³⁸ Hij zal eeuwiglijk bevestigd worden, gelijk de maan; en de Getuige in den hemel is getrouw. Sela.

³⁹ Maar Gij hebt hem verstoten en verworpen; Gij zijt verbolgen geworden tegen Uw gezalfde.

⁴⁰ Gij hebt het verbond Uws knechts te niet gedaan; Gij hebt zijn kroon ontheiligd tegen de aarde.

⁴¹ Gij hebt al zijn muren doorgebroken; Gij hebt zijn vestingen nedergeworpen.

⁴² Allen, die den weg voorbijgingen, hebben hem beroofd; zijn naburen is hij tot een smaad geweest.

⁴³ Gij hebt de rechterhand zijner wederpartijders verhoogd; Gij hebt al zijn vijanden verblijd.

⁴⁴ Gij hebt ook de scherpte zijns zwaards omgekeerd, en hebt hem niet staande gehouden in den strijd.

⁴⁵ Gij hebt zijn schoonheid doen ophouden; en Gij hebt zijn troon ter aarde nedergestoten.

⁴⁶ Gij hebt de dagen zijner jeugd verkort; Gij hebt hem met schaamte overdekt. Sela.

⁴⁷ Hoe lang, o HEERE! zult Gij U steeds verbergen, zal Uw grimmigheid branden als een vuur?

⁴⁸ Gedenk van hoedanige eeuw ik ben; waarom zoudt Gij aller mensenkinderen tevergeefs geschapen hebben?

⁴⁹ Wat man leeft er, die den dood niet zien zal, die zijn ziel zal bevrijden van het geweld des grafs? Sela.

⁵⁰ HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?

⁵¹ Gedenk, HEERE! aan de smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.

⁵² Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden. [ (Psalms 89:53) Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen. ]

¹ Een gebed van Mozes, den man Gods. HEERE! Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.

² Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.

³ Gij doet den mens wederkeren tot verbrijzeling, en zegt: Keert weder, gij mensenkinderen!

⁴ Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als een nachtwaak.

⁵ Gij overstroomt hen; zij zijn gelijk een slaap; in den morgenstond zijn zij gelijk het gras, dat verandert;

⁶ In den morgenstond bloeit het, en het verandert; des avonds wordt het afgesneden, en het verdort.

⁷ Want wij vergaan door Uw toorn; en door Uw grimmigheid worden wij verschrikt.

⁸ Gij stelt onze ongerechtigheden voor U, onze heimelijke zonden in het licht Uws aanschijns.

⁹ Want al onze dagen gaan henen door Uw verbolgenheid; wij brengen onze jaren door als een gedachte.

¹⁰ Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zo wij zeer sterk zijn, tachtig jaren; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen.

¹¹ Wie kent de sterkte Uws toorns, en Uw verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt?

¹² Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een wijs hart bekomen.

¹³ Keer weder, HEERE! tot hoe lange? en het berouwe U over Uw knechten.

¹⁴ Verzadig ons in den morgenstond met Uw goedertierenheid, zo zullen wij juichen, en verblijd zijn in al onze dagen.

¹⁵ Verblijd ons naar de dagen, in dewelke Gij ons gedrukt hebt, naar de jaren, in dewelke wij het kwaad gezien hebben.

¹⁶ Laat Uw werk aan Uw knechten gezien worden, en Uw heerlijkheid over hun kinderen.

¹⁷ En de liefelijkheid des HEEREN, onzes Gods; zij over ons; en bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat.

¹ Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.

² Ik zal tot den HEERE zeggen: Mijn Toevlucht en mijn Burg! mijn God, op Welken ik vertrouw!

³ Want Hij zal u redden van den strik des vogelvangers, van de zeer verderfelijke pestilentie.

⁴ Hij zal u dekken met Zijn vlerken, en onder Zijn vleugelen zult gij betrouwen; Zijn waarheid is een rondas en beukelaar.

⁵ Gij zult niet vrezen voor den schrik des nachts, voor den pijl, die des daags vliegt;

⁶ Voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor het verderf, dat op den middag verwoest.

⁷ Aan uw zijden zullen er duizend vallen, en tien duizend aan uw rechterhand; tot u zal het niet genaken.

⁸ Alleenlijk zult gij het met uw ogen aanschouwen; en gij zult de vergelding der goddelozen zien.

⁹ Want Gij, HEERE! zijt mijn Toevlucht! De Allerhoogste hebt gij gesteld tot uw Vertrek;

¹⁰ U zal geen kwaad wedervaren, en geen plage zal uw tent naderen.

¹¹ Want Hij zal Zijn engelen van u bevelen, dat zij u bewaren in al uw wegen.

¹² Zij zullen u op de handen dragen, opdat gij uw voet aan geen steen stoot.

¹³ Op den fellen leeuw en de adder zult gij treden, gij zult den jongen leeuw en den draak vertreden.