14. വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തിനെ സംമ്പന്ധിച്ചുള്ള ഉപദേശത്തിൽ ഖണ്ഠികകളിൽ 27, 28, 38 നാം പറഞ്ഞതിൽ നിന്ന്, ഒരു ശ്രേണിയിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്നതും ഇടത്തരവും താഴ്ന്നതും ഒരു ഘടകമായി മാറുന്നു, അവസാനം, കാരണം, ഫലം എന്നിവ; അവ ഒരു ഘടകം രൂപീകരിക്കുന്നതിനാൽ, ലക്ഷ്യം തന്നെ പ്രഥമ ലക്ഷ്യവും, മദ്ധ്യവർത്തിക്ക് ഇടയാക്കുന്ന ലക്ഷ്യവും, ഒടുവിലത്തെ ലക്ഷ്യവും ഫലവത്താക്കുന്നു.
ആത്മീയ നന്മയുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ, അവനിലുള്ള ധാർമ്മിക നന്മ ഒരു മദ്ധ്യവർത്തിയായ ആത്മീയ നന്മയും, നാഗരിക നന്മ ഒരു അന്തിമ ആത്മീയ നന്മയുമാണെന്ന് ഇതിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാകും.
അതുകൊണ്ടാണ്, ആത്മീയ നന്മയുള്ള ഒരു വ്യക്തി ധാർമ്മിക വ്യക്തിയാണെന്നും ഒരു നാഗരികനാണെന്നും നാം ഇപ്പോൾ പറയുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. ആത്മീയ നന്മകളില്ലാത്ത ഒരു വ്യക്തി ധാർമ്മിക വ്യക്തിയോ പൗരനോ അല്ല, മറിച്ച് തനിക്കും മറ്റുള്ളവർക്കും അങ്ങനെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതായി തോന്നുകയാണ്.
