²⁵ Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

²⁶ Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.

²⁷ Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

²⁸ Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

²⁹ Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

³⁰ Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

³¹ Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

³² Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

³³ En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

³⁴ Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

³⁵ Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landbouwe op.

³⁶ Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

³⁷ En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

³⁸ Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

³⁹ Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

⁴⁰ Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

⁴¹ Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

⁴² Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

⁴³ Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

⁴⁴ En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

⁴⁵ Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

¹ Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

² Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?

³ Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.

⁴ Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;

⁵ Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.

⁶ Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.

⁷ Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.

⁸ Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.

⁹ En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.

¹⁰ En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.

¹¹ En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.

¹² Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.

¹³ Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.

¹⁴ Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.

¹⁵ Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.

¹⁶ En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.

¹⁷ De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.

¹⁸ En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.

¹⁹ Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.

²⁰ En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.

²¹ Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;

²² Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.

²³ Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.

²⁴ Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.

²⁵ Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.

²⁶ Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;

²⁷ En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.

²⁸ Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.

²⁹ En zij hebben den HEERE tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.

³⁰ Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.

³¹ En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.

³² Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.

³³ Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.