¹² Cum enim dulce fuerit in ore ejus malum, abscondet illud sub lingua sua.

¹³ Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.

¹⁴ Panis ejus in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.

¹⁵ Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.

¹⁶ Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.

¹⁷ (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.)

¹⁸ Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur : juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.

¹⁹ Quoniam confringens nudavit pauperes : domum rapuit, et non ædificavit eam.

²⁰ Nec est satiatus venter ejus : et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.

²¹ Non remansit de cibo ejus : et propterea nihil permanebit de bonis ejus.

²² Cum satiatus fuerit, arctabitur : æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.

²³ Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum !

²⁴ Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.

²⁵ Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua : vadent et venient super eum horribiles.

²⁶ Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus : devorabit eum ignis qui non succenditur : affligetur relictus in tabernaculo suo.

²⁷ Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum.

²⁸ Apertum erit germen domus illius : detrahetur in die furoris Dei.

²⁹ Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.

¹ Respondens autem Job, dixit :

² Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.

³ Sustinete me, et ego loquar : et post mea, si videbitur, verba ridete.

⁴ Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari ?

⁵ Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.

⁶ Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.

⁷ Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis ?

⁸ Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.

⁹ Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.

¹⁰ Bos eorum concepit, et non abortivit : vacca peperit, et non est privata fœtu suo.

¹¹ Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.

¹² Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.

¹³ Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt.

¹⁴ Qui dixerunt Deo : Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.

¹⁵ Quis est Omnipotens, ut serviamus ei ? et quid nobis prodest si oraverimus illum ?

¹⁶ Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.

¹⁷ Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui ?

¹⁸ Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.

¹⁹ Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.

²⁰ Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.

²¹ Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur ?

²² Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat ?

²³ Iste moritur robustus et sanus, dives et felix :

²⁴ viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur :

²⁵ alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus :

²⁶ et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.

²⁷ Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.

²⁸ Dicitis enim : Ubi est domus principis ? et ubi tabernacula impiorum ?

²⁹ Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis :

³⁰ quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.

³¹ Quis arguet coram eo viam ejus ? et quæ fecit, quis reddet illi ?

³² Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.

³³ Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.

³⁴ Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati ?

¹ Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit :

² Numquid Deo potest comparari homo, etiam cum perfectæ fuerit scientiæ ?

³ Qui prodest Deo, si justus fueris ? aut quid ei confers, si immaculata fuerit via tua ?

⁴ Numquid timens arguet te, et veniet tecum in judicium ?

⁵ Et non propter malitiam tuam plurimam, et infinitas iniquitates tuas ?

⁶ Abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa, et nudos spoliasti vestibus.

⁷ Aquam lasso non dedisti, et esurienti subtraxisti panem.

⁸ In fortitudine brachii tui possidebas terram, et potentissimus obtinebas eam.

⁹ Viduas dimisisti vacuas, et lacertos pupillorum comminuisti.

¹⁰ Propterea circumdatus es laqueis, et conturbat te formido subita.

¹¹ Et putabas te tenebras non visurum, et impetu aquarum inundantium non oppressum iri.

¹² An non cogitas quod Deus excelsior cælo sit, et super stellarum verticem sublimetur ?

¹³ Et dicis : Quid enim novit Deus ? et quasi per caliginem judicat.

¹⁴ Nubes latibulum ejus, nec nostra considerat, et circa cardines cæli perambulat.

¹⁵ Numquid semitam sæculorum custodire cupis, quam calcaverunt viri iniqui,

¹⁶ qui sublati sunt ante tempus suum, et fluvius subvertit fundamentum eorum ?

¹⁷ qui dicebant Deo : Recede a nobis : et quasi nihil posset facere Omnipotens, æstimabant eum,

¹⁸ cum ille implesset domos eorum bonis ? quorum sententia procul sit a me !

¹⁹ Videbunt justi, et lætabuntur, et innocens subsannabit eos :

²⁰ nonne succisa est erectio eorum ? et reliquias eorum devoravit ignis ?

²¹ Acquiesce igitur ei, et habeto pacem, et per hæc habebis fructus optimos.

²² Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.

²³ Si reversus fueris ad Omnipotentem, ædificaberis, et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo.

²⁴ Dabit pro terra silicem, et pro silice torrentes aureos.

²⁵ Eritque Omnipotens contra hostes tuos, et argentum coacervabitur tibi.

²⁶ Tunc super Omnipotentem deliciis afflues, et elevabis ad Deum faciem tuam.

²⁷ Rogabis eum, et exaudiet te, et vota tua reddes.

²⁸ Decernes rem, et veniet tibi, et in viis tuis splendebit lumen.

²⁹ Qui enim humiliatus fuerit, erit in gloria, et qui inclinaverit oculos, ipse salvabitur.

³⁰ Salvabitur innocens : salvabitur autem in munditia manuum suarum.

¹ Respondens autem Job, ait :

² Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

³ Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus ?

⁴ Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus :

⁵ ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

⁶ Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

⁷ Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

⁸ Si ad orientem iero, non apparet : si ad occidentem, non intelligam eum.

⁹ Si ad sinistram, quid agam ? non apprehendam eum : si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

¹⁰ Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

¹¹ Vestigia ejus secutus est pes meus : viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

¹² A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

¹³ Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus, et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

¹⁴ Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

¹⁵ Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

¹⁶ Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

¹⁷ Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.

¹ Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora : qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.

² Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.

³ Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ.

⁴ Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.

⁵ Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum : vigilantes ad prædam, præparant panem liberis.

⁶ Agrum non suum demetunt, et vineam ejus, quem vi oppresserint, vindemiant.

⁷ Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore :

⁸ quos imbres montium rigant, et non habentes velamen, amplexantur lapides.

⁹ Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.

¹⁰ Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.

¹¹ Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.

¹² De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit : et Deus inultum abire non patitur.