327. കര്‍ത്താവിനാല്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവയെല്ലാം പ്രവൃത്തികളത്രെ; അവ ഓരോ ക്രമത്തിലും ഓരോ തരത്തിലും മനുഷ്യനോടുള്ള ബന്ധവുമായി താദാത്മ്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് മനുഷ്യനിലൂടെ കര്‍ത്താവിലേക്ക് എത്തിച്ചേരുന്നു; അവയുടെ ഉത്ഭവം അവിടെ നിന്നുതന്നെയാണല്ലൊ. ഇതെക്കുറിച്ച് ചില കാര്യങ്ങള്‍ നേരത്തെ തന്നെ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. സൃഷ്ടാവായ ദൈവത്തില്‍നിന്ന് പ്രവൃത്തികള്‍ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും രൂപഭാവങ്ങള്‍ ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നില്ല (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 308); സര്‍വസൃഷ്ടവസ്തുക്കളുടേയും പ്രവൃത്തികള്‍ ക്രമാനുഗത തലത്തില്‍ ആരോഹണം ചെയ്ത്, ഏറ്റവും ബാഹ്യതലത്തില്‍ നിന്ന്, മനുഷ്യനിലൂടെ ദൈവത്തില്‍ എത്തിച്ചേരുന്നു; അവിടെയാണല്ലൊ അവയുടെയെല്ലാം സ്രോതസ് (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 65-68); സൃഷ്ടിയുടെ ലക്ഷ്യം രൂപഭാവങ്ങള്‍ ആര്‍ജ്ജിക്കുന്നത് ബാഹ്യതലങ്ങളില്‍ ആയിരിക്കും, സര്‍വ്വതും ദൈവത്തിലേക്കുതന്നെ മടങ്ങുന്ന, അവിടെ സാധര്‍മ്മ്യത നിലനില്‍ക്കുന്നു (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 167-172) സൃഷ്ടാവുമായി വിധേയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നിടത്തോളം സൃഷ്ടവസ്തുക്കല്‍ പ്രവൃത്തികള്‍ ആയിരിക്കും (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 307) ദിവ്യത തീര്‍ച്ചയായും അതില്‍നിന്നു സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട വസ്തുക്കളില്‍ നിലനില്‍ക്കുകയും രൂപഭാവങ്ങള്‍ ആര്‍ജ്ജിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 47-51). പ്രപഞ്ചത്തിലെ സര്‍വ്വ വസ്തുക്കളും അവയുടെ പ്രവൃത്തികള്‍ക്കനുസൃതമായി സ്വീകര്‍ത്താക്കളത്രെ, ഇത് ക്രമാനുഗതമായി വിവിധതലങ്ങളില്‍ തന്നെ ആയിരിക്കും (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 58). പ്രവൃത്തികളിലൂടെ വീക്ഷിക്കുന്നപക്ഷം പ്രപഞ്ചം എന്നത് ദൈവത്തിന്‍റെ ഒരു സ്വരൂപം തന്നെയാണുതാനും (ദിവ്യസ്നേഹവും ജ്ഞാനവും 59); അതേപോലെ പല വസ്തുക്കളും. ഇതില്‍നിന്ന് വ്യക്തമാകുന്നത് കര്‍ത്താവിനാല്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട സര്‍വ്വ വസ്തുക്കളും പ്രവൃത്തികളാണെന്നും മനുഷ്യനുമായുള്ള ബന്ധത്തിന് ഉതകും വണ്ണം ക്രമാനുഗതമായി അവ വവിധതലങ്ങളില്‍ ആയിരിക്കുകയത്രെ; മനുഷ്യനിലൂടെ അവ ദൈവത്തോടുള്ള ബന്ധത്തിലും ആയിരിക്കും. കാരണം സ്രോതസ് ദൈവമാണല്ലൊ. ഇനി പ്രവര്‍ത്തികളെക്കുറിച്ച് വിശദമായി ചില കാര്യങ്ങള്‍ പറയേണ്ടതുണ്ട്.

217. മുമ്പിലത്തെ അദ്ധ്യായത്തില്‍ ഏറ്റവും പുറമേയുള്ള തലം സമ്മിശ്രവും മുമ്പിലത്തെ തലങ്ങളുടെ വാഹകപാത്രവുമാണെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചിരുന്നു. ഇതില്‍നിന്നും തുടര്‍ന്നു മുമ്പിലത്തെ തലങ്ങള്‍ അവയുടെ ഏറ്റവും പുറമേയുള്ള തലങ്ങളില്‍ പൂര്‍ണ്ണ നിറവിലാണ്, കാരണം അവ അവയുടെ ഫലത്തിലും ഏതൊരു ഫലവും കാരണങ്ങളുടെ നിറവിലുമാണ്.