²⁵ Nolo enim vos ignorare, fratres, mysterium hoc (ut non sitis vobis ipsis sapientes), quia cæcitas ex parte contigit in Israël, donec plenitudo gentium intraret,

²⁶ et sic omnis Israël salvus fieret, sicut scriptum est : Veniet ex Sion, qui eripiat, et avertat impietatem a Jacob.

²⁷ Et hoc illis a me testamentum : cum abstulero peccata eorum.

²⁸ Secundum Evangelium quidem, inimici propter vos : secundum electionem autem, carissimi propter patres.

²⁹ Sine pœnitentia enim sunt dona et vocatio Dei.

³⁰ Sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter incredulitatem illorum :

³¹ ita et isti nunc non crediderunt in vestram misericordiam : ut et ipsi misericordiam consequantur.

³² Conclusit enim Deus omnia in incredulitate, ut omnium misereatur.

³³ O altitudo divitiarum sapientiæ, et scientiæ Dei : quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, et investigabiles viæ ejus !

³⁴ Quis enim cognovit sensum Domini ? aut quis consiliarius ejus fuit ?

³⁵ aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei ?

³⁶ Quoniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt omnia : ipsi gloria in sæcula. Amen.

¹ Obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei, ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem, sanctam, Deo placentem, rationabile obsequium vestrum.

² Et nolite conformari huic sæculo, sed reformamini in novitate sensus vestri : ut probetis quæ sit voluntas Dei bona, et beneplacens, et perfecta.

³ Dico enim per gratiam quæ data est mihi, omnibus qui sunt inter vos, non plus sapere quam oportet sapere, sed sapere ad sobrietatem : et unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei.

⁴ Sicut enim in uno corpore multa membra habemus, omnia autem membra non eumdem actum habent :

⁵ ita multi unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter alterius membra.

⁶ Habentes autem donationes secundum gratiam, quæ data est nobis, differentes : sive prophetiam secundum rationem fidei,

⁷ sive ministerium in ministrando, sive qui docet in doctrina,

⁸ qui exhortatur in exhortando, qui tribuit in simplicitate, qui præest in sollicitudine, qui miseretur in hilaritate.

⁹ Dilectio sine simulatione : odientes malum, adhærentes bono :

¹⁰ caritate fraternitatis invicem diligentes : honore invicem prævenientes :

¹¹ sollicitudine non pigri : spiritu ferventes : Domino servientes :

¹² spe gaudentes : in tribulatione patientes : orationi instantes :

¹³ necessitatibus sanctorum communicantes : hospitalitatem sectantes.

¹⁴ Benedicite persequentibus vos : benedicite, et nolite maledicere.

¹⁵ Gaudere cum gaudentibus, flere cum flentibus :

¹⁶ idipsum invicem sentientes : non alta sapientes, sed humilibus consentientes. Nolite esse prudentes apud vosmetipsos :

¹⁷ nulli malum pro malo reddentes : providentes bona non tantum coram Deo, sed etiam coram omnibus hominibus.

¹⁸ Si fieri potest, quod ex vobis est, cum omnibus hominibus pacem habentes :

¹⁹ non vosmetipsos defendentes carissimi, sed date locum iræ. Scriptum est enim : Mihi vindicta : ego retribuam, dicit Dominus.

²⁰ Sed si esurierit inimicus tuus, ciba illum : si sitit, potum da illi : hoc enim faciens, carbones ignis congeres super caput ejus.

²¹ Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.

¹ Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit : non est enim potestas nisi a Deo : quæ autem sunt, a Deo ordinatæ sunt.

² Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt :

³ nam principes non sunt timori boni operis, sed mali. Vis autem non timere potestatem ? Bonum fac : et habebis laudem ex illa :

⁴ Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum feceris, time : non enim sine causa gladium portat. Dei enim minister est : vindex in iram ei qui malum agit.

⁵ Ideo necessitate subditi estote non solum propter iram, sed etiam propter conscientiam.

⁶ Ideo enim et tributa præstatis : ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes.

⁷ Reddite ergo omnibus debita : cui tribulatum, tributum : cui vectigal, vectigal : cui timorem, timorem : cui honorem, honorem.

⁸ Nemini quidquam debeatis, nisi ut invicem diligatis : qui enim diligit proximum, legem implevit.

⁹ Nam : non adultaberis : non occides : non furaberis : non falsum testimonium dices : non concupisces : et si quod est aliud mandatum, in hoc verbo instauratur : diliges proximum tuum sicut teipsum.

¹⁰ Dilectio proximi malum non operatur. Plenitudo ergo legis est dilectio.

¹¹ Et hoc scientes tempus : quia hora est jam nos de somno surgere. Nunc enim propior est nostra salus, quam cum credidimus.

¹² Nox præcessit, dies autem appropinquavit. Abjiciamus ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis.

¹³ Sicut in die honeste ambulemus : non in comessationibus, et ebrietatibus, non in cubilibus, et impudicitiis, non in contentione, et æmulatione :

¹⁴ sed induamini Dominum Jesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis.

¹ Infirmum autem in fide assumite, non in disceptationibus cogitationum.

² Alius enim credit se manducare omnia : qui autem infirmus est, olus manducet.

³ Is qui manducat, non manducantem non spernat : et qui non manducat, manducantem non judicet : Deus enim illum assumpsit.

⁴ Tu quis es, qui judicas alienum servum ? domino suo stat, aut cadit : stabit autem : potens est enim Deus statuere illum.

⁵ Nam alius judicat diem inter diem : alius autem judicat omnem diem : unusquisque in suo sensu abundet.

⁶ Qui sapit diem, Domino sapit, et qui manducat, Domino manducat : gratias enim agit Deo. Et qui non manducat, Domino non manducat, et gratias agit Deo.

⁷ Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur.

⁸ Sive enim vivemus, Domino vivimus : sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus.

⁹ In hoc enim Christus mortuus est, et resurrexit : ut et mortuorum et vivorum dominetur.

¹⁰ Tu autem quid judicas fratrem tuum ? aut tu quare spernis fratrem tuum ? omnes enim stabimus ante tribunal Christi.

¹¹ Scriptum est enim : Vivo ego, dicit Dominus, quoniam mihi flectetur omne genu : et omnis lingua confitebitur Deo.

¹² Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo.

¹³ Non ergo amplius invicem judicemus : sed hoc judicate magis, ne ponatis offendiculum fratri, vel scandalum.

¹⁴ Scio, et confido in Domino Jesu, quia nihil commune per ipsum, nisi ei qui existimat quid commune esset, illi commune est.

¹⁵ Si enim propter cibum frater tuus contristatur, jam non secundum caritatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est.

¹⁶ Non ergo blasphemetur bonum nostrum.

¹⁷ Non est enim regnum Dei esca et potus : sed justitia, et pax, et gaudium in Spiritu Sancto :

¹⁸ qui enim in hoc servit Christo, placet Deo, et probatus est hominibus.

¹⁹ Itaque quæ pacis sunt, sectemur : et quæ ædificationis sunt, in invicem custodiamus.

²⁰ Noli propter escam destruere opus Dei, omnia quidem sunt munda : sed malum est homini, qui per offendiculum manducat.

²¹ Bonum est non manducare carnem, et non bibere vinum, neque in quo frater tuus offenditur, aut scandalizatur, aut infirmatur.

²² Tu fidem habes ? penes temetipsum habe coram Deo. Beatus qui non judicat semetipsum in eo quod probat.

²³ Qui autem discernit, si manducaverit, damnatus est : quia non ex fide. Omne autem, quod non est ex fide, peccatum est.

¹ Debemus autem nos firmiores imbecillitates infirmorum sustinere, et non nobis placere.

² Unusquisque vestrum proximo suo placeat in bonum, ad ædificationem.

³ Etenim Christus non sibi placuit, sed sicut scriptum est : Improperia improperantium tibi ceciderunt super me.

⁴ Quæcumque enim scripta sunt, ad nostram doctrinam scripta sunt : ut per patientiam, et consolationem Scripturarum, spem habeamus.

⁵ Deus autem patientiæ et solatii det vobis idipsum sapere in alterutrum secundum Jesum Christum :

⁶ ut unanimes, uno ore honorificetis Deum et patrem Domini nostri Jesu Christi.

⁷ Propter quod suscipite invicem, sicut et Christus suscepit vos in honorem Dei.

⁸ Dico enim Christum Jesum ministrum fuisse circumcisionis propter veritatem Dei, ad confirmandas promissiones patrum :

⁹ gentes autem super misericordia honorare Deum, sicut scriptum est : Propterea confitebor tibi in gentibus, Domine, et nomini tuo cantabo.

¹⁰ Et iterum dicit : Lætamini gentes cum plebe ejus.

¹¹ Et iterum : Laudate omnes gentes Dominum : et magnificate eum omnes populi.

¹² Et rursus Isaias ait : Erit radix Jesse, et qui exsurget regere gentes, in eum gentes sperabunt.

¹³ Deus autem spei repleat vos omni gaudio, et pace in credendo : ut abundetis in spe, et virtute Spiritus Sancti.

¹⁴ Certus sum autem fratres mei et ego ipse de vobis, quoniam et ipsi pleni estis dilectione, repleti omni scientia, ita ut possitis alterutrum monere.

¹⁵ Audacius autem scripsi vobis fratres ex parte, tamquam in memoriam vos reducens : propter gratiam, quæ data est mihi a Deo,

¹⁶ ut sim minister Christi Jesu in gentibus : sanctificans Evangelium Dei, ut fiat oblatio gentium accepta, et sanctificata in Spiritu Sancto.

¹⁷ Habeo igitur gloriam in Christo Jesu ad Deum.

¹⁸ Non enim audeo aliquid loqui eorum, quæ per me non efficit Christus in obedientiam gentium, verbo et factis :

¹⁹ in virtute signorum, et prodigiorum, in virtute Spiritus Sancti : ita ut ab Jerusalem per circuitum usque ad Illyricum repleverim Evangelium Christi.

²⁰ Sic autem prædicavi Evangelium hoc, non ubi nominatus est Christus, ne super alienum fundamentum ædificarem :

²¹ sed sicut scriptum est : Quibus non est annuntiatum de eo, videbunt : et qui non audierunt, intelligent.

²² Propter quod et impediebar plurimum venire ad vos, et prohibitus sum usque adhuc.

²³ Nunc vero ulterius locum non habens in his regionibus, cupiditatem autem habens veniendi ad vos ex multis jam præcedentibus annis :

²⁴ cum in Hispaniam proficisci cœpero, spero quod præteriens videam vos, et a vobis deducar illuc, si vobis primum ex parte fruitus fuero.

²⁵ Nunc igitur proficiscar in Jerusalem ministrare sanctis.

²⁶ Probaverunt enim Macedonia et Achaia collationem aliquam facere in pauperes sanctorum, qui sunt in Jerusalem.

²⁷ Placuit enim eis : et debitores sunt eorum. Nam si spiritualium eorum participes facti sunt gentiles, debent et in carnalibus ministrare illis.

²⁸ Hoc igitur cum consummavero, et assignavero eis fructum hunc, per vos proficiscar in Hispaniam.

²⁹ Scio autem quoniam veniens ad vos, in abundantia benedictionis Evangelii Christi veniam.

³⁰ Obsecro ergo vos fratres per Dominum nostrum Jesum Christum, et per caritatem Sancti Spiritus, ut adjuvetis me in orationibus vestris pro me ad Deum,

³¹ ut liberer ab infidelibus, qui sunt in Judæa, et obsequii mei oblatio accepta fiat in Jerusalem sanctis,

³² ut veniam ad vos in gaudio per voluntatem Dei, et refrigerer vobiscum.

³³ Deus autem pacis sit cum omnibus vobis. Amen.

¹ Commendo autem vobis Phœben sororem nostram, quæ est in ministerio ecclesiæ, quæ est in Cenchris :

² ut eam suscipiatis in Domino digne sanctis : et assistatis ei in quocumque negotio vestri indiguerit : etenim ipsa quoque astitit multis, et mihi ipsi.

³ Salutate Priscam et Aquilam, adjutores meos in Christo Jesu

⁴ (qui pro anima mea suas cervices supposuerunt : quibus non solus ego gratias ago, sed et cunctæ ecclesiæ gentium),

⁵ et domesticam ecclesiam eorum. Salutate Epænetum dilectum mihi, qui est primitivus Asiæ in Christo.

⁶ Salutate Mariam, quæ multum laboravit in vobis.

⁷ Salutate Andronicum et Juniam, cognatos, et concaptivos meos : qui sunt nobiles in Apostolis, qui et ante me fuerunt in Christo.

⁸ Salutate Ampliatum dilectissimum mihi in Domino.

⁹ Salutate Urbanum adjutorem nostrum in Christo Jesu, et Stachyn dilectum meum.

¹⁰ Salutate Apellen probum in Christo.

¹¹ Salutate eos qui sunt ex Aristoboli domo. Salutate Herodionem cognatum meum. Salutate eos qui sunt ex Narcisi domo, qui sunt in Domino.

¹² Salutate Tryphænam et Tryphosam, quæ laborant in Domino. Salutate Persidem carissimam, quæ multum laboravit in Domino.

¹³ Salutate Rufum electum in Domino, et matrem ejus, et meam.

¹⁴ Salutate Asyncritum, Phlegontem, Hermam, Patrobam, Hermen, et qui cum eis sunt, fratres.

¹⁵ Salutate Philologum et Juliam, Nereum, et sororem ejus, et Olympiadem, et omnes qui cum eis sunt, sanctos.

¹⁶ Salutate invicem in osculo sancto. Salutant vos omnes ecclesiæ Christi.

¹⁷ Rogo autem vos fratres, ut observetis eos qui dissensiones et offendicula, præter doctrinam, quam vos didicistis, faciunt, et declinate ab illis.

¹⁸ Hujuscemodi enim Christo Domino nostro non serviunt, sed suo ventri : et per dulces sermones et benedictiones seducunt corda innocentium.

¹⁹ Vestra enim obedientia in omnem locum divulgata est. Gaudeo igitur in vobis. Sed volo vos sapientes esse in bono, et simplices in malo.

²⁰ Deus autem pacis conterat Satanam sub pedibus vestris velociter. Gratia Domini nostri Jesu Christi vobiscum.

²¹ Salutat vos Timotheus adjutor meus, et Lucius, et Jason, et Sosipater cognati mei.

²² Saluto vos ego Tertius, qui scripsi epistolam, in Domino.

²³ Salutat vos Cajus hospes meus, et universa ecclesia. Salutat vos Erastus arcarius civitatis, et Quartus, frater.

²⁴ Gratia Domini nostri Jesu Christi cum omnibus vobis. Amen.

²⁵ Ei autem, qui potens est vos confirmare juxta Evangelium meum, et prædicationem Jesu Christi, secundum revelationem mysterii temporibus æternis taciti

²⁶ (quod nunc patefactum est per Scripturas prophetarum secundum præceptum æterni Dei, ad obeditionem fidei), in cunctis gentibus cogniti,

²⁷ soli sapienti Deo, per Jesum Christum, cui honor et gloria in sæcula sæculorum. Amen.