142. Këto janë, sipas rendit të tyre, fuqitë që Zoti i bën të efektshme tek ata që besojnë në Të dhe që përshtaten dhe përgatiten për ta pranuar dhe për t'u bërë vendbanimi i Tij. Kjo arrihet përmes së Vërtetës Hyjnore dhe për të krishterët përmes Fjalës, sepse kjo është mënyra e vetme që njeriu i afrohet Zotit dhe në të cilin hyn Zoti. Sepse, siç u tha më lart, Zoti është Vetë e Vërteta Hyjnore dhe çdo gjë që vjen prej Tij është e Vërteta Hyjnore. Me këtë, nga ana tjetër, duhet kuptuar të Vërtetën Hyjnore nga mirësia, dhe kjo është njësoj si besimi nga dashuria për të afërmin, sepse besimi nuk është gjë tjetër veçse e vërteta, dhe dashuria për të afërmin nuk është gjë tjetër veçse mirësi. Nëpërmjet të Vërtetës Hyjnore nga mirësia, pra nëpërmjet besimit nga dashuria për të afërmin, njeriu riformohet dhe rilind; më pasrestauruar, gjallëruar, shenjtëruar dhe shfajësuar; dhe në përputhje me përparimin dhe zhvillimin e këtyre forcave, ai gjithashtu pastrohet nga e keqja; e pastrimi prej tyre është falja e mëkateve. Megjithatë, të gjitha këto veprime individuale të Zotit nuk mund të përshkruhen këtu në detaje, sepse secila prej tyre kërkon paraqitjen e vet që të vërtetohet nga Fjala dhe të ilustrohet logjikisht; dhe kjo nuk i përket temës sonë të tanishme të diskutimit. Prandaj, lexuesi i referohet pjesëve të mëvonshme të këtij libri, të cilat kanë të bëjnë me Dashurinë për Fqinjën, Besimin, Vullnetin e Lirë, Pendimin, ri-formimi dhe rilindja në sekuencën e duhur. Ju duhet të dini se si Zoti i bën vazhdimisht të efektshme këto hire shpëtuese te çdo njeri, sepse ato janë shkallët drejt qiellit dhe Zoti dëshiron shpëtimin e të gjithë njerëzve; prandaj shpëtimi i të gjithë njerëzve është qëllimi përfundimtar që Ai ka në mendje, dhe ai që e do qëllimin përfundimtar i do edhe mjetet që çojnë drejt tij. Ardhja e Zotit, shëlbimi i Tij dhe vuajtjet e Kryqit, ishin të gjitha për shpëtimin e njeriut, Mateu 17:11; Lluka 19:10; dhe meqenëse shpëtimi i njeriut ishte, dhe është përjetësisht, fundi përfundimtar që Ai kishte në mendje, rrjedh se veprimet e sapo përmendura janë qëllime të ndërmjetme, ndërsa shpëtimi është përfundimi përfundimtar.
