199. എല്ലാ പരിപൂര്‍ണ്ണതകളും വര്‍ദ്ധിക്കുന്നതും ഉയരുന്നതും പരിമാണങ്ങളെ കൊണ്ടും അതിനനുസരിച്ചുമാണു. മുകളില്‍ കാനിച്ചിട്ടുള്ളതു പോലെ പരിമാണങ്ങള്‍ രണ്ടുവിധമാണു ഒന്നു വിസ്താര പരിമാനം മറ്റൊന്നു ഉത്കൃഷ പരിമാണം, വിസ്താര പരിമാണം നിഴലിലേക്കു ചായുന്ന പ്രകാശത്തെ പോലെയാണു, ഉത്കൃഷ പരിമാണം അജ്ഞതയിലേക്കു ചായുന്ന ജ്ഞാനത്തെ പോലെയാണു, എന്നാല്‍ ഉത്കൃഷയുടെ പരിമാണം ലക്ഷ്യം, കാരണം, ഫലം എന്നിവയെപോലെയാണു. അല്ലെങ്കില്‍ പൂര്‍വ്വം, മധ്യം അന്ത്യം. ഇവയുടെ പിന്നീടുള്ള പരിമാണങ്ങള്‍ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നു പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, കാരണം അവ ഉത്കൃഷതയുടെതാണു. മുമ്പേയുള്ള പരിമാണങ്ങള്‍ വര്‍ദ്ധിക്കയും കുറയുകയും ചെയ്യുന്നു കാരനം അവ വിസ്തൃതിയുടെ പരിമാണത്തിന്‍റേതാണു.
ഈ രണ്ടു പരിമാണങ്ങള്‍ പൊതുവായി ഒന്നുമില്ലാതെ വളരെയധികം വിത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ആയതിനാല്‍ അവയെ വ്യതിരിക്തമായി വീക്ഷിക്കേണ്ടതും ഏതെങ്കിലും മുഖാന്തരങ്ങളാല്‍ അവ നശിയുന്നുമില്ല.
