¹⁹ Dissensio iterum facta est inter Judæos propter sermones hos.

²⁰ Dicebant autem multi ex ipsis : Dæmonium habet, et insanit : quid eum auditis ?

²¹ Alii dicebant : Hæc verba non sunt dæmonium habentis : numquid dæmonium potest cæcorum oculos aperire ?

²² Facta sunt autem Encænia in Jerosolymis, et hiems erat.

²³ Et ambulabat Jesus in templo, in porticu Salomonis.

²⁴ Circumdederunt ergo eum Judæi, et dicebant ei : Quousque animam nostram tollis ? si tu es Christus, dic nobis palam.

²⁵ Respondit eis Jesus : Loquor vobis, et non creditis : opera quæ ego facio in nomine Patris mei, hæc testimonium perhibent de me :

²⁶ sed vos non creditis, quia non estis ex ovibus meis.

²⁷ Oves meæ vocem meam audiunt, et ego cognosco eas, et sequuntur me :

²⁸ et ego vitam æternam do eis, et non peribunt in æternum, et non rapiet eas quisquam de manu mea.

²⁹ Pater meus quod dedit mihi, majus omnibus est : et nemo potest rapere de manu Patris mei.

³⁰ Ego et Pater unum sumus.

³¹ Sustulerunt ergo lapides Judæi, ut lapidarent eum.

³² Respondit eis Jesus : Multa bona opera ostendi vobis ex Patre meo : propter quod eorum opus me lapidatis ?

³³ Responderunt ei Judæi : De bono opere non lapidamus te, sed de blasphemia ; et quia tu homo cum sis, facis teipsum Deum.

³⁴ Respondit eis Jesus : Nonne scriptum est in lege vestra, Quia ego dixi : Dii estis ?

³⁵ Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi Scriptura :

³⁶ quem Pater sanctificavit, et misit in mundum vos dicitis : Quia blasphemas, quia dixi : Filius Dei sum ?

³⁷ Si non facio opera Patris mei, nolite credere mihi.

³⁸ Si autem facio : etsi mihi non vultis credere, operibus credite, ut cognoscatis, et credatis quia Pater in me est, et ego in Patre.

³⁹ Quærebant ergo eum apprehendere : et exivit de manibus eorum.

⁴⁰ Et abiit iterum trans Jordanem, in eum locum ubi erat Joannes baptizans primum, et mansit illic ;

⁴¹ et multi venerunt ad eum, et dicebant : Quia Joannes quidem signum fecit nullum.

⁴² Omnia autem quæcumque dixit Joannes de hoc, vera erant. Et multi crediderunt in eum.

¹ Erat autem quidem languens Lazarus a Bethania, de castello Mariæ et Marthæ sororis ejus.

² (Maria autem erat quæ unxit Dominum unguento, et extersit pedes ejus capillis suis : cujus frater Lazarus infirmabatur.)

³ Miserunt ergo sorores ejus ad eum dicentes : Domine, ecce quem amas infirmatur.

⁴ Audiens autem Jesus dixit eis : Infirmitas hæc non est ad mortem, sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam.

⁵ Diligebat autem Jesus Martham, et sororem ejus Mariam, et Lazarum.

⁶ Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus ;

⁷ deinde post hæc dixit discipulis suis : Eamus in Judæam iterum.

⁸ Dicunt ei discipuli : Rabbi, nunc quærebant te Judæi lapidare, et iterum vadis illuc ?

⁹ Respondit Jesus : Nonne duodecim sunt horæ diei ? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem hujus mundi videt :

¹⁰ si autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo.

¹¹ Hæc ait, et post hæc dixit eis : Lazarus amicus noster dormit : sed vado ut a somno excitem eum.

¹² Dixerunt ergo discipuli ejus : Domine, si dormit, salvus erit.

¹³ Dixerat autem Jesus de morte ejus : illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret.

¹⁴ Tunc ergo Jesus dixit eis manifeste : Lazarus mortuus est :

¹⁵ et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi, sed eamus ad eum.

¹⁶ Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos : Eamus et nos, ut moriamur cum eo.

¹⁷ Venit itaque Jesus : et invenit eum quatuor dies jam in monumento habentem.

¹⁸ (Erat autem Bethania juxta Jerosolymam quasi stadiis quindecim.)

¹⁹ Multi autem ex Judæis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre suo.

²⁰ Martha ergo ut audivit quia Jesus venit, occurrit illi : Maria autem domi sedebat.

²¹ Dixit ergo Martha ad Jesum : Domine, si fuisses hic, frater meus non fuisset mortuus :

²² sed et nunc scio quia quæcumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus.

²³ Dicit illi Jesus : Resurget frater tuus.

²⁴ Dicit ei Martha : Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die.

²⁵ Dixit ei Jesus : Ego sum resurrectio et vita : qui credit in me, etiam si mortuus fuerit, vivet :

²⁶ et omnis qui vivit et credit in me, non morietur in æternum. Credis hoc ?

²⁷ Ait illi : Utique Domine, ego credidi quia tu es Christus, Filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti.

²⁸ Et cum hæc dixisset, abiit, et vocavit Mariam sororem suam silentio, dicens : Magister adest, et vocat te.

²⁹ Illa ut audivit, surgit cito, et venit ad eum ;

³⁰ nondum enim venerat Jesus in castellum : sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha.

³¹ Judæi ergo, qui erant cum ea in domo, et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit, et exiit, secuti sunt eam dicentes : Quia vadit ad monumentum, ut ploret ibi.

³² Maria ergo, cum venisset ubi erat Jesus, videns eum, cecidit ad pedes ejus, et dicit ei : Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus.

³³ Jesus ergo, ut vidit eam plorantem, et Judæos, qui venerant cum ea, plorantes, infremuit spiritu, et turbavit seipsum,

³⁴ et dixit : Ubi posuistis eum ? Dicunt ei : Domine, veni, et vide.

³⁵ Et lacrimatus est Jesus.

³⁶ Dixerunt ergo Judæi : Ecce quomodo amabat eum.

³⁷ Quidam autem ex ipsis dixerunt : Non poterat hic, qui aperuit oculos cæci nati, facere ut hic non moreretur ?

³⁸ Jesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum. Erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei.

³⁹ Ait Jesus : Tollite lapidem. Dicit ei Martha, soror ejus qui mortuus fuerat : Domine, jam fœtet, quatriduanus est enim.

⁴⁰ Dicit ei Jesus : Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei ?

⁴¹ Tulerunt ergo lapidem : Jesus autem, elevatis sursum oculis, dixit : Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me.

⁴² Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum qui circumstat, dixi : ut credant quia tu me misisti.

⁴³ Hæc cum dixisset, voce magna clamavit : Lazare, veni foras.

⁴⁴ Et statim prodiit qui fuerat mortuus, ligatus pedes, et manus institis, et facies illius sudario erat ligata. Dixit eis Jesus : Solvite eum et sinite abire.

⁴⁵ Multi ergo ex Judæis, qui venerant ad Mariam, et Martham, et viderant quæ fecit Jesus, crediderunt in eum.

⁴⁶ Quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisæos, et dixerunt eis quæ fecit Jesus.

⁴⁷ Collegerunt ergo pontifices et pharisæi concilium, et dicebant : Quid faciamus, quia hic homo multa signa facit ?

⁴⁸ Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani, et tollent nostrum locum, et gentem.

⁴⁹ Unus autem ex ipsis, Caiphas nomine, cum esset pontifex anni illius, dixit eis : Vos nescitis quidquam,

⁵⁰ nec cogitatis quia expedit vobis ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat.

⁵¹ Hoc autem a semetipso non dixit : sed cum esset pontifex anni illius, prophetavit, quod Jesus moriturus erat pro gente,

⁵² et non tantum pro gente, sed ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum.

⁵³ Ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum.

⁵⁴ Jesus ergo jam non in palam ambulabat apud Judæos, sed abiit in regionem juxta desertum, in civitatem quæ dicitur Ephrem, et ibi morabatur cum discipulis suis.

⁵⁵ Proximum autem erat Pascha Judæorum, et ascenderunt multi Jerosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos.

⁵⁶ Quærebant ergo Jesum, et colloquebantur ad invicem, in templo stantes : Quid putatis, quia non venit ad diem festum ?

⁵⁷ Dederant autem pontifices et pharisæi mandatum ut si quis cognoverit ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.

¹ Jesus ergo ante sex dies Paschæ venit Bethaniam, ubi Lazarus fuerat mortuus, quem suscitavit Jesus.

² Fecerunt autem ei cœnam ibi, et Martha ministrabat, Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo.

³ Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici pretiosi, et unxit pedes Jesu, et extersit pedes ejus capillis suis : et domus impleta est ex odore unguenti.

⁴ Dixit ergo unus ex discipulis ejus, Judas Iscariotes, qui erat eum traditurus :

⁵ Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis, et datum est egenis ?

⁶ Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia fur erat, et loculos habens, ea quæ mittebantur, portabat.

⁷ Dixit ergo Jesus : Sinite illam ut in diem sepulturæ meæ servet illud.

⁸ Pauperes enim semper habetis vobiscum : me autem non semper habetis.

⁹ Cognovit ergo turba multa ex Judæis quia illic est, et venerunt, non propter Jesum tantum, sed ut Lazarum viderent, quem suscitavit a mortuis.

¹⁰ Cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum interficerent :

¹¹ quia multi propter illum abibant ex Judæis, et credebant in Jesum.