3687. Dat de woorden ‘en Ezau ging tot Ismaël en nam Machalat, de dochter van Ismaël, de zoon van Abraham’ de verbinding betekenen van dit goede met het ware vanuit Goddelijke oorsprong, blijkt uit de uitbeelding van Ezau, namelijk het goede van het natuurlijke, waarover eerder; uit de uitbeelding van Ismaël, de zoon van Abraham, namelijk het ware vanuit Goddelijke oorsprong. Dat Ismaël de geestelijke Kerk van de Heer uitbeeldt en daardoor het ware, zie de nrs. 1949, 1950, 1951, 2078, 2691, 2699, 3268;
en dat Abraham het Goddelijke van de Heer uitbeeldt, dat de Vader wordt genoemd, nrs. 2011, 3251, 3439. Vandaar wordt door Machalat, de dochter van Ismaël, de zoon van Abraham, het ware vanuit Goddelijke oorsprong aangeduid. Dat ‘een vrouw nemen’ wil zeggen: aangesloten en verbonden worden, blijkt duidelijk; hieruit blijkt, dat door de woorden ‘Ezau ging tot Ismaël en nam Machalat, de dochter van Ismaël, de zoon van Abraham’ de verbinding wordt aangeduid van dit goede met het ware vanuit Goddelijke oorsprong.
