²¹ Dixit ergo iterum eis Jesus : Ego vado, et quæretis me, et in peccato vestro moriemini. Quo ego vado, vos non potestis venire.

²² Dicebant ergo Judæi : Numquid interficiet semetipsum, quia dixit : Quo ego vado, vos non potestis venire ?

²³ Et dicebat eis : Vos de deorsum estis, ego de supernis sum. Vos de mundo hoc estis, ego non sum de hoc mundo.

²⁴ Dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris : si enim non credideritis quia ego sum, moriemini in peccato vestro.

²⁵ Dicebant ergo ei : Tu quis es ? Dixit eis Jesus : Principium, qui et loquor vobis.

²⁶ Multa habeo de vobis loqui, et judicare ; sed qui me misit, verax est ; et ego quæ audivi ab eo, hæc loquor in mundo.

²⁷ Et non cognoverunt quia Patrem ejus dicebat Deum.

²⁸ Dixit ergo eis Jesus : Cum exaltaveris Filium hominis, tunc cognoscetis quia ego sum, et a meipso facio nihil, sed sicut docuit me Pater, hæc loquor :

²⁹ et qui me misit, mecum est, et non reliquit me solum : quia ego quæ placita sunt ei, facio semper.

³⁰ Hæc illo loquente, multi crediderunt in eum.

³¹ Dicebat ergo Jesus ad eos, qui crediderunt ei, Judæos : Si vos manseritis in sermone meo, vere discipuli mei eritis,

³² et cognoscetis veritatem, et veritas liberabit vos.

³³ Responderunt ei : Semen Abrahæ sumus, et nemini servivimus umquam : quomodo tu dicis : Liberi eritis ?

³⁴ Respondit eis Jesus : Amen, Amen dico vobis : quia omnis qui facit peccatum, servus est peccati.

³⁵ Servus autem non manet in domo in æternum : filius autem manet in æternum.

³⁶ Si ergo vos filius liberaverit, vere liberi eritis.

³⁷ Scio quia filii Abrahæ estis : sed quæritis me interficere, quia sermo meus non capit in vobis.

³⁸ Ego quod vidi apud Patrem meum, loquor : et vos quæ vidistis apud patrem vestrum, facitis.

³⁹ Responderunt, et dixerunt ei : Pater noster Abraham est. Dicit eis Jesus : Si filii Abrahæ estis, opera Abrahæ facite.

⁴⁰ Nunc autem quæritis me interficere, hominem, qui veritatem vobis locutus sum, quam audivi a Deo : hoc Abraham non fecit.

⁴¹ Vos facitis opera patris vestri. Dixerunt itaque ei : Nos ex fornicatione non sumus nati : unum patrem habemus Deum.

⁴² Dixit ergo eis Jesus : Si Deus pater vester esset, diligeretis utique et me ; ego enim ex Deo processi, et veni : neque enim a meipso veni, sed ille me misit.

⁴³ Quare loquelam meam non cognoscitis ? Quia non potestis audire sermonem meum.

⁴⁴ Vos ex patre diabolo estis : et desideria patris vestri vultis facere. Ille homicida erat ab initio, et in veritate non stetit : quia non est veritas in eo : cum loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendax est, et pater ejus.

⁴⁵ Ego autem si veritatem dico, non creditis mihi.

⁴⁶ Quis ex vobis arguet me de peccato ? Si veritatem dico vobis, quare non creditis mihi ?

⁴⁷ Qui ex Deo est, verba Dei audit. Propterea vos non auditis, quia ex Deo non estis.

⁴⁸ Responderunt ergo Judæi, et dixerunt ei : Nonne bene dicimus nos quia Samaritanus es tu, et dæmonium habes ?

⁴⁹ Respondit Jesus : Ego dæmonium non habeo : sed honorifico Patrem meum, et vos inhonorastis me.

⁵⁰ Ego autem non quæro gloriam meam : est qui quærat, et judicet.

⁵¹ Amen, Amen dico vobis : si quis sermonem meum servaverit, mortem non videbit in æternum.

⁵² Dixerunt ergo Judæi : Nunc cognovimus quia dæmonium habes. Abraham mortuus est, et prophetæ ; et tu dicis : Si quis sermonem meum servaverit, non gustabit mortem in æternum.

⁵³ Numquid tu major es patre nostro Abraham, qui mortuus est ? et prophetæ mortui sunt. Quem teipsum facis ?

⁵⁴ Respondit Jesus : Si ego glorifico meipsum, gloria mea nihil est : est Pater meus, qui glorificat me, quem vos dicitis quia Deus vester est,

⁵⁵ et non cognovistis eum : ego autem novi eum. Et si dixero quia non scio eum, ero similis vobis, mendax. Sed scio eum, et sermonem ejus servo.

⁵⁶ Abraham pater vester exsultavit ut videret diem meum : vidit, et gavisus est.

⁵⁷ Dixerunt ergo Judæi ad eum : Quinquaginta annos nondum habes, et Abraham vidisti ?

⁵⁸ Dixit eis Jesus : Amen, Amen dico vobis, antequam Abraham fieret, ego sum.

⁵⁹ Tulerunt ergo lapides, ut jacerent in eum : Jesus autem abscondit se, et exivit de templo.

¹ Et præteriens Jesus vidit hominem cæcum a nativitate :

² et interrogaverunt eum discipuli ejus : Rabbi, quis peccavit, hic, aut parentes ejus, ut cæcus nasceretur ?

³ Respondit Jesus : Neque hic peccavit, neque parentes ejus : sed ut manifestentur opera Dei in illo.

⁴ Me oportet operari opera ejus qui misit me, donec dies est : venit nox, quando nemo potest operari :

⁵ quamdiu sum in mundo, lux sum mundi.

⁶ Hæc cum dixisset, exspuit in terram, et fecit lutum ex sputo, et linivit lutum super oculos ejus,

⁷ et dixit ei : Vade, lava in natatoria Siloë (quod interpretatur Missus). Abiit ergo, et lavit, et venit videns.

⁸ Itaque vicini, et qui viderant eum prius quia mendicus erat, dicebant : Nonne hic est qui sedebat, et mendicabat ? Alii dicebant : Quia hic est.

⁹ Alii autem : Nequaquam, sed similis est ei. Ille vero dicebat : Quia ego sum.

¹⁰ Dicebant ergo ei : Quomodo aperti sunt tibi oculi ?

¹¹ Respondit : Ille homo qui dicitur Jesus, lutum fecit : et unxit oculos meos, et dixit mihi : Vade ad natatoria Siloë, et lava. Et abii, et lavi, et video.

¹² Et dixerunt ei : Ubi est ille ? Ait : Nescio.

¹³ Adducunt eum ad pharisæos, qui cæcus fuerat.

¹⁴ Erat autem sabbatum quando lutum fecit Jesus, et aperuit oculos ejus.

¹⁵ Iterum ergo interrogabant eum pharisæi quomodo vidisset. Ille autem dixit eis : Lutum mihi posuit super oculos, et lavi, et video.

¹⁶ Dicebant ergo ex pharisæis quidam : Non est hic homo a Deo, qui sabbatum non custodit. Alii autem dicebant : Quomodo potest homo peccator hæc signa facere ? Et schisma erat inter eos.

¹⁷ Dicunt ergo cæco iterum : Tu quid dicis de illo qui aperuit oculos tuos ? Ille autem dixit : Quia propheta est.

¹⁸ Non crediderunt ergo Judæi de illo, quia cæcus fuisset et vidisset, donec vocaverunt parentes ejus, qui viderat :

¹⁹ et interrogaverunt eos, dicentes : Hic est filius vester, quem vos dicitis quia cæcus natus est ? quomodo ergo nunc videt ?

²⁰ Responderunt eis parentes ejus, et dixerunt : Scimus quia hic est filius noster, et quia cæcus natus est :

²¹ quomodo autem nunc videat, nescimus : aut quis ejus aperuit oculos, nos nescimus ; ipsum interrogate : ætatem habet, ipse de se loquatur.

²² Hæc dixerunt parentes ejus, quoniam timebant Judæos : jam enim conspiraverunt Judæi, ut si quis eum confiteretur esse Christum, extra synagogam fieret.

²³ Propterea parentes ejus dixerunt : Quia ætatem habet, ipsum interrogate.

²⁴ Vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat cæcus, et dixerunt ei : Da gloriam Deo : nos scimus quia hic homo peccator est.

²⁵ Dixit ergo eis ille : si peccator est, nescio ; unum scio, quia cæcus cum essem, modo video.

²⁶ Dixerunt ergo illi : Quid fecit tibi ? quomodo aperuit tibi oculos ?

²⁷ Respondit eis : Dixi vobis jam, et audistis : quod iterum vultis audire ? numquid et vos vultis discipuli ejus fieri ?

²⁸ Maledixerunt ergo ei, et dixerunt : Tu discipulus illius sis : nos autem Moysi discipuli sumus.

²⁹ Nos scimus quia Moysi locutus est Deus ; hunc autem nescimus unde sit.

³⁰ Respondit ille homo, et dixit eis : In hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit, et aperuit meos oculos :

³¹ scimus autem quia peccatores Deus non audit : sed si quis Dei cultor est, et voluntatem ejus facit, hunc exaudit.

³² A sæculo non est auditum quia quis aperuit oculos cæci nati.

³³ Nisi esset hic a Deo, non poterat facere quidquam.

³⁴ Responderunt, et dixerunt ei : In peccatis natus es totus, et tu doces nos ? Et ejecerunt eum foras.

³⁵ Audivit Jesus quia ejecerunt eum foras : et cum invenisset eum, dixit ei : Tu credis in Filium Dei ?

³⁶ Respondit ille, et dixit : Quis est, Domine, ut credam in eum ?

³⁷ Et dixit ei Jesus : Et vidisti eum, et qui loquitur tecum, ipse est.

³⁸ At ille ait : Credo, Domine. Et procidens adoravit eum.

³⁹ Et dixit Jesus : In judicium ego in hunc mundum veni : ut qui non vident videant, et qui vident cæci fiant.

⁴⁰ Et audierunt quidam ex pharisæis qui cum ipso erant, et dixerunt ei : Numquid et nos cæci sumus ?

⁴¹ Dixit eis Jesus : Si cæci essetis, non haberetis peccatum. Nunc vero dicitis, Quia videmus : peccatum vestrum manet.

¹ Amen, Amen dico vobis : qui non intrat per ostium in ovile ovium, sed ascendit aliunde, ille fur est et latro.

² Qui autem intrat per ostium, pastor est ovium.

³ Huic ostiarius aperit, et oves vocem ejus audiunt, et proprias ovas vocat nominatim, et educit eas.

⁴ Et cum proprias oves emiserit, ante eas vadit : et oves illum sequuntur, quia sciunt vocem ejus.

⁵ Alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo : quia non noverunt vocem alienorum.

⁶ Hoc proverbium dixit eis Jesus : illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis.

⁷ Dixit ergo eis iterum Jesus : Amen, Amen dico vobis, quia ego sum ostium ovium.

⁸ Omnes quotquot venerunt, fures sunt, et latrones, et non audierunt eos oves.

⁹ Ego sum ostium. Per me si quis introierit, salvabitur : et ingredietur, et egredietur, et pascua inveniet.

¹⁰ Fur non venit nisi ut furetur, et mactet, et perdat. Ego veni ut vitam habeant, et abundantius habeant.

¹¹ Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis.

¹² Mercenarius autem, et qui non est pastor, cujus non sunt oves propriæ, videt lupum venientem, et dimittit oves, et fugit : et lupus rapit, et dispergit oves ;

¹³ mercenarius autem fugit, quia mercenarius est, et non pertinet ad eum de ovibus.

¹⁴ Ego sum pastor bonus : et cognosco meas, et cognoscunt me meæ.

¹⁵ Sicut novit me Pater, et ego agnosco Patrem : et animam meam pono pro ovibus meis.

¹⁶ Et alias oves habeo, quæ non sunt ex hoc ovili : et illas oportet me adducere, et vocem meam audient, et fiet unum ovile et unus pastor.

¹⁷ Propterea me diligit Pater : quia ego pono animam meam, ut iterum sumam eam.

¹⁸ Nemo tollit eam a me : sed ego pono eam a meipso, et potestatem habeo ponendi eam, et potestatem habeo iterum sumendi eam. Hoc mandatum accepi a Patre meo.