¹³ Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.

¹⁴ Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ?

¹⁵ Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.

¹⁶ Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente.

¹⁷ Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.

¹⁸ Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus.

¹⁹ Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ?

²⁰ Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror.

²¹ Terram ungula fodit, exultat audacter : in occursum pergit armatis.

²² Contemnit pavorem, nec cedit gladio.

²³ Super ipsum sonabit pharetra : vibrabit hasta et clypeus :

²⁴ fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.

²⁵ Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.

²⁶ Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ?

²⁷ Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ?

²⁸ In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus.

²⁹ Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.

³⁰ Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

³¹ Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :

³² Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

³³ Respondens autem Job Domino, dixit :

³⁴ Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum.

³⁵ Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.

¹ Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit :

² Accinge sicut vir lumbos tuos : interrogabo te, et indica mihi.

³ Numquid irritum facies judicium meum, et condemnabis me, ut te justificeris ?

⁴ Et si habes brachium sicut Deus ? et si voce simili tonas ?

⁵ Circumda tibi decorem, et in sublime erigere, et esto gloriosus, et speciosis induere vestibus.

⁶ Disperge superbos in furore tuo, et respiciens omnem arrogantem humilia.

⁷ Respice cunctos superbos, et confunde eos, et contere impios in loco suo.

⁸ Absconde eos in pulvere simul, et facies eorum demerge in foveam.

⁹ Et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua.

¹⁰ Ecce behemoth quem feci tecum, fœnum quasi bos comedet.

¹¹ Fortitudo ejus in lumbis ejus, et virtus illius in umbilico ventris ejus.

¹² Stringit caudam suam quasi cedrum : nervi testiculorum ejus perplexi sunt.

¹³ Ossa ejus velut fistulæ æris, cartilago illius quasi laminæ ferreæ.

¹⁴ Ipse est principium viarum Dei : qui fecit eum applicabit gladium ejus.

¹⁵ Huic montes herbas ferunt : omnes bestiæ agri ludent ibi.

¹⁶ Sub umbra dormit, in secreto calami et in locis humentibus.

¹⁷ Protegunt umbræ umbram ejus : circumdabunt eum salices torrentis.

¹⁸ Ecce absorbebit fluvium, et non mirabitur, et habet fiduciam quod influat Jordanis in os ejus.

¹⁹ In oculis ejus quasi hamo capiet eum, et in sudibus perforabit nares ejus.

²⁰ An extrahere poteris leviathan hamo, et fune ligabis linguam ejus ?

²¹ Numquid pones circulum in naribus ejus, aut armilla perforabis maxillam ejus ?

²² Numquid multiplicabit ad te preces, aut loquetur tibi mollia ?

²³ Numquid feriet tecum pactum, et accipies eum servum sempiternum ?

²⁴ Numquid illudes ei quasi avi, aut ligabis eum ancillis tuis ?

²⁵ Concident eum amici ? divident illum negotiatores ?

²⁶ Numquid implebis sagenas pelle ejus, et gurgustium piscium capite illius ?

²⁷ Pone super eum manum tuam : memento belli, nec ultra addas loqui.

²⁸ Ecce spes ejus frustrabitur eum, et videntibus cunctis præcipitabitur.

¹ Non quasi crudelis suscitabo eum : quis enim resistere potest vultui meo ?

² Quis ante dedit mihi, ut reddam ei ? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.

³ Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.

⁴ Quis revelabit faciem indumenti ejus ? et in medium oris ejus quis intrabit ?

⁵ Portas vultus ejus quis aperiet ? per gyrum dentium ejus formido.

⁶ Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.

⁷ Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.

⁸ Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.

⁹ Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.

¹⁰ De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.

¹¹ De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.

¹² Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.

¹³ In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.

¹⁴ Membra carnium ejus cohærentia sibi : mittet contra eum fulmina et ad locum alium non ferentur.

¹⁵ Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.

¹⁶ Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.

¹⁷ Cum apprehenderit eum gladius, subsitere non poterit, neque hasta, neque thorax :

¹⁸ reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.

¹⁹ Non fugabit eum vir sagittarius : in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.

²⁰ Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.

²¹ Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.

²² Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.

²³ Post eum lucebit semita : æstimabit abyssum quasi senescentem.

²⁴ Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.

²⁵ Omne sublime videt : ipse est rex super universos filios superbiæ.

¹ Respondens autem Job Domino, dixit :

² Scio quia omnia potes, et nulla te latet cogitatio.

³ Quis est iste qui celat consilium absque scientia ? ideo insipienter locutus sum, et quæ ultra modum excederent scientiam meam.

⁴ Audi, et ego loquar : interrogabo te, et responde mihi.

⁵ Auditu auris audivi te : nunc autem oculus meus videt te.

⁶ Idcirco ipse me reprehendo, et ago pœnitentiam in favilla et cinere.

⁷ Postquam autem locutus est Dominus verba hæc ad Job, dixit ad Eliphaz Themanitem : Iratus est furor meus in te, et in duos amicos tuos, quoniam non estis locuti coram me rectum, sicut servus meus Job.

⁸ Sumite ergo vobis septem tauros et septem arietes, et ite ad servum meum Job, et offerte holocaustum pro vobis : Job autem servus meum orabit pro vobis. Faciem ejus suscipiam, ut non vobis imputetur stultitia : neque enim locuti estis ad me recta, sicut servus meus Job.

⁹ Abierunt ergo Eliphaz Themanites, et Baldad Suhites, et Sophar Naamathites, et fecerunt sicut locutus fuerat Dominus ad eos, et suscepit Dominus faciem Job.

¹⁰ Dominus quoque conversus est ad pœnitentiam Job, cum oraret ille pro amicis suis : et addidit Dominus omnia quæcumque fuerant Job, duplicia.

¹¹ Venerunt autem ad eum omnes fratres sui, et universæ sorores suæ, et cuncti qui noverant eum prius, et comederunt cum eo panem in domo ejus : et moverunt super eum caput, et consolati sunt eum super omni malo quod intulerat Dominus super eum, et dederunt ei unusquisque ovem unam, et inaurem auream unam.

¹² Dominus autem benedixit novissimis Job magis quam principio ejus : et facta sunt ei quatuordecim millia ovium, et sex millia camelorum, et mille juga boum, et mille asinæ.

¹³ Et fuerunt ei septem filii, et tres filiæ.

¹⁴ Et vocavit nomen unius Diem, et nomen secundæ Cassiam, et nomen tertiæ Cornustibii.

¹⁵ Non sunt autem inventæ mulieres speciosæ sicut filiæ Job in universa terra : deditque eis pater suus hæreditatem inter fratres earum.

¹⁶ Vixit autem Job post hæc centum quadraginta annis, et vidit filios suos, et filios filiorum suorum usque ad quartam generationem : et mortuus est senex et plenus dierum.