Bračna Ljubav # 49

49. (V) Ako su u stanju da žive zajedno, oni ostaju bračni par. Ali ako nisu, oni se rastaju, nekada muž ostavlja ženu, nekada žena ostavlja muža, a nekada se rastaju uz obostranu saglasnost.

Razlog za razdvajanje nakon smrti je taj što su zajednice na Zemlji retko proizvod unutarnje percepcije ljubavi, već spoljašnje koja zamućuje unutarnju. Spoljašnja percepcija ljubavi je uzrokovana i proističe od svetskog i telesnog shvatanja ljubavi. Svetsko značenje ljubavi su uglavnom novac i zemlja; a telesno položaj i počasti. Pored ovih postoje i razna druga iskušenja, kao što su lepota i lažno dobro vladanje, u nekim slučajevima čak i razbludnost. Štaviše, brakovi se obično ugovaraju unutar okruga, varoši ili grada u kojem je osoba rođena i gde živi, u kojima je prisutan oskudan izbor, ograničen na poznata domaćinstva i na ona među njima koja su u istom položaju. Zbog toga je većina brakova koji su ugovoreni u svetu spoljašnja, ali ne i unutarnja istovremeno. Ipak je unutarnje jedinstvo, jedinstvo duša, ono koje zapravo čini brak. To jedinstvo ne može se osetiti pre nego što osoba odloži svoju vanjštinu i preuzme unutarnje, a to se dešava nakon smrti. To je razlog što se na Nebu dešavaju rastave, nakon kojih slede nove zajednice sa osobama istog tipa, osim ako se takva zajednica ne oformi na Zemlji. To se može desiti onima koji su od mladosti voleli, želeli i molili Gospoda za zakonit i prikladan brak sa jednim partnerom, odbijajući i ignorišući prolazne strasti.