¹ Jesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est a Jordane : et agebatur a Spiritu in desertum

² diebus quadraginta, et tentabatur a diabolo. Et nihil manducavit in diebus illis : et consummatis illis esuriit.

³ Dixit autem illi diabolus : Si Filius Dei es, dic lapidi huic ut panis fiat.

⁴ Et respondit ad illum Jesus : Scriptum est : Quia non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo Dei.

⁵ Et duxit illum diabolus in montem excelsum, et ostendit illi omnia regna orbis terræ in momento temporis,

⁶ et ait illi : Tibi dabo potestatem hanc universam, et gloriam illorum : quia mihi tradita sunt, et cui volo do illa.

⁷ Tu ergo si adoraveris coram me, erunt tua omnia.

⁸ Et respondens Jesus, dixit illi : Scriptum est : Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

⁹ Et duxit illum in Jerusalem, et statuit eum super pinnam templi, et dixit illi : Si Filius Dei es, mitte te hinc deorsum.

¹⁰ Scriptum est enim quod angelis suis mandavit de te, ut conservent te :

¹¹ et quia in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

¹² Et respondens Jesus, ait illi : Dictum est : Non tentabis Dominum Deum tuum.

¹³ Et consummata omni tentatione, diabolus recessit ab illo, usque ad tempus.

¹⁴ Et regressus est Jesus in virtute Spiritus in Galilæam, et fama exiit per universam regionem de illo.

¹⁵ Et ipse docebat in synagogis eorum, et magnificabatur ab omnibus.

¹⁶ Et venit Nazareth, ubi erat nutritus, et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in synagogam, et surrexit legere.

¹⁷ Et traditus est illi liber Isaiæ prophetæ. Et ut revolvit librum, invenit locum ubi scriptum erat :

¹⁸ Spiritus Domini super me : propter quod unxit me, evangelizare pauperibus misit me, sanare contritos corde,

¹⁹ prædicare captivis remissionem, et cæcis visum, dimittere confractos in remissionem, prædicare annum Domini acceptum et diem retributioni.

²⁰ Et cum plicuisset librum, reddit ministro, et sedit. Et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum.

²¹ Cœpit autem dicere ad illos : Quia hodie impleta est hæc scriptura in auribus vestris.

²² Et omnes testimonium illi dabant : et mirabantur in verbis gratiæ, quæ procedebant de ore ipsius, et dicebant : Nonne hic est filius Joseph ?

²³ Et ait illis : Utique dicetis mihi hanc similitudinem : Medice cura teipsum : quanta audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in patria tua.

²⁴ Ait autem : Amen dico vobis, quia nemo propheta acceptus est in patria sua.

²⁵ In veritate dico vobis, multæ viduæ erant In diebus Eliæ In Israël, quando clausum est cælum annis tribus et mensibus sex, cum facta esset fames magna In omni terra :

²⁶ et ad nullam illarum missus est Elias, nisi in Sarepta Sidoniæ, ad mulierem viduam.

²⁷ Et multi leprosi erant in Israël sub Elisæo propheta : et nemo eorum mundatus est nisi Naaman Syrus.

²⁸ Et repleti sunt omnes in synagoga ira, hæc audientes.

²⁹ Et surrexerunt, et ejecerunt illum extra civitatem : et duxerunt illum usque ad supercilium montis, super quem civitas illorum erat ædificata, ut præcipitarent eum.

³⁰ Ipse autem transiens per medium illorum, ibat.

³¹ Et descendit in Capharnaum civitatem Galilææ, ibique docebat illos sabbatis.

³² Et stupebant in doctrina ejus, quia in potestate erat sermo ipsius.

³³ Et in synagoga erat homo habens dæmonium immundum, et exclamavit voce magna,

³⁴ dicens : Sine, quid nobis et tibi, Jesu Nazarene ? venisti perdere nos ? scio te quis sis, Sanctus Dei.

³⁵ Et increpavit illum Jesus, dicens : Obmutesce, et exi ab eo. Et cum projecisset illum dæmonium in medium, exiit ab illo, nihilque illum nocuit.

³⁶ Et factus est pavor in omnibus, et colloquebantur ad invicem, dicentes : Quod est hoc verbum, quia in potestate et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt ?

³⁷ Et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis.

³⁸ Surgens autem Jesus de synagoga, introivit in domum Simonis. Socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus : et rogaverunt illum pro ea.

³⁹ Et stans super illam imperavit febri : et dimisit illam. Et continuo surgens, ministrabat illis.

⁴⁰ Cum autem sol occidisset, omnes qui habebant infirmos variis languoribus, ducebant illos ad eum. At ille singulis manus imponens, curabat eos.

⁴¹ Exibant autem dæmonia a multis clamantia, et dicentia : Quia tu es Filius Dei : et increpans non sinebat ea loqui : quia sciebant ipsum esse Christum.

⁴² Facta autem die egressus ibat in desertum locum, et turbæ requirebant eum, et venerunt usque ad ipsum : et detinebant illum ne discederet ab eis.

⁴³ Quibus ille ait : Quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei : quia ideo missus sum.

⁴⁴ Et erat prædicans in synagogis Galilææ.

¹ Factum est autem, cum turbæ irruerunt in eum ut audirent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Genesareth.

² Et vidit duas naves stantes secus stagnum : piscatores autem descenderant, et lavabant retia.

³ Ascendens autem in unam navim, quæ erat Simonis, rogavit eum a terra reducere pusillum. Et sedens docebat de navicula turbas.

⁴ Ut cessavit autem loqui, dixit ad Simonem : Duc in altum, et laxate retia vestra in capturam.

⁵ Et respondens Simon, dixit illi : Præceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus : in verbo autem tuo laxabo rete.

⁶ Et cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem copiosam : rumpebatur autem rete eorum.

⁷ Et annuerunt sociis, qui erant in alia navi, ut venirent, et adjuvarent eos. Et venerunt, et impleverunt ambas naviculas, ita ut pene mergerentur.

⁸ Quod cum vidisset Simon Petrus, procidit ad genua Jesu, dicens : Exi a me, quia homo peccator sum, Domine.

⁹ Stupor enim circumdederat eum, et omnes qui cum illo erant, in captura piscium, quam ceperant :

¹⁰ similiter autem Jacobum et Joannem, filios Zebedæi, qui erunt socii Simonis. Et ait ad Simonem Jesus : Noli timere : ex hoc jam homines eris capiens.

¹¹ Et subductis ad terram navibus, relictis omnibus, secuti sunt eum.

¹² Et factum est, cum esset in una civitatum, et ecce vir plenus lepra, et videns Jesum, et procidens in faciem, rogavit eum, dicens : Domine, si vis, potes me mundare.

¹³ Et extendens manum, tetigit eum dicens : Volo : mundare. Et confestim lepra discessit ab illo.

¹⁴ Et ipse præcepit illi ut nemini diceret : sed, Vade, ostende te sacerdoti, et offer pro emundatione tua, sicut præcepit Moyses, in testimonium illis.

¹⁵ Perambulabat autem magis sermo de illo : et conveniebant turbæ multæ ut audirent, et curarentur ab infirmitatibus suis.

¹⁶ Ipse autem secedebat in desertum, et orabat.

¹⁷ Et factum est in una dierum, et ipse sedebat docens. Et erant pharisæi sedentes, et legis doctores, qui venerunt ex omni castello Galilææ, et Judææ, et Jerusalem : et virtus Domini erat ad sanandum eos.

¹⁸ Et ecce viri portantes in lecto hominem, qui erat paralyticus : et quærebant eum inferre, et ponere ante eum.

¹⁹ Et non invenientes qua parte illum inferrent præ turba, ascenderunt supra tectum, et per tegulas summiserunt eum cum lecto in medium ante Jesum.

²⁰ Quorum fidem ut vidit, dixit : Homo, remittuntur tibi peccata tua.

²¹ Et cœperunt cogitare scribæ et pharisæi, dicentes : Quis est hic, qui loquitur blasphemias ? quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus ?

²² Ut cognovit autem Jesus cogitationes eorum, respondens, dixit ad illos : Quid cogitatis in cordibus vestris ?

²³ Quid est facilius dicere : Dimittuntur tibi peccata : an dicere : Surge, et ambula ?

²⁴ Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, (ait paralytico) tibi dico, surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam.

²⁵ Et confestim consurgens coram illis, tulit lectum in quo jacebat : et abiit in domum suam, magnificans Deum.

²⁶ Et stupor apprehendit omnes, et magnificabant Deum. Et repleti sunt timore, dicentes : Quia vidimus mirabilia hodie.

²⁷ Et post hæc exiit, et vidit publicanum nomine Levi, sedentem ad telonium, et ait illi : Sequere me.

²⁸ Et relictis omnibus, surgens secutus est eum.

²⁹ Et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua : et erat turba multa publicanorum, et aliorum qui cum illis erant discumbentes.

³⁰ Et murmurabant pharisæi et scribæ eorum, dicentes ad discipulos ejus : Quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis ?

³¹ Et respondens Jesus, dixit ad illos : Non egent qui sani sunt medico, sed qui male habent.

³² Non veni vocare justos, sed peccatores ad pœnitentiam.

³³ At illi dixerunt ad eum : Quare discipuli Joannis jejunant frequenter, et obsecrationes faciunt, similiter et pharisæorum : tui autem edunt et bibunt ?

³⁴ Quibus ipse ait : Numquid potestis filios sponsi, dum cum illis est sponsus, facere jejunare ?

³⁵ Venient autem dies, cum ablatus fuerit ab illis sponsus : tunc jejunabunt in illis diebus.

³⁶ Dicebat autem et similitudinem ad illos : Quia nemo commissuram a novo vestimento immittit in vestimentum vetus : alioquin et novum rumpit, et veteri non convenit commissura a novo.

³⁷ Et nemo mittit vinum novum in utres veteres : alioquin rumpet vinum novum utres, et ipsum effundetur, et utres peribunt :

³⁸ sed vinum novum in utres novos mittendum est, et utraque conservantur.

³⁹ Et nemo bibens vetus, statim vult novum : dicit enim : Vetus melius est.

¹ Factum est autem in sabbato secundo, primo, cum transiret per sata, vellebant discipuli ejus spicas, et manducabant confricantes manibus.

² Quidam autem pharisæorum, dicebant illis : Quid facitis quod non licet in sabbatis ?

³ Et respondens Jesus ad eos, dixit : Nec hoc legistis quod fecit David, cum esurisset ipse, et qui cum illo erant ?

⁴ quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis sumpsit, et manducavit, et dedit his qui cum ipso erant : quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus ?

⁵ Et dicebat illis : Quia dominus est Filius hominis etiam sabbati.

⁶ Factum est autem in alio sabbato, ut intraret in synagogam, et doceret. Et erat ibi homo, et manus ejus dextra erat arida.

⁷ Observabant autem scribæ et pharisæi si in sabbato curaret, ut invenirent unde accusarent eum.

⁸ Ipse vero sciebat cogitationes eorum : et ait homini qui habebat manum aridam : Surge, et sta in medium. Et surgens stetit.

⁹ Ait autem ad illos Jesus : Interrogo vos si licet sabbatis benefacere, an male : animam salvam facere, an perdere ?

¹⁰ Et circumspectis omnibus dixit homini : Extende manum tuam. Et extendit : et restituta est manus ejus.

¹¹ Ipsi autem repleti sunt insipientia, et colloquebantur ad invicem, quidnam facerent Jesu.

¹² Factum est autem in illis diebus, exiit in montem orare, et erat pernoctans in oratione Dei.

¹³ Et cum dies factus esset, vocavit discipulos suos : et elegit duodecim ex ipsis (quos et apostolos nominavit) :

¹⁴ Simonem, quem cognominavit Petrum, et Andream fratrem ejus, Jacobum, et Joannem, Philippum, et Bartholomæum,

¹⁵ Matthæum, et Thomam, Jacobum Alphæi, et Simonem, qui vocatur Zelotes,

¹⁶ et Judam Jacobi, et Judam Iscariotem, qui fuit proditor.

¹⁷ Et descendens cum illis, stetit in loco campestri, et turba discipulorum ejus, et multitudo copiosa plebis ab omni Judæa, et Jerusalem, et maritima, et Tyri, et Sidonis,

¹⁸ qui venerant ut audirent eum, et sanarentur a languoribus suis. Et qui vexabantur a spiritibus immundis, curabantur.

¹⁹ Et omnis turba quærebat eum tangere : quia virtus de illo exibat, et sanabat omnes.

²⁰ Et ipse elevatis oculis in discipulis suis, dicebat : Beati pauperes, quia vestrum est regnum Dei.

²¹ Beati qui nunc esuritis, quia saturabimini. Beati qui nunc fletis, quia ridebitis.

²² Beati eritis cum vos oderint homines, et cum separaverint vos, et exprobraverint, et ejicerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis.

²³ Gaudete in illa die, et exsultate : ecce enim merces vestra multa est in cælo : secundum hæc enim faciebant prophetis patres eorum.

²⁴ Verumtamen væ vobis divitibus, quia habetis consolationem vestram.

²⁵ Væ vobis, qui saturati estis : quia esurietis. Væ vobis, qui ridetis nunc : quia lugebitis et flebitis.

²⁶ Væ cum benedixerint vobis homines : secundum hæc enim faciebant pseudoprophetis patres eorum.