Чекор 93: Why doesn't the Lord allow us to gain a specific knowledge of future events? (continued)

     

Проучи го овој пасус

Божествена Промисла #179

Видете библиографски информации
Од страна на Емануел Сведенборг

179. Бидејќи предвидувањето на идните настани го одзема самото човечко, кое треба да дејствува од слобода според разумот, затоа никому не му е дадено да ја знае иднината; но секому му е дозволено да извлекува заклучоци за идните настани од разумот; оттука разумот, со сето она што му припаѓа, е во животот. Ова е причината што човекот не ја знае својата судбина по смртта, или на кој било настан пред да биде со него; затоа што ако знаеше дека повеќе нема да размислува од својата внатрешност, како треба да постапува или да работи за тоа да му дојде; туку само од надворешното јас што му доаѓа; и таа состојба ја затвора внатрешноста на неговиот ум, во која најмногу престојуваат двете способности на неговиот живот, кои се волјата и разумноста. Желбата однапред да се знае иднината постои кај повеќето луѓе; но таа желба потекнува од љубовта кон злото; затоа е отстрането од оние кои веруваат во Божествената Промисла и им се дава вера дека Господ ја одредува нивната судбина; и соодветно на тоа не сакаат да го знаат тоа однапред, за да не се мешаат на некој начин во Божествената Промисла. Господ учи за ова во многу изјави во Лука 12:14-48. Дека тоа е законот на Божествената Промисла може да потврдат многу работи од духовниот свет. Повеќето луѓе, кога ќе дојдат на тој свет по смртта, се каат што ја знаат својата судбина; но им се кажува дека нивната судбина е во рајот ако живееле добро, а во пеколот ако живееле лошо. Но бидејќи сите, па и злите, се плашат од пеколот, тие прашуваат што да прават и што да веруваат за да стигнат до рајот; но им се кажува дека треба да прават и веруваат како што сакаат, но да знаат дека во пеколот ниту прават добро, ниту веруваат во вистината; туку само (тие) во рајот. Пронајди што е добро и што е вистина, и мисли вистина и направи добро, ако можеш.

Така секој е оставен слободно да дејствува според разумот, во духовниот свет, како и во природниот; но како што постапуваа во овој свет, тие дејствуваат и во другиот; затоа што секој го чека својот живот и оттука неговата судбина; затоа што судбината доаѓа од животот.