sapiens ? ubi scriba ? ubi conquisitor hujus sæculi ? Nonne stultam fecit Deus sapientiam hujus mundi ?

²¹ Nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum : placuit Deo per stultitiam prædicationis salvos facere credentes.

²² Quoniam et Judæi signa petunt, et Græci sapientiam quærunt :

²³ nos autem prædicamus Christum crucifixum : Judæis quidem scandalum, gentibus autem stultitiam,

²⁴ ipsis autem vocatis Judæis, atque Græcis Christum Dei virtutem, et Dei sapientia :

²⁵ quia quod stultum est Dei, sapientius est hominibus : et quod infirmum est Dei, fortius est hominibus.

²⁶ Videte enim vocationem vestram, fratres, quia non multi sapientes secundum carnem, non multi potentes, non multi nobiles :

²⁷ sed quæ stulta sunt mundi elegit Deus, ut confundat sapientes : et infirma mundi elegit Deus, ut confundat fortia :

²⁸ et ignobilia mundi, et contemptibilia elegit Deus, et ea quæ non sunt, ut ea quæ sunt destrueret :

²⁹ ut non glorietur omnis caro in conspectu ejus.

³⁰ Ex ipso autem vos estis in Christo Jesu, qui factus est nobis sapientia a Deo, et justitia, et sanctificatio, et redemptio :

³¹ ut quemadmodum scriptum est : Qui gloriatur, in Domino glorietur.

¹ Et ego, cum venissem ad vos, fratres, veni non in sublimitate sermonis, aut sapientiæ, annuntians vobis testimonium Christi.

² Non enim judicavi me scire aliquid inter vos, nisi Jesum Christum, et hunc crucifixum.

³ Et ego in infirmitate, et timore, et tremore multo fui apud vos :

⁴ et sermo meus, et prædicatio mea non in persuasibilibus humanæ sapientiæ verbis, sed in ostensione spiritus et virtutis :

⁵ ut fides vestra non sit in sapientia hominum, sed in virtute Dei.

⁶ Sapientiam autem loquimur inter perfectos : sapientiam vero non hujus sæculi, neque principum hujus sæculi, qui destruuntur :

⁷ sed loquimur Dei sapientiam in mysterio, quæ abscondita est, quam prædestinavit Deus ante sæcula in gloriam nostram,

⁸ quam nemo principum hujus sæculi cognovit : si enim cognovissent, numquam Dominum gloriæ crucifixissent.

⁹ Sed sicut scriptum est : Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quæ præparavit Deus iis qui diligunt illum :

¹⁰ nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum : Spiritus enim omnia scrutatur, etiam profunda Dei.

¹¹ Quis enim hominum scit quæ sunt hominis, nisi spiritus hominis, qui in ipso est ? ita et quæ Dei sunt, nemo cognovit, nisi Spiritus Dei.

¹² Nos autem non spiritum hujus mundi accepimus, sed Spiritum qui ex Deo est, ut sciamus quæ a Deo donata sunt nobis :

¹³ quæ et loquimur non in doctis humanæ sapientiæ verbis, sed in doctrina Spiritus, spiritualibus spiritualia comparantes.

¹⁴ Animalis autem homo non percipit ea quæ sunt Spiritus Dei : stultitia enim est illi, et non potest intelligere : quia spiritualiter examinatur.

¹⁵ Spiritualis autem judicat omnia : et ipse a nemine judicatur.

¹⁶ Quis enim cognovit sensum Domini, qui instruat eum ? nos autem sensum Christi habemus.

¹ Et ego, fratres, non potui vobis loqui quasi spiritualibus, sed quasi carnalibus. Tamquam parvulis in Christo,

² lac vobis potum dedi, non escam : nondum enim poteratis : sed nec nunc quidem potestis : adhuc enim carnales estis.

³ Cum enim sit inter vos zelus, et contentio : nonne carnales estis, et secundum hominem ambulatis ?

⁴ Cum enim quis dicat : Ego quidem sum Pauli ; alius autem : Ego Apollo : nonne homines estis ? Quid igitur est Apollo ? quid vero Paulus ?

⁵ ministri ejus, cui credidistis, ut unicuique sicut Dominus dedit.

⁶ Ego plantavi, Apollo rigavit : sed Deus incrementum dedit.

⁷ Itaque neque qui plantat est aliquid, neque qui rigat : sed qui incrementum dat, Deus.

⁸ Qui autem plantat, et qui rigat, unum sunt. Unusquisque autem propriam mercedem accipiet, secundum suum laborem.

⁹ Dei enim sumus adjutores : Dei agricultura estis, Dei ædificatio estis.

¹⁰ Secundum gratiam Dei, quæ data est mihi, ut sapiens architectus fundamentum posui : alius autem superædificat. Unusquisque autem videat quomodo superædificet.

¹¹ Fundamentum enim aliud nemo potest ponere præter id quod positum est, quod est Christus Jesus.

¹² Si quis autem superædificat super fundamentum hoc, aurum, argentum, lapides pretiosos, ligna, fœnum, stipulam,

¹³ uniuscujusque opus manifestum erit : dies enim Domini declarabit, quia in igne revelabitur : et uniuscujusque opus quale sit, ignis probabit.

¹⁴ Si cujus opus manserit quod superædificavit, mercedem accipiet.

¹⁵ Si cujus opus arserit, detrimentum patietur : ipse autem salvus erit, sic tamen quasi per ignem.

¹⁶ Nescitis quia templum Dei estis, et Spiritus Dei habitat in vobis ?

¹⁷ Si quis autem templum Dei violaverit, disperdet illum Deus. Templum enim Dei sanctum est, quod estis vos.

¹⁸ Nemo se seducat : si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc sæculo, stultus fiat ut sit sapiens.

¹⁹ Sapientia enim hujus mundi, stultitia est apud Deum. Scriptum est enim : Comprehendam sapientes in astutia eorum.

²⁰ Et iterum : Dominus novit cogitationes sapientium quoniam vanæ sunt.

²¹ Nemo itaque glorietur in hominibus.

²² Omnia enim vestra sunt, sive Paulus, sive Apollo, sive Cephas, sive mundus, sive vita, sive mors, sive præsentia, sive futura : omnia enim vestra sunt :

²³ vos autem Christi : Christus autem Dei.

¹ Sic nos existimet homo ut ministros Christi, et dispensatores mysteriorum Dei.

² Hic jam quæritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur.

³ Mihi autem pro minimo est ut a vobis judicer, aut ab humano die : sed neque meipsum judico.

⁴ Nihil enim mihi conscius sum, sed non in hoc justificatus sum : qui autem judicat me, Dominus est.

⁵ Itaque nolite ante tempus judicare, quoadusque veniat Dominus : qui et illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia cordium : et tunc laus erit unicuique a Deo.

⁶ Hæc autem, fratres, transfiguravi in me et Apollo, propter vos : ut in nobis discatis, ne supra quam scriptum est, unus adversus alterum infletur pro alio.

⁷ Quis enim te discernit ? quid autem habes quod non accepisti ? si autem accepisti, quid gloriaris quasi non acceperis ?

⁸ Jam saturati estis, jam divites facti estis : sine nobis regnatis : et utinam regnetis, ut et nos vobiscum regnemus.

⁹ Puto enim quod Deus nos Apostolos novissimos ostendit, tamquam morti destinatos : quia spectaculum facti sumus mundo, et angelis, et hominibus.

¹⁰ Nos stulti propter Christum, vos autem prudentes in Christo : nos infirmi, vos autem fortes : vos nobiles, nos autem ignobiles.

¹¹ Usque in hanc horam et esurimus, et sitimus, et nudi sumus, et colaphis cædimur, et instabiles sumus,

¹² et laboramus operantes manibus nostris : maledicimur, et benedicimus : persecutionem patimur, et sustinemus :

¹³ blasphemamur, et obsecramus : tamquam purgamenta hujus mundi facti sumus, omnium peripsema usque adhuc.